Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Side 34

Morgunn - 01.12.1970, Side 34
112 MORGUNN heima og geima og séð þá hinar furðulegustu og fegurstu sýnir, en stundum líka það, sem henni virtist beinlínis sýnt til við- vörunar og ábendingar um það, hver ábyrgð því fylgir að mis- nota gáfur og gjafir lifsins. Á þetta minnist hún í bréfi til einnar vinkonu sinnar og segir þai’ meðal annars á þessa leið: „Ekki er hægt að kalla þetta drauma. Vitundin er svo miklu skýrari en í vanalegum draumum, þar sem allt vill fara í rugl og úr einu i annað. Þetta eru öllu frekar vitranir eða sýnir, enda byrjar þetta alltaf þannig, að komið er til min, oftast i svefni, og þá venjulega strokið niður vinstri öxl og sagt mildum en ákveðnum rómi: „Vaknaðu!“ Og mér finnst ég vakna og geta farið allra minna ferða. Og komið hefur þá fyrir, að ég sé sjálfa mig, sem við köllum, liggjandi eftir i rúminu.“ Ég bar ekki gæfu til þess að kynnast þessari konu nema mjög lítið — allt of litið, finnst mér nú, eftir að hafa lesið blöðin, sem hún hefur skrifað á nokkra þætti úr reynslu sinni. örstuttu fyrir andlát sitt, bað hún börn sín að afhenda mér að sér látinni, bréfaböggul. Hann hefur að gevma handrit frá ýmsum timum, þar sem hún hefur skráð ýmislegt af ])vi, sem fyrir hana hefur borið á hinum dulrænu sviðum. Sýnist margt af því liafa verið skráð um svipað leyti og sú reynsla átti sér stað. Flest þessara handrita eru aðeins í uppkasti og henni ekki gefizt tóm til að afrita þau. En þetta kemur ])ó ekki að sök, en sýnir aðeins, hvað henni hefur verið létt um að rita og mál og stíll leikið í höudum hennar. Ég er henni afar þakklátur fyrir þessi handrit. Og ég er einn- ig þakklátur börnum hennar fyrir það að hafa leyft mér að birta nokkur þeirra í Morgni. Ég vona, að lesendum hans verði ekki síður en mér unun að því að kynnast þeim. Ritstj. Skyggn í bernsku. Móðir mín hefur sagt mér, að hún hafi álitið mig skyggna strax litið barn. íág var óvær. Það var illt að koma mér í svefn. Og þó að ég væri sofnuð, hrökk ég upp með andfælum. Seinna, þegar ég var farin að tala, hafði ég orð á ýmsu, sem ekki aðrir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.