Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Page 38

Morgunn - 01.12.1970, Page 38
116 MORGUNN hvað, sem líktist skipi. Sjór var sléttur, en virtist þungur og móleitur. Mér stóð stuggur af þessu, en vissi þó að út i skipið átti ég að fara. Vogur skarst inn i ströndina að sunnanverðu, og fór ég léttilega yfir hann ofurlítið ofar sjávarmáli. Þarna var hlýrra og bjartara og hafði ég mikla freistingu til að nema þar staðar og fara ekki lengra. En úti á hafinu blasti nú við mér skipið, dökkt og mikið. Og áður en ég vissi af var ég komin um borð. Ukki líktist þetta bákn þeim skipum, sem ég hafði séð. Siglutrén voru lág en digur, og öll voru hlutföll skipsins röng, breiddin hér um bil eins mikil og lengdin. Engin hræða var á þiljum uppi. Þó fannst mér einhver vera með mér, þegar liing- að var komið. Stórt op var á miðju þilfari og fór ég þar niður stigalaust, og kom i geim mikinn og var þar hálfrökkur. Ég fann, að lágt var til lofts og mikil þrengsli þrátt fyrir víðáttuna. Alls staðar heyrði ég stunur og kveinstafi, og hefur mig aldrei langað eins mikið til að hverfa burtu eins og frá þessum stað. Þó hélt ég ófram. Allur þessi mannfjöldi bað um hjálp. En livað gat ég gert? Ég hafði það á tilfinningunni, að allir lægju á lágum fletum, því hljóðin komu eins og að neðan. öðru hvoru rétti ég fram báðar hendur, og var þá likast því sem ljóskeri væri brugðið upp örstutta stund. Birtan var dauf- græn. Nú er kallað á mig með nafni. Ég geng á hljóðið og kem að vörmu spori að fleti einu innarlega i norðvesturhorninu, að mér finnst. Fletið virtist gert af grænbrúnu slýi og lá þar maður. Hann hélt báðum höndum fyrir andliti og stundi. „Loksins ertu komin til að hjálpa mér. Ég er Guðmundur“. Eitt augnablik sá ég þennan mann eins og ég mundi eftir honum fyrir hér um bil 20 árum. En svo breyttist hann aftur. Hendurnar komu fyrir andlitið. En ég vissi, að nú var það blátt og þrútið. „Ég fór illa að ráði minu“, sagði hann. „Og svona líður okk- ur öllum hérna. Við vitum af hverju það stafar. En nú er þó myrkrið ekki eins kolsvart eins og það var fyrst“. „Get ég nokkuð gert fyrir þig?“ spurði ég. „Hugsa vel til mín og biðja fyrir mér“.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.