Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Side 46

Morgunn - 01.12.1970, Side 46
124 MORGUNN og hress í bragði. Hún hraðar sér fram i forstofuna og opnar bréfakassann um leið og hún segir með sigurhrós í svipnum: „Þau eru komin! Þau eru komin! Og nú veit ég, að ég fæ góðar fréttir, þvi mig dreymdi mömmu i nótt“. Og það stóð heima. Rréf frá pabba voru i kassanum. Geðs- liræringarnar ætluðu að yfirbuga hana í bili. En lmn náði fljótt valdi yfir sér, settist niður og fór að lesa bréfin. Augu hennar ljómuðu af fögnuði. Bréfin voru frá pabba. Skipið hafði strandað við Falklandseyjar, er hann var á leið- inni heim. Engar samgöngur voru við eyjarnar, nema cf kaup- skip rákust þangað endrum og eins. Skipbrotsmennirnir urðu því að sitja þar sem þeir voru komnir, þangað til gæfan að lok- um varð þeim svo hliðholl að senda þeim farkost. En ferðin lieim til Englands gekk seint. Þó heimtum við pabba heim úr þessum hrakningum skömmu eftir að mamma fékk bréfin. Ég var einkadóttir foreldra minna. Þess vegna var ég cnn- þá hændari að þeim. Og þess vegna gafst mér oft tækifæri til þess að heyra þau tala saman um ýmsa einkennilega atburði á meðan ég lézt vera að skoða myndabækur eða leika mér að brúðunni minni. Ég komst að raun um ]iað, að mömmu dreymdi ævinlega mömmu sína, ef pabbi var í ferðalögum að heiman. Og þá brást það ekki, að daginn eftir fékk hún annað- hvort bréf frá honum eða símskeyti. Og i þetta skipti, jiegar heimkoma hans dróst svona lengi og henni tókst ekki að láta sig dreyma ömmu, hvernig sem hún reyndi, þá varð hún svo hrædd um það, að eitthvað lilyti að vera að pabba. En svo |ieg- ar hana loksins dreymdi mömmu sína, varð hún þegar í stað vonglöð og hress, enda komu bréfin frá honum daginn eftir. Mamma hafði hlotið strangt uppeldi. Foreldrar hennar, sem voru skozkir, voru mjög siðavandir. Og ég hygg, að mamma mundi alls ekki hafa viljað láta bendla sig við spíritisma eða neitt þessháttar. Hún var þakklát fyrir drauma sína og sýnir, en braut ekki heilann um það að öðru leyti. Og ekki vildi hún, að þetta væri á orði haft utan veggja heimilisins. Þetta var nú einu sinni svona, og það tók þvi ekki að hafa orð á þvi útí frá við aðra, sem ekkert kom bað við,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.