Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Side 51

Morgunn - 01.12.1970, Side 51
M O R G U N N 129 um embættisbróður sínum og bað hann að reyna að fá okkur Evelyn til þess að koma á samkomu, sem hann ætlaði að halda til styrktar kirkju sinni, sem þá var í fjárþröng. Þetta var nokkuð langt í burtu. Prestur þessi hafði verið á samkomunni góðu og vissi því, að það var mikill fengur að fá okkur. Ekki reyndist erfiðislaust fyrir okkur Evelyn að fá samþykki for- eldra okkar til þessarar farar. En það tókst nú samt á endan- um. Yið fengum einnig leyfi skólastjórans. Það, að þetta var gert til styrktar góðu málefni, átti vafalaust rikastan þáttinn i því, að við fengum að leggja út í þessa ævintýraferð, sem við báðar vonuðum að verða mundi skemmtileg og heppnast ekki síður vel en samkoman í Liverpool. Við vorum lika fegnar að fá frí úr skólanum þessa daga. Svo var tekið til við að undirhúa ferðina. Við vorum vongóðar og ælluðum ekki að liggja á hði okkar, en skemmta okkur þó jafnframt eftir því sem föng voru til. — Þegar við komum á áfangastaðinn, var okkur vísað að all- stóru steinhúsi, ekki ósnotru, og garður umhverfis. Húsið átti einn af máttarstólpum safnaðarins og hafði presturinn, sem sjálfur bjó þröngt og við litil efni, beðið þetta fólk að taka á rnóti okkur. En sennilega hefur honum láðst að taka nægilega skýrt fram, að við værum ekki atvinnumanneskjur, sem hann hefði ráðið til að skemmta gegn ærinni borgun, heldur ælluð- um við að vera beztu hjálparhellurnar við fjársöfnunina. Við vorum því afar undrandi á þvi, hvað viðtökurnar voru kulda- legar. Fremur þurrleg kona tók á móti okkur, vísaði okkur þegar 'nn í samkomuhúsið og sagði okkur, að réttast væri fyrir okkur nð taka til starfa án tafar. Við hlýddum möglunarlaust, og vor- uni þarna önnum kafnar alian daginn, og aðsóknin var mjög unkil. Tveir ungir menn báðu mig að lesa i lófa sina. Og ég ^yrjaði undir eins að „sjá“. Evelyn sagði mér seinna, að þeir befðu orðið svo hrifnir, að þeir hefðu látið fimm punda seðil 1 rauða flauelspokann hennar, sem var fljótur að þyngjast þennan dag. Þegar líða tók að kvöldi, vorum við orðnar heldur daufar í 9
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.