Morgunn


Morgunn - 01.12.1970, Page 58

Morgunn - 01.12.1970, Page 58
136 M O R G U N N jafnvel þótt þeir unni henni og vilji fúsir leggja mikið í sölurn- ar fyrir hana. Og næsta kynslóðin litur fyrst og fremst á hana sem arf, sem þeim hafi hlotnazt og verið trúað fyrir að varð- veita. Menn hætta að sjá hugsjónina í sínum upphaflega ljóma sem hið heillandi takmark svo háleitt, að hvi verður aldrei náð, svo fjarlægt, að það verður ekki af neinum dauðlegum manni höndlað. J þess stað verður hún þeim að kenning, sem sé þeg- ar mitt á meðal þeirra og þeim beri skylda til að skipa sér í hring umhverfis til þess að vernda hana og verja. Þeir telja sér trú um, að þeir liafi höndlað hugsjónina í stað þess að hugsjónin átti að höndla þá. Þeir telja sér trú um, að þeir hafi eignazt hugsjónina í stað þess, að hugsjónin átti að eignast þá. Þeir telja sér trú um, að þeir eigi að vernda og verja hugsjónina í stað þess, að hún átti að vernda og verja þá. 1 stað- inn fyrir hina framsæknu sveit, sem í eldmóði, hrifningu og krafti andans stefndi í eina átt að markinu mikla, er kominn söfnuður eða flokkur, sem skipast í hring um það, sem þeir halda vera hina upprunalegu, lifandi hugsjón. Um leið og tekið er að líta þannig á hugsjónina sem séreign og arf þess flokks, sem umhverfis hana hefur skipazt, verður að sjálfsögðu að skilgreina hugsjónina sem rækilegast og ná fullu samkomulagi um það innan flokksins hvað í henni skal felast, hvert skuli vera inntak hennar og innihald. Þannig er hugsjónin gerð að fastmótaðri kenningu eða játningu, sem allir i flokknum verða að lýsa sig samþykka í hverju atriði, smáu og stóru. Þeir, sem ekki játast undir þetta, verða að fara sína leið og er vísað út í yztu mvrkur. Þetta gerist ekki átakalaust. Hreinsanirnar valda deilum, átökum og jafnvel ofsóknum, ekki þó um hugsjónina sjálfa bcinlínis, heldur um gervið, búninginn, orðalagið, sem nú skal klæða hana í, skýringar þess, sem í raun og veru er ekki unnt að skýra. Og þegar svo er komið, fær smásálarskapurinn að fullu notið sín, þrætugirnin, sundurþykkjan, öfundin, valda- streitan og hatrið. Þegar svo er komið, er hugsjónin löngu hætt að verða hið eilífa takmark, sem að er stefnt, en eðli sínu samkvæmt verð-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.