Morgunn - 01.06.1980, Síða 20

18
MORGUNN
Að draga hana inn í þetta hefði ekki breytt neinu, einungis
valdið meiri þjáningu."
Þessi sambandsfundur stóð í hálfa aðra klukkustund
eða 90 mínútur. Þegar komið var að lokum hans var þessi
spuming lögð fram: „Viltu koma einhverjum boðum til for-
eldra þinna?“
„Já, segið þeim að þau megi ekki vera svona hrygg. Það
er að eyðileggja líf þeirra.“ Þetta var sagt af mikilli hlýju
og nærgætni. Og röddin hélt áfram: „Segið þeim að ég vilji
að þau séu hamingjusöm. Timinn líður svo hratt og líf þeirra
er svo stutt. Fyrst mun pabbi koma og sameinast mér, svo
mamma. Þá verðum við aftur saman, eins og fyrir óralöngu.
Ég vildi að fólk léti þau i friði og hætti að spyrja um mig.
Það endurvekur harma þeirra á hverjum degi. Biðjið fólk
að hætta að ónáða þau. Það vildi ég að fólk gerði.“
Þá var hún spurð hvort Mary Jo vissi að fólk héldi líka
áfram að ónáða Kennedy út af dauða Mary Jo. í>á sagði
röddin: Já, það vekur mér hryggð. Það er orðið svo langt
síðan. Það er ekki hægt að breyta neinu. Þetta var ekki hans
sök, það má ekki varpa sökinni á hann. Það er ekki sann-
gjamt. Það er mjög ósanngjamt. . .“
Augu frú Dahne opnuðust, starandi og undrandi. Fundin-
um var lokið. . . Og það sem virtist vera rödd Mary Jo hvarf
inn í myrkrið.
Og nú hefur Edward Kennedy hafið kosningabaráttu sína
fyrir því að vera útnefndur forsetaefni Demókrataflokksins
í Bandaríkjunum og einn hinna gráðugu kvikmyndaframleið-
enda hefur lýst því yfir að hann hafi i hyggju að gera kvik-
mynd af þessum hörmulega atburði í lífi forsetaefnisins. Og
meira að segja á staðnum, þar sem atburðirnir gerðust og
með réttum nöfnum allra aðila. Eins dauði er annars brauð.
Veslings Kennedy.
Ef til vill á þetta undarlega atvik eftir að verða þessum
gáfaða stjórnmálamanni dýrt. I3að kann að kosta hann eitt
valdamesta embætti í heimi: embætti forseta Bandaríkjanna,
eins mesta stórveldi þessa hnattar.