Morgunn - 01.06.1980, Qupperneq 75

BÆKUB
73
Það sem einkum hlýtur að auka ánægju og áhuga hugs-
andi lesanda er hið mikla mannvit, sem fram kemur í þessu
ljóði. Hér gætir mikillar lifsreynslu, sem höfundur hefur bú-
ið í hinn fegursta búning, þannig að hvort tveggja heillar, efni
og form. Hér virðist hafa verið náð vissri fullkomnun, sem
hlýtur að vera verðandi ljóðskáldi merkileg og holl fyrir-
mynd að ýmsu leyti. Hér haldast i hendur viska og snilld,
sem hlýtur að vera eðlilegt takmark listar skáldsins. Og visk-
an í þessu forkunnarfagra ljóði er þess eðlis að hún á erindi
til allra. Hér er farið viturlegum orðum um einmitt margt
af því, sem hver persóna kynnist fyrr eða síðar í lifinu, en
hið sístækkandi skólakerfi fræðir okkur þó ekkert um, t. d.
ástina, hjónabandið, bömin, sem við eigum eftir að eignast,
vinnuna, gleði og sorg. Hvað lærir hann lærðasti maður um
þessi undirstöðuatriði mannlegs lífs á áratuga skólagöngu:
ekkert. Skólarnir em sniðnir til þess að framleiða sérfræð-
inga á öllum mögulegum sviðum, sem standa algjörlega varn-
arlausir, máttvana og óupplýstir gagnvart því sem hver mað-
ur í venjulegu þjóðfélagi lilýtur að mæta. Við erum alls-
endis óviðbúin eðlilegum mótbyr i lífinu, þótt við kunnum
að hafa ágætustu sérþekkingu á einhverju einstöku sviði. Við
gerum okkur ekki grein fyrir því, að það er ekki aðalatriðið
hvað hendir okkur í lífinu, heldur hitt hvernig við getum
bmgðist við því. Þess vegna hlöðumst við streitu og andlegri
örvilnan. I þessum efnum getur engin venjuleg skólamennt-
un hjálpað okkur, því hún er alls ekki sniðin til þess að kenna
okkur hverju við má búast í lífinu og enn siður hvemig við
eigum að bregðast við því. Er því ekki kominn tími til þess
að endurskoða þessar dým stofnanir, svo þær komu hverjum
manni að meira gagni í lífinu en þær gera nú?
Hámenntaður maður er engu betur settur í lifinu en
óbreyttur verkamaður, nema að þvi leyti að honum eru
tryggðar hærri tekjur. En er það nú reynsla okkar, að mennt-
un sé trygging lífshamingju? Ó, nei. En uppbygging skóla-
kerfisins virðist byggjast á því að svo sé. Veita milljónaeignir
þér hugarró eða sálarfrið? Ég hygg að reynslan bendi á allt