Árroði - 01.04.1935, Blaðsíða 3

Á R RO ÐI
3
1 upphafi sitt eilíft orð,
alniáttugur Guð skapti
hirninn, og lika hérmeð jörð,
af hreinuin guðdóms krafti.
Fagurt Ijós firmament,
flóð og þurlendið hent,
grös, jurtir, grænkuð tré,
gaf þeim og frjósemi
með ilm og aldinsafti.
Og Guð kallar sig sjálfan hið ei-
lífa orð, samanber Jóhannes 1.:
Orðið varð hold og bjó með oss.
Ennfremur Hallgrímssálm 5. sálm-
vers.
Jesús er eilíft orðið það,
einkalausnarinn góði,
fyrir hvern alt að er skapað,
af sviftir sorgar móði.
Hann öllu heldur við,
hann sannan gefur frið,
hann slítur hrygðarbönd,
hann bætir meinin vönd.
Fögnum þeim friðarsjóði.
Hina fyrstu opinberun orðsins
síns hiuineska opinberaði hinn
eilífi alheimsfaðir sínum nýsköptu
börnum, vorum fyrstu foreldrum,
Adam og Evu, sem manni verð-
ur helst að skiljast að hafi verið
þá strax fullþroskuð að ölluin
góðum hæfileikum til lífs og sál-
ar, sem að líkindum ræður, þar
hin alfullkomna vera skapaði þau
í sinni eigin mynd og líkingu.
Og hann leit yfir alt sem hann
hafði skapað, og sjá það var
harla gott.
En okkur skilst, að þau hafi
ekki getað verið lengi í því sak-
leysis- eða heilagleika-ástandi,
sem þau voru sköpuð i, og virð-
ast þó lífsreglurnar ekki hafa
verið mjög margbrotnar, sem
þeim var boðið að uppfylla.
Hað er sagt í bókinni okkar
helgu, að alfaðir hafi útbúið
handa þessum nýju skepnum
sípum blómlegan aldingarð, og
plantað bann sjálfur með öllum
tegundum jarðargróða, látið falla
yfir hann ár til vökvunar, svo
að ekki skyldi upp á bresta til
hins líkamlega lífs-viðurhalds. —
Pennan Edens eða Paradísargarð
áttu þau að yrkja og vakta. —
Alt var þarna frjálst: jarðar-
ávöxtur og kvikfénaður, þ. e. öll
dýr á landi, i vötnum og sjó.
Pað er líklegt, segir okkar ís-
lenski ræðuskörungur, Jón bisk-
up Vídalín í einni ræðu sinni,
að vorum fyrstu foreldrum í sínu
heilagleika-ástandi í Paradís hafi
ekkert verið indælla en að lofa
og vegsama skapara sinn, tigna
hann og tilbiðja. Og ég get full-
komlega verið á sama máli.
En nú er að minnastá hlýðnis-
boðorðið. Af jarðargróðanum var
að eins eitt tré undanskilið: Af
skilningstrénu góðs og ills mátti