Árroði - 01.04.1935, Blaðsíða 21

ÁRROÐ1
21
ar f>að lengi síðan hafði meir
og meir tendrast, upprann pað
heiminum loksins sem hin fagra
miðdagssól í hans syni, Jesú
Kristi.
Sé þá Biblían einn ævarandi
vitnisburður um manneskjunnar
breyskleika, og um pað, hvað
föðurlega Guð hefir lempað sig
eftir vorum breyskleika; ber oss
þá ekki með sonarlegri auð-
mýkt og pakklæti að færa oss
í nyt pessa Guðs nákvæmu
leiðsögn til vorrar sáluhjálpar?
Biblían er oss gefin til að
styrkja vora trú á forsjónarinn-
ar vísu og föðurlegu stjórnun
yfir lífskjörum vorum.
Vér sjáum hér aftnálaða fyrir
vorum augum Guðs máttugu
vernd, bæði yfir gjörvallri hans
kirkju, og líka yfir sérhverju
barni út af fyrir sig.
Ef sá efasemdar panki upp-
kemur í sálu þinni, kristinn
maður! mun sá allrahæsti eilííi
Guð hirða um manneskjurnar,
sem eru duft og verða aftur að
dufti? — Lærðu þá af heilagri
Ritningu, hvað mikið Guð hefir
gjört fyrir mannkynið, þá muntu
sjá og finna hvað mikils pað er
vert, að pú ert manneskja. Pú
munt pá upphrópa með Davíð
(8, 5. sarnanb, Hebr. 2, 6):
»Hvað er manneskjan, liversu
há er hennar ákvörðun — par
er pú, ó Guð, minnist hennar!
og manneskjunnar barn, par eð
pú ber umhyggju fyrir pví!«
Ef að spilling í Jesú kirkju
uppvekur efasemi í hjarta þínu,
les þá, kristinn maður, heilaga
Ritningu, pá mun angur þitt og
efasemi dvína.
Hversu illa áhorfðist ekki með
Guðs kirkju á Nóa, Abrahams
og Elíass dögum! Hvílíkt villu-
myrkur drotnaði ekki á jörð-
unni, þegar Jesús kom í heim-
inn. Og hvenær var sannleikans
ríki nær eyðileggingu, fyrir manna
sjónum, en þegar Jesús hékk á
krossinum?
En sannaðist ekki alltíð pað
gamla máltæki: »Pegar neyðin
er stærst, þá er hjálpin nærst«.
Vér skulum pví aldrei efast um
sannleikans sigur yfir lýginni,
pví ljósanna faðir lifír eilíflega,
og Jesús er hinn sami í gær og
í dag og um alla eilífð (Hebr.
13, 8).
Sértu áhyggjufullur, rainn sam-
kristni! um lífskjör pín eða vina
pinna, þá les þú sögu Abra-
hams, Jóseps, Davíðs, Jobs og
annara fleiri. Par fær pú að sjá,
að Guð hefir oft sett sínum
börnuin punga reynslu, og oft
leitt pau um þyrnafulla vegu.
En aldrei hefir hann látið neinn
þanu til 8kammar verða, sem
reiddi sig á hann.