Árroði - 01.04.1935, Blaðsíða 32

82
ÁRROÐI
fram alt, haltu fast því sem pú
hefir, svo enginn taki þína kór-
ónu (Op. 3, 11).
Haföu sífeldlega gætur á hjarta
þínu, svo hið guðdómlega sæði,
sem þar er sáð, hvorki skrælni
af því brennandi sólskini, af
freistinganna reynslueldi, né nið-
ur kæfist af þyrnum og þistlum,
af veraldlegum áhyggjum og
girndum.
Þegar þetta andlega sæði er
vel ræktað með árverkni og
bæn, tnun það vaxa og þroskast
og bera margfaldan góðan óvöxt.
Pað sem þú numið hefir, munt
þú ekki leitust við að leiða í
ljós fyrir heiminum, þér til for-
dildar, en þín spakláta, guðlega
breytni mun sýna, hverjum þú
tilheyrir. Þú munt ekki skamm-
ast þín fyrir Jesú evangelíum,
heldur viðurkenna hann fvrir
heiminum, svo hann aftur geti
kannast við þig fyrir sínum himn-
eska föður (Matt. 10, 32, 33).
Pú munt láta »þitt ljós skina
fyrir mönnum, að þeir sjái þín
góðu verk og dýrki þinn föður,
sem er á himnum« (Matth. 5. 16).
Hver sern þannig með auð-
mjúku, trúuðu og hlýðnu hjarta-
þeli les heil. Ritningu, hann mun
vissulega skilja alt, sem hann
þarf að skilja. Skilur ekki son-
urinn orð föður síns, þegar hann
alvarlega vill fylgja hans áminn-
ingum og aðvörunum? Skilur
ekki þénarinn nægilega boð síns
herra, þegar lionum er ant um
að vilja breyta þar eftir?
Hversu vel skilst ekki þeim
sorgmædda huggunarástæður síns
trúfasta vinar, þegar hann leitar
hja honum lækningar sinu sa-r 'a
hjarta? — Pað er þess vngna
hjartans sára þörf, sein skal leiða
oss að Ijóssins og lífsins upp-
sprettu, og kennir oss að ausa
þar af, eftir því sem sála vor
með þarf. Pað er hún, sem skal
opna fyrir oss helgidóminn og
kenna oss að dvelja þar með
lyst og löngun.
Hvern sem hungrar og þyrstir
eftir réttlætinu, hann leitar í
Biblíunni saöningar og svölunar
sálu 8inni; og hver sem leitar,
hann rnun finna.
Þegar t. d. einn auðmjúkur
kristinn les Páls angursfullu klög-
un yfir holdsins eður skilningar-
vitanna fýsna ráðríki, í Pistlin-
um til Rómv. 7, mun hann þá
ekki skilja postulans meiningu?
Jú, hann finnur til þess sama
í sinni sálu, því þannig hefir
hann oft heimuglega klagað yfir
sjálfum sér.
Bréfin til Rómvfija og Galatíu
innbyggjara innihalda að vísu
nokkrar þungskildar greinir; en
mun sá kristni, sem les þau með
einlægu og iðrandi hjartalagi,