Árroði - 01.04.1935, Blaðsíða 4
4
Á R R 0 Ð I
eta. Því nær sein þú etur af því,
skaltu vissulega deyja.
En illur andi, er áður hafði
faliið frá hlýðni sinni við skap-
arann, og var því útrekinn í
myrkur vonleysis og villu úr
hinum himnesku bústöðuin. Hann
fékk vitneskju uin sköpunina
nýju, og af öfund yfir vellíðan
hinna nýsköpuðu manneskja og
hefndarhug við skaparann, tókst
hann það áform þegar á hendur
að tæla hinar nýsköpuðu mann-
eskjur til falls og fordæmingar,
uieð óhlýðni gagnvart skaparan-
um.
Til þess að fá sínum illa vilja
framgengt, ætlaði hann að læð-
ast eða fljúga í eiturpöddulíki
til þeirra inn í aldingarðinn, og
er hann sá sér ekki fært að
ganga í berhögg við manneskj-
urnar sjálfar, tók hann það ráð
að læðast í iriunn eins sofandi
orms og hafa þar aðsetur sitt,
til að tala þaðan freistandi fagur-
gala-orð til vorrar fyrstu frum-
móður, Evu, til að svíkja hana
og tæla til að neyta ávaxtanna
af forboðna trénu. Og hún gaf
manni sínum þar af, og hann át.
Petta fyrsta óhlýðninnar at-
vik á svo að vera orsök alls
hins illa, sem svo hefir runnið í
merg og bein okkar Adams og
Evu sona og dætra, andlega og
líkamlega öld eftir öld.
Ég var áður búinn að minnast
á, að Guð faðir hefði þegar boð-
að sitt orð hinum fyrstu börn-
um sínurn. Pað leiddi af eðlileg-
um ástæðum, að þau þá þegar
þektu Guð sinn skapara, eins og
við þekkjum fyrst og best okk-
ar jarðnesku foreldra þegar á
okkar fyrstu árum. Enda talaði
hann iðulega. við þau, eins og
við tölum við okkar nánustu.—
Hann hefir víst tekið þeim vara
fyrir vélráðum hins illa óvinar,
ásarnt öðru, þó að svona færi.
Hann talaði til þeirra og birti
þeiin dónr þeirra strax eftir frá-
fallið, með útrekstri þeirra úr
Paradí8, hvatti þau með sínum
heilaga anda til að gjöra iðrun
og yfirbót fyrir afbrot sitt, og
huggaði þau síðan með hinu
dýrðlega fyrirheiti um sendingu
sonar stns í heiminn, til að frið-
þægja íyrir syndir allra manna,
sem með iðrun og lifandi trú
vilja tileinka sér þær dýrustu
náðargjafir hans og reyna af
frernsta megni að lifa kærleiks-
ríku og dygðugu lífi.
— Petta liefir verið hin rétta
kenning orðsins á öllum tímum,
kenning hins eilífa lífsins orðs.
1 því var fyrirmyndaður hinn
annar Adam af hirnnum, Drott-
inn vor Jesús Kristur.