Árroði - 01.04.1935, Blaðsíða 25
ÁRROÐI
25
hans eigin forþénustur voru ekk-
ert í hans augum; Guðs náð í
Kristó var honum alt.
Yantaði hann £>á hug eða
dug? Nei, »hann megnaði alt
fyrir Krist, sem gerði hann styrk-
an«. Og hver hefir erfiðað meira
og útstaðið meira fyrir Jesú sak-
ir, en þessi auðmýktarfulli post-
uli? (Filipp. 4, 13; 1. Kor.
15, 10).
Biblían er oss af Guði gefin,
til pess að hún skuli vera sífelt
næringarmeðal fyrir hið andlega
líf, fyrir hið kristilega hugarfar
og breytni. Eins og vor likami
þarf daglega fæðunnar með til
lífsins viðurhalds, alt eins parf
sála vor daglega næringu fyrir
hennar andlega líf, hennar líf í
Guði.
Og pvílíka andans fæðu finn-
um vér hvergi eins örlátlega og
yfirfljótanlega, né svo kröftug-
lega og kjarngóða, sem í peirri
heilögu Ritningu.
Hér er alt það að fá, sem vor
sála með parf. Engin pekking
er oss nauðsynlegri en sjálfs-
þekkingin, og Biblían er sá speg-
ill, í hverjum vér sjáum sjálfa
08S. —
Ef vér að eins höfum hug-
prýði til að horfa í pennan speg-
il, skygnast inn í petta full-
komna frelsislögtnál, og höldum
áfram með pað, pá fáum vér
betur og betur pekt vort sanna
sálarástand, pví hér finnum vér
vora heimuglegustu panka svo
lifandi afmálaða, að vér hér meg:
um kannast við vora réttu mynd.
Biblíunnar saga er náttúrleg
saga mannlegs hjarta. — Pað er
ekki einungis sá ytri maður
(mannsins gjörvalla útvortis
háttalag) í allskonar ástandi og
kringumstæðum, sem hér er oss
fyrir augum afinálað, heldur er
pað einkanlega innri inaðurinn
(hjartalagið) með öllum hans
löstum og kostum, sem hér er
oss fyrir augura afmálaður.
Enginn hefir náð svo lítilli, og
enginn svo mikilli reynslu í and-
legum efnura, að hann hér eftir
ekki fái pekt sjálfan sig.
Vér purfum allir leiðsögn, til
að fá ratað pann rétta veg inn-
an um svo rnargar villigötur,
sem vort breyska hjarta og heim-
urinn vilja leiða oss á.
En hér er lampi vorra fóta
og ljós á vorum vegum. Hér
gengur sjálfur Jesús, hinn góði
hirðir, undan hjörð sinni, og vér
getum aldrei vilst á afvegu,
meðan vér höfum hann fyrir
leiðtoga, »pví hanu er Ijós heims-
ins, og hver sem eftirfylgir hon-
um, skal ekki ganga í myrkri«
(Jóh. 8, 12).
Vér purfum viðvörunar við
peirn mörgu tálsnörum, sem heim-