Árroði - 01.04.1935, Blaðsíða 40

'40
A RROÐI
Þá samanberi hann hér vid sömu
grein hjá Markúsi, 10, 24, hvar
þetta orð: »peir ríku«, er þannig
útlagt: »þeir sem treysta á rík-
dóminn«, og verður þá meining-
in auðskilin pessi: Það er mjög
svo torvelt, og án Guðs aðstoð-
að ómögulegt, að þeir, sem hafa
þessa heims auðæfi fyrir sinn
afguð, geti slitið sig frá sinni
mammons pjónustu.
5. Les aldrei Bibliunnar bæk-
ur blátt áfram, eins og fyrir
verður, heldur útvel pér, í hvert
skipti, pær bækur hennar, sem
pú finnur pig pá hafa mesta
pörf á, eftir sinnisásigkomulagi
þínu.
En hvernig skal lesarinn geta
fundið þetta, nema hann sé
kunnugur innihaldi Biblíunnar?
Part er honum ómögulegt. Pess-
vegna hlýtur hann einnig, að
8VD miklu leyti sem hann getur,
smám saman að lesa alla Biblí-
una. Byrja á peim auðveldustu
bókum, og halda svo áfram til
hiuna pungskildari, frá peim
historisku til tiinna annara.
lJar af fær hann ekki ein-
ungia séð yfir gjörvalt innihald-
iö og lærir að meta pá heilögu
Rilningu, sem nokkurs konar
ui.drunarfulla, sainanhangandi
bytrgingu, ojr sem óviðjafnanlegt
verk Guðs vísdóms og gæzku;
heldur þegar hann þá setur vel
á sig pær bækur og pau stykki,
sem honum eru til mestrar upp-
byggingar, getur hann pannig
fundið pað, sem hann í hvert
sinn helzt með parf sér til leið-
arvísis, upplífgunar og hugg-
unar.
Sá sem hefir nauman tíma og
litlar gáfur, hann lesi í Gamla-
Testamentinu helzt pær auðveld-
ustu og kjarnaríkustu bækur,
svo sem 1., 2. og 5. Mósebók,
Samúels- og Kóngabækurnar,
Rutsbók, Davíðs sálrna og Saló-
mons orðskviði. En umfram alt
lesi hann aftur og aftur Nýja-
Testamentið, sem aðalbók krist-
ins manns, og par af mun hann
pá skilja alt, sem hann parf að
skilja, til að ná tilgangi sínum.
Jafnvel í þeim tveimur pung-
skildustu bókum pess: bréfinu
til hinna hebresku og Jóhann-
esar opinberunum, mun hann
finna mikið sér til uppbygging-
ar, ef hann les pær með guð-
legu hugarfari.
6. Gleym aldrei, pegar pú lest
heilaga Ritningu, að hún er
bókasafn, skrifað á laugt öðrum
tímum, í öðrum löndum og und-
ir öðrum kringumstæðum en
peim, sem vér nú lifum í.
Pá mun oss ekki undra, pó
vér finnum margt í Biblíunni í
öðru formi og á þann hátt fram
fært, sem ekki á við pessa tíma