Morgunblaðið - 29.04.2009, Blaðsíða 29

Elsku Ása, Palli, Beta, Vala og Þór-
hildur, Guð gefi ykkur styrk í sorg-
inni.
Elfa Björt Hreinsdóttir.
Það var fyrir 4 árum að leiðir okkar
Marteins lágu saman. Það var þegar
Margrét Vala kærasta mín kynnti mig
fyrir fjölskyldu sinni í fyrsta skipti.
Matti tók mér strax vel og áttum
við gott skap saman og gátum spjallað
um hin ýmsu málefni. Matti hafði góða
nærveru og naut ég þess að tala við
hann og fræðast um lífið og tilveruna.
Hann var fullur af fróðleik um allt
milli himins og jarðar og var ávallt
tilbúinn að fræða þá sem á hann vildu
hlusta. Matti var sérfróður um allt
sem tengdist tónlist, skotveiðum,
knattspyrnu og vélum stórum sem
smáum. Hann var uppfullur af
skemmtilegum sögum af sjálfum sér
og samferðamönnum sínum í gegnum
lífið, hvort heldur það var frá því að
hann var ungur maður á ferðalögum
hér heima og erlendis eða hvort það
voru sögur af einhverjum grallara-
skap sem hann hafði tekið þátt í eða
verið vitni að.
Ég minnist þess nú með sérstöku
þakklæti þegar hjónin Matti og Ása
komu í stutta heimsókn til okkar Mar-
grétar Völu til Kaupmannahafnar í
nóvember síðastliðnum. Á meðan ég
var í skólanum lét Matti sig hafa það
að fylgja þeim mæðgum Ásgerði og
Völu í hverja verslunina á fætur ann-
arri. Þetta gerði hann af skyldurækni
en til lítillar skemmtunar eins og svo
margir aðrir menn í hans stöðu. Hann
hafði mun meira gaman af því að
skoða aðra staði borgarinnar en fata-
og skóbúðir.
Þegar ég var búinn í skólanum og
við gátum spjallað saman, þá var
Matti í essinu sínu. Við fengum þá
góðfúslega leyfi frá mæðgunum til að
sleppa við búðaröltið og eyddum við
tímunum saman í að spjalla um það
sem skipti okkur meira máli. Það var
rætt um knattspyrnu og stöðu
Chelsea og Fram, stjórnmálin til
hægri og vinstri, túrbínur og beinar
innspýtingar. Matti sýndi mér líka
hvernig maður á að þekkja almenni-
legt viskí og hvernig skuli elda og bera
fram íslenskan lax með sómasamleg-
um hætti.
Sama kvöld hittum við strákarnir
síðan mæðgurnar á veitingastað í
miðbæ Kaupmannahafnar, pakksadd-
ir eftir allan laxinn sem við höfðum
sporðrennt saman og gátum litlu bætt
við okkur. Við tveir skemmtum okkur
vel saman og lærðum að meta fé-
lagsskap hvor annars.
Aldrei átti ég von á því þá að þetta
yrði ein af þeim seinustu stundum
sem við myndum ná að eiga saman.
Ég er því sérlega þakklátur núna fyrir
þann tíma sem við fengum og ég
minnist Matta með þakklæti og virð-
ingu. Ég náði því miður ekki að kveðja
hann eftir að hann var lagður inn á
spítalann en hugur minn var hins veg-
ar alltaf hjá honum. Það lýsir kannski
Matta best að þegar hann var á loka-
sprettinum í þessu lífsins hlaupi þá
hugsaði hann meira um sína nánustu
og þeirra stöðu í lífinu en sjálfan sig.
Að lokum vil ég senda Ásgerði, eig-
inkonu Matthíasar, henni Margréti
Völu minni og systkinum hennar inni-
legar samúðarkveðjur á þessari þung-
bæru stundu.
Hjalti Rafn Gunnarsson.
Það var fyrir 17 árum að við hjónin
kynntumst Matta og Ásu. Þau kynni
urðu skemmtileg strax frá byrjun.
Dóttir okkar kom aftur og aftur
heim með ljóshærðan, myndarlegan,
íþróttamann úr Mosfellsbæ. Þegar
kynni þeirra urðu nánari kynntumst
við foreldrum þeirra betur. Þau létu
sig ekki vanta á einn einasta leik í
handboltanum og við sáum að þar var
Matti í sínu besta formi. Hrópaði
hvatningarorð, klappaði og stappaði,
púaði og gerði allt til þess að styðja
sitt lið.
Það var samt fleira sem við áttuð-
um okkur fljótlega á. Það var, að sem
stjúpfaðir hefur Matti staðið sig ein-
staklega vel. Börn eru fljót að finna ef
þeirra er ekki óskað eða þau eru ekki
elskuð. Matti lét Palla alltaf finna
væntumþykju og elsku og hefur það
reynst honum og fjölskyldu hans vel í
þeirra lífsbaráttu. Við höfum líka tek-
ið eftir því að öll þessi ár hafa allar
gjafir til okkar sameiginlegu barna og
barnabarna verið úthugsaðar og
valdar fyrir áhugamál hvers og eins og
oftar en ekki handunnar.
Við vildum óska að lífshlaup Matta
hefði verið honum léttara og lengra.
Við viljum gera orð spámannsins Kahil
Gibran að okkar og segja við ástvini
Matta:
„Þú skalt ekki hryggjast þegar þú
skilur við vin þinn, því að það, sem þér
þykir vænst um í fari hans, getur orðið
þér ljósara í fjarveru hans, eins og
fjallgöngumaður sér fjallið best af
sléttunni.“
Við þökkum honum samfylgdina um
leið og við vottum Ásu, börnum og
barnabörnum okkar dýpstu samúð.
Katrín og Gunnar.
Í dag kveðjum við góðan vin, sem
kvaddi alltof fljótt. Kynni okkar af
Matta og hans fjölskyldu hófust fyrir
20 árum, þegar við urðum nágrannar í
Lindabyggðinni. Fljótlega kom upp
smá vandamál sem Matti var ekki í
vandræðum með að leysa. Matti og
fjölskylda áttu hundinn Lappa sem við
mæðgur vorum hálfhræddar við. Matti
var mikill hundavinur og leysti hann
vandamál okkar fljótt og vel og áður en
langt um leið vorum við komin með
hvolp á heimilið. Þá var gott að eiga
góðan vin handan götunnar sem hægt
var að leita góðra ráða hjá.
Fljótlega fórum við að ferðast sam-
an, fyrst í tjöldum, svo í tjaldvögnum
og sumarbústöðum og á síðustu árum
höfum við farið í margar góðar utan-
landsferðir. Síðasta ferð okkar saman
var í maí sl. en þá fórum við til Spánar
og áttum yndislega góðar stundir sam-
an. Matti var alltaf fyrstur á fætur og
búinn að taka veðrið og jafnvel búinn
að fara í bakaríið þegar aðrir ferða-
langar fóru á fætur. Matti var mikill
áhugamaður um íþróttir og hafði gam-
an af því að spila billjard. Gátu þeir
Gunni oft spilað tímunum saman og
var oft glatt á hjalla hjá þeim félögum.
Góðs vinar verður sárt saknað og
sendum við Ásu, Palla, Betu, Völu og
Þórhildi okkar innilegustu samúðar-
kveðjur. Guð veri með ykkur.
Þórey, Gunnar,
Inga Rut og Ágústa.
Elsku Matti okkar, nú er komið að
kveðjustund eftir áralangar og góðar
samverustundir. Höggvið hefur verið
stórt skarð í þessa fjölskyldu sem aldr-
ei verður fyllt. Í huga okkar eigum við
ótalmargar minningar sem aldrei
verða teknar frá okkur.
Við andlátsfregn þína,
allt stöðvast í tímans ranni.
Og sorgin mig grípur,
en segja ég vil með sanni,
að ósk mín um bata þinn,
tjáð var í bænunum mínum,
en Guð vildi fá þig,
og hafa með englunum sínum.
Við getum ei breytt því
sem frelsarinn hefur að segja.
Um hver fær að lifa,
og hver á svo næstur að deyja.
Þau örlög sem við höfum hlotið,
það verður að skilja.
Svo auðmjúk og hljóð,
við lútum að frelsarans vilja.
Þó sorgin sé sár,
og erfitt er við hana að una.
Við verðum að skilja,
og alltaf við verðum að muna,
að Guð hann er góður,
og veit hvað er best fyrir sína.
Því treysti ég nú,
að hann geymi vel sálina þína.
Þótt farin þú sért,
og horfin ert burt þessum heimi.
Ég minningu þína,
þá ávallt í hjarta mér geymi.
Ástvini þína, ég bið síðan
Guð minn að styðja,
og þerra burt tárin,
ég ætíð skal fyrir þeim biðja.
(Bryndís Halldóra Jónsdóttir).
Guð geymi þig.
Kristrún, Sigríður, Kári, Erna,
Hlynur og Arndís.
Kæri vinur, það var erfitt símtal
sem ég fékk frá Sigga vini okkar,
(frænda þínum), á sunnudaginn 19.
apríl þar sem hann sagði mér að þú
værir látinn, ég bara trúði þessu ekki.
Þrátt fyrir veikindi þín og að ég vissi
að þú værir að fara í mikla aðgerð
datt mér ekki annað í hug en þú
myndir hringja í mig þegar þú værir
kominn heim, en því miður fór ekki
svo. Ég get ekki lýst því með orðum
hvernig það er að vera búin að missa
svona góðan vin til margra ára, við
vorum rétt um fermingu þegar við
kynntumst, ég, þú og Siggi, svo flutti
Siggi til Noregs en alltaf höfðum við
allir samband. Ég á eftir að sakna
þess að geta ekki hringt í þig og rætt
um fótboltann, en það áhugamál átt-
um við sameiginlega. Þegar við byrj-
uðum að búa bjuggum við nokkur ár í
sömu götu og hittumst oft.
Ég hugga mig við það að nú sértu
kominn á góðan stað og laus við allar
kvalir. Það er svo sárt að kveðja svo
góðan vin en við munum hittast á ný.
Guð varðveiti þig.
Elsku Ása, Palli, Elísabet, Mar-
grét, Þórhildur og aðrir aðstandend-
ur, okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur og megi góður Guð gefa ykkur
styrk í sorginni.
Þínir vinir,
Örn Magnússon og
Bergljót Bragadóttir.
Minningar 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. APRÍL 2009

 





 
 



 
  

            
! "# $!% &   '
(!!% 
! $)
(!!*% !! +! (
(!!*% , ( '$ 
(!!*% - $ .! $ 
(!!*% /  0

(!!*% 0  1 !
(!!*% ✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför okkar ástkæra
föður, tengdaföður, afa og langafa,
INGVARS BJARNASONAR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hrafnistu.
Anna Ingvarsdóttir,
Guðrún Ingvarsdóttir, Gunnar Halldórsson,
Bjarni Ingvarsson, Halldóra Skaftadóttir,
Lilja Ingvarsdóttir, Smári Brynjarsson,
Stefán Ingvarsson, Jóhanna Benediktsdóttir,
Þröstur Ingvarsson, Erla Ferdinandsdóttir,
Birna Ingvarsdóttir, Snorri Halldórsson,
afa- og langafabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við andlát
og útför
HILMARS B. ÞÓRHALLSSONAR,
Kleifarvegi 13,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu
Sóltúni fyrir alúð og góða umönnun.
Anna Jóhanna Zimsen,
Anna Jóhanna Hilmarsdóttir,
Hafsteinn Z. Hilmarsson,
Einar K. Hilmarsson, Ragnhildur Gunnarsdóttir,
Friðrik Zimsen Hilmarsson,
Ingibjörg Hilmarsdóttir Melberg, Arild Melberg
og barnabörn.
✝
Ástkær móðir, tengdamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
ÓLÖF ÓLAFSDÓTTIR
frá Hammersminni
Djúpavogi,
síðar búsett á Kvíabólsstíg 1,
Neskaupstað,
sem lést á hjúkrunarheimilinu í Neskaupstað
miðvikudaginn 22. apríl, verður jarðsungin frá
Norðfjarðarkirkju fimmtudaginn 30. apríl kl. 14.00.
Sjöfn Magnúsdóttir, Magnús Herjólfsson,
Björgvin Sveinsson, Rósa Benediktsdóttir,
Þórður Sveinsson, Karen Kjartansdóttir,
Heiðar Sveinsson,
Auður Sveinsdóttir, Þorgils Arason,
Sigurður Sveinsson, Brynhildur Sigurðardóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
MATTHILDUR SVEINSDÓTTIR,
Höfðagötu 11,
Hólmavík,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Hólmavíkur
miðvikudaginn 22. apríl.
Hún verður jarðsungin frá Hólmavíkurkirkju laugar-
daginn 2. maí kl. 11.00.
Halldór K. Ragnarsson, Ragnheiður Ragnarsdóttir,
Ágústa K. Ragnarsdóttir, Ingimundur Pálsson,
Jóhanna Ragnarsdóttir, Már Ólafsson,
ömmubörn og langömmubarn.
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og útför elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁSLAUGAR JÓNU ÓLSEN JÓHANNSDÓTTUR,
Kópavogsbraut 1a,
áður Hlégerði 11,
Kópavogi.
Gréta Björk Jóhannesdóttir, Þórhallur Frímannsson,
Edda Ösp Jóhannesdóttir,
Guðjón Reynir Jóhannesson, Gyða Halldórsdóttir,
Kristján Jóhannesson, Eyrún Jónsdóttir,
Helga Jóhannesdóttir, Örn Jónasson,
barnabörn og barnabarnabörn.