Morgunblaðið - 29.04.2009, Blaðsíða 30

30 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. APRÍL 2009
✝ Arnfríður Krist-rún Sveinsdóttir
fæddist í Ólafsvík 26.
júní 1925. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Holtsbúð hinn 18.
apríl sl.
Foreldrar hennar
voru Guðný Jóna Ás-
mundsdóttir, f. 3.
október 1892, d. 21.
september 1953 og
Sveinn Júlíus Árna-
son, f. 24. febrúar
1889, d. 16. desember
1955. Systkini Krist-
rúnar: Þórkatla, f. 1917, d. 1991,
Björgvin, f. 1921, Ásmundur Gunn-
ar, f. 1927, d. 1974, Árni, f. 1931,
Kristþór, f. 1932. Barn Kristúnar:
Sveinn Viðar Baldursson, f. 15. 2.
1947, d. 26. 7. 1947. Eiginmaður
Kristrúnar var Stefán Guðmunds-
son, f. 18. júlí 1921, d. 14. desember
1988. Þau gengu í hjónaband 25.
júní 1949. Börn þeirra eru: 1. Sig-
urlaug, f. 1948, maki Jóhannes
Hjaltested, f. 1944. Börn: Stefán,
Steinhildur og Gunnar. 2. Sveinn
Viðar, f. 1949, maki Sigríður Brynj-
úlfsdóttir, f. 1947. Börn hans eru
Óskar, Rakel og Arn-
fríður Kristrún. 3.
Heiða Sólrún, f. 1950,
maki Jón Sigfússon, f.
1954. Börn: Sigfús og
Rúnar. 4. Guð-
mundur, f. 1954, maki
Unnur Jóhannsdóttir,
f. 1953. Börn: Jó-
hanna, Stefán og
Birna. 5. Guðný Svan-
fríður, f. 1957, maki
Hörður Hrafndal, f.
1953. Börn: Drífa
Lind og Hildur.
Barnabörn Krist-
rúnar eru 13 og barnabörnin eru
11. Kristrún ólst upp í Ólafsvík,
fluttist ung til Reykjavíkur og vann
hin ýmsu störf. Kristrún og Stefán
fluttu í Garðabæ um 1950 og
byggðu sér hús að Lækjarfit 6. Hún
vann lengst af í Flataskóla við ræst-
ingar og á gæsluvelli við Lækjarfit.
Kristrún flutti í Hrísmóa 1 árið
2004. Í byrjun árs 2007 flutti hún á
Hjúkrunarheimilið Holtsbúð þar
sem hún lést hinn 18. apríl sl.
Útför hennar fer fram frá Garða-
kirkju miðvikudaginn 29. apríl kl.
15.
Elsku amma mín.
Nú er bið þín loks á enda. Styrkleiki
þinn búinn að segja sitt síðasta og þú
farin til afa. Það var gott að fá að vera
með þér þína seinustu stund, fá að
halda í hönd þína og kveðja þig og sjá
hversu sátt og hvíld þú fórst. Það skein
af þér, þú varst tilbúin til að kveðja.
Lífið í Lækjarfitinni í gegnum tíð-
ina er tími sem gleymist aldrei. Tím-
arnir þar sem við tókum upp kart-
öflur í litla kartöflugarðinum, þegar
við lökkuðum og pússuðum neglurnar
á þér og skrifuðum jólakortin saman.
Þessir tímar hafa að geyma frábærar
minningar og góða vellíðan. Ég man
hvað mér leið alltaf vel við það eitt að
koma í heimsókn til þín og sitja með
þér og horfa á Glæstar vonir, þá var
sko ekki spjallstund heldur grafar-
þögn og fylgst vel með hverri mínútu.
Mín fyrsta hugsun þann dag sem
þú lést var að þú mundir kveðja þegar
ég væri ein með þér. Sú var raunin.
Það er eitt mesta hrós sem ég hef
fengið því þú treystir mér fyrir þessu.
Þetta var okkar stund.
Elsku besta amma, það er óendan-
lega sárt að fá ekki að upplifa fleiri
tíma með þér og söknuðurinn er virki-
lega mikill en nú ertu komin á góðan
stað og orðin aftur þú sjálf. Ég elska
þig af öllu mínu hjarta og þú munt
alltaf eiga hluta í því. Hvíldu í friði, og
eins og að við sögðum alltaf hvor við
aðra, „love you“.
Þín
Drífa Lind Harðardóttir.
Elsku amma mín.
Nú ertu komin á betri stað eftir
langa baráttu. Þó mér finnist erfitt að
þú sért farin veit ég að þér líður vel
núna og er ég viss um að afi tók á móti
þér með bros á vör.
Það er svo mikið sem ég get sagt
um þig, elsku amma, minningar svo
margar og yndislegar. En það fyrsta
sem kemur í huga minn eru allar
Spánarferðirnar okkar saman, og þá
sérstaklega síðasta ferðin þegar við
héldum upp á áttræðisafmælið þitt.
Við Rut hlógum svo mikið með þér
þegar þú varst að fara í sjóinn og rétt
þorðir að stinga tánum ofan í. Þá
sagðir þú við okkur að það væri gott
að þú gætir gert eitthvað til að kæta
okkur. Þú hugsaðir alltaf svo vel um
alla í kringum þig. Mér þótti líka rosa-
lega vænt um þegar þú bauðst mér í
kjötbollur til þín því þú vissir að mér
þóttu þær svo góðar. Þær stundir sát-
um við þá tvær við matarborðið og
spjölluðum um lífið og tilveruna.
Svo auðvitað allir tímarnir í Lækj-
arfitinni. Tímar sem ég geymi í hjart-
anu.
Elsku amma, ég mun sakna þín
mikið. Og já amma, ég verð alltaf
drottningin þín.
Hvíldu í friði. Þín
Hildur Harðardóttir.
Elsku Rúna amma, það er komið að
kveðjustund. Við kveðjum þig með
söknuði. Margar ógleymanlegar
stundir áttum við með þér og afa Stef-
áni. Það sem kemur fyrst upp í hug-
ann eru jólaboðin í Lækjarfitinni.
Þangað kom öll fjölskyldan til þess að
borða góðan jólamat og skemmta sér.
Það var alltaf mjög gaman. Ógleym-
anlegt. Við vorum svo heppnir að eiga
ömmu sem vann á róló og það voru
ófáar ferðirnar þangað. Hún hafði
mikinn áhuga á öllu sem við tókum
okkur fyrir hendur og gladdist með
okkur þegar vel gekk og hafði
áhyggjur ef upp komu veikindi eða
eitthvað gekk ekki eins vel og það átti
að gera. Hún hafði skoðanir á því sem
við tókum okkur fyrir hendur og lét
þær óspart í ljós, hvort sem þær voru
jákvæðar eða neikvæðar. Hún gaf
okkur góð ráð í veganesti fyrir lífið.
Hún hældi okkur mikið þegar áfanga
var náð í því sem stefnt var að, t.d. við
lok skólagöngu og fleira.
Þín er sárt saknað en við huggum
okkur við það að nú ertu komin til
hans afa eftir langan aðskilnað. Við
hefðum viljað njóta þín lengur en við
vitum að þér líður vel núna. Við erum
þakklátir fyrir allar góðu stundirnar
með þér.
Kristur minn ég kalla á þig,
komdu að rúmi mínu.
Gæskuríkur geymdu mig
Guð í faðmi þínum.
(Höf. ók.)
Sigfús og Rúnar.
Mig langar að skrifa nokkur
kveðjuorð til kærrar vinkonu. Amma
Rúna var í rauninni ekki amma mín,
heldur tengdaamma mín og
langamma barnanna minna en við
kynntumst mjög vel þegar að ég hóf
minn búskap í kjallaranum hjá henni
með barnabarni hennar fyrir næstum
19 árum. Við urðum fljótt mjög góðar
vinkonur og gátum setið við eldhús-
borðið í Lækjarfitinni tímunum sam-
an, drukkið kaffi og spjallað.
Ég var nokkuð ung þegar ég flutti
til hennar og Rúna hafði miklar
áhyggjur af rýru holdafari mínu á
þessum árum svo að ófáar máltíðirnar
eldaði hún handa okkur. Sonur okkar
fæddist á þeim árum sem við bjugg-
um í Lækjarfitinni og reyndist Rúna
ómetanleg stoð og reynslubanki fyrir
unga mömmuna. Við sátum á kvöldin
og prjónuðum lopapeysur, ég var í
stífri kennslu í þeim listum hjá henni.
Eitthvað tókst henni líka að koma
mér að eldavélinni, þótt hún fussaði
dálítið yfir öllum hvítlauknum sem
unga fólkið notaði.
Skrítið, en mér fannst í raun aldrei
mikill aldursmunur á okkur tveimur,
við gátum horft á sömu sjónvarps-
þættina, skoðað tískublöð og mátað
föt.
Hún var mjög áhugasöm um allt
sem gerðist í lífi ömmubarnanna og
fylgdist með öllu sem þau tóku sér
fyrir hendur, alveg er ég viss um að
hún vakir enn yfir allri fjölskyldunni
því ekkert var henni mikilvægara.
Vertu sæl, elsku Rúna,
þín
Unnur.
Arnfríður Kristrún
Sveinsdóttir
Margrét
Helgadóttir
✝ Margrét Helga-dóttir fæddist á
Fellsenda í Þingvalla-
sveit 8. febrúar 1915.
Hún lést á Heilbrigð-
isstofnun Suðurlands
14. apríl síðastliðinn.
Útför Margrétar fór
fram frá Hvítasunnukirkjunni Fíladelfíu
föstudaginn 24. apríl sl.
Meira: mbl.is/minningar
Ingibjörg
Björnsdóttir
✝ Ingibjörg Björns-dóttir ljósmóðir
fæddist í Hrísey 18.
febrúar 1917. Hún
lést á Dvalarheimilinu
Hlíð á Akureyri 17.
apríl 2009. Útför
Ingibjargar fór fram
frá Glerárkirkju 24. apríl síðastliðinn.
Meira: mbl.is/minningar
Anna Guðný
Jónsdóttir
✝ Anna GuðnýJónsdóttir fædd-
ist 5. september
1930. Hún lést 31.
mars 2009 og fór út-
för hennar fram frá
Fossvogskirkju 8.
apríl.
Meira: mbl.is/minningar
✝ Fríður ÁrsólGuðmundsdóttir
fæddist í Reykjavík
1. janúar 1912. Hún
lést á Hjúkr-
unarheimilinu Selja-
hlíð, Hjallaseli 55 í
Reykjavík, 17. apríl
2009.
Foreldrar hennar
voru Guðmundur
Guðmundsson tré-
smiður, fæddur 25.8.
1859, dáinn 21.1.
1950, og Sigurlaug
Þórðardóttir hús-
móðir, fædd 31.1. 1873, dáin 10.3.
1957. Fríður átti 5 hálfbræður
sem allir eru látnir og 4 alsystk-
ini sem upp komust en eru nú öll
látin.
Fríður giftist 30. maí 1936 Her-
bert Jósefssyni-Pietsch gler-
Björk Ívarsdóttir, f. 1981, sonur
þeirra er Aron Elí, f. 2004. Bryn-
dís Hilmarsdóttir, f. 24.10. 1963,
giftist Bjarna Sigurðssyni, f. 1.3.
1961, þau skildu, synir þeirra eru
Árni Freyr, f. 1988, og Atli Fann-
ar, f. 1994. Dóttir Árna Freys er
Natalia Líf, f. 2006. Móðir hennar
er Díana Hrund Gunnarsdóttir. 2)
Hans Herbertsson, f. 13.5. 1950,
maki Aldís Daníelsdóttir, f. 8.3.
1952. Þeirra börn eru: Guðrún
Fríður Hansdóttir, f. 24.10. 1975,
maki Sigurþór Marteinn Kjart-
anson, f. 29.10. 1971, dóttir
þeirra er Katla, f. 2006. Sonur
Sigurþórs er Ragnar Logi, f.
1997. Styrmir Örn Hansson, f.
28.4. 1981, sambýliskona hans er
Fríða Rakel Kaaber, f. 5.1. 1981.
Fríður stofnaði Gleraugnaversl-
unina OPTIK, ásamt manni sínum
1935. Fríður starfaði alla tíð við
rekstur verslunarinnar og seinni
árin við bókhald á meðan kraftar
hennar leyfðu.
Útför Fríðar fer fram í Foss-
vogskapellu miðvikudaginn 29.
apríl og hefst athöfnin kl. 13.
Meira: mbl.is/minningar
augnafræðingi, f.
12.3. 1910 í Berlín,
d. 25.2. 1983. For-
eldrar hans voru Jo-
sef Pietsch, verk-
fræðingur í Berlín,
og kona hans Marie
Pietsch, ættuð frá
Vínarborg.
Fríður og Herbert
eignuðust tvo syni:
1) Hilmar Herberts-
son, f. 26.4. 1937,
maki Bára Björg-
vinsdóttir, f. 14.3.
1937. Þeirra börn
eru: Arnar Hilmarsson, f. 29.3.
1959, maki Líney Guðbjörg Ragn-
arsdóttir, f. 14.12. 1958, synir
þeirra eru Hilmar Trausti, f.
1986, og Arnar Daði, f. 1992.
Sonur Líneyjar er Ragnar Miguel
Herreras, f. 1979, maki Ólavía
Já, hún amma mín í Miðtúni er
dáin. Hún var oftast kölluð amma
langa innan fjölskyldunnar hin
seinni ár, ekki vegna þess hve há-
vaxin hún væri, þvert á móti var
hún frekar smávaxin og hefði mál-
tækið „margur er knár þótt hann
sé smár“ átt vel við hana, og ekki
vegna þess að hún virtist ætla að
verða langlíf, heldur bara vegna
þess að hún var langamma og
langa-langamma. Hennar rétta
nafn var Fríður og það nafn bar
hún vel allt sitt líf: „Fríður mín,
Fríður þín, Fríður okkar allra,
Fríður alla tíð.“
Það er eins og að ætla að fara að
skrifa heila bók að ætla að skrifa
um hana ömmu mína, hún hefði
varla viljað það. Svo mig langar
bara að segja hve þakklátur ég er
henni fyrir að sýna mér þá hlýju
sem hún bjó yfir, segja mér stund-
um hve vitlaus ég get verið og að
hlæja með mér að bröndurum sem
voru hluti af því að þiggja kvöld-
verð hjá henni í Miðtúninu en þar í
eldhúsinu fór fram ekta íslensk-
evrópsk eldamennska af bestu
gerð. Þá sagði amma oft: „The
nearer the bone then better the
meat“ sem var örugglega ætlað
mér til að éta betur af kótelett-
unum mínum, en ég segi bara að
hún amma varð alltaf skemmti-
legri og áhugaverðari eftir því sem
dvölin í eldhúsinu varð lengri.
Ég er þess fullviss að Fríður
amma var tær íslensk frú og ekki
hissa á að Herbert afi heitinn hafi
fallið fyrir henni og ég verð að
segja að það „Evrópu-samband“
var ekki vandamál enda bæði ein-
staklega vandvirk og metnaðarfull.
Með söknuði og þakklæti kveð ég
þau og gott væri að góður Guð
fylgdi henni á betri stað.
Arnar.
Fríður móðursystir mín er látin
í hárri elli. Hún varð 97 ára gömul.
Fríður var fædd og uppalin að
Bjargarstíg 14 hér í bæ. Hún var
yngst barna foreldra sinna, mikið
dáð og dekruð – þótti afar fallegt
barn og ung stúlka.
Faðir hennar missti konu sína
frá 5 ungum sonum. Móðir hennar
kom fyrst sem ráðskona til föður
hennar. Þau eignuðust 9 börn, 3
dóu í æsku. Systir hennar Sigríður
dó aðeins 19 ára. Bróðursonur
hennar Jóhann Sófusson er alinn
upp á Bjargarstígnum frá unga
aldri.
Þær Guðrún móðir mín og Fríð-
ur lærðu dans hjá Sigurði bróður
sínum og hjálpuðu honum við
kennslu. Auk þess sem Fríður
sýndi dans hjá honum í mörg ár.
Fríður kynntist ungum Þjóð-
verja, sjónglerjafræðingi, Her-
bert Pietsch. Stofnuðu þau gler-
augnaverslunina Optik að
Lækjargötu 6, á horni Lækjar-
götu og Skólabrúar. Þau eignuð-
ust Hilmar árið 1937 og allt lék í
lyndi. Svo kom stríðið og Herbert
var tekinn til fanga og sendur á
eyjuna Mön. Þar var hann í 6 ár
eða öll stríðsárin. Herbert lét
ekki illa yfir fangavistinni en þeg-
ar stríðinu lauk máttu þeir Þjóð-
verjar sem héðan komu ráða
hvort þeir færu til Þýskalands
eða Íslands. Þá var það einn mað-
ur á Íslandi (Finnur) sem réð því
að þeim var neitað um að koma til
Íslands og þeir sendir til Þýska-
lands. Dróst það um 2 ár að hann
sneri aftur til Íslands. Allan
þennan tíma rak Fríður versl-
unina Optik með glæsibrag. Þar
hafði hún sér til hjálpar Jóhann
Sófusson, frænda sinn og uppeld-
isbróður. Það voru ekki margar
konur sem stunduðu atvinnu-
rekstur á þessum árum.
Seinna keyptu þau hjónin hús-
næði á Lækjartorgi, þar sem
verslunin er enn til húsa, en versl-
unin er orðin 72 ára. Geri aðrir
betur.
Hans eignuðust þau 1950. Þegar
Fríður fór að draga úr vinnu
sleppti hún ekki hendinni af fyr-
irtækinu, en hafði bókhaldið í sín-
um höndum alla tíð. Eru aðeins
um 2 ár síðan hún hætti því. Fékk
hún alltaf hrós fyrir hve vel bók-
haldið var vel úr garði gert.
Fríður var vel að sér á mörgum
sviðum. Hún talaði dönsku, þýsku
og ensku sem ekki var á allra færi.
Þau hjón bjuggu í Miðtúni mesta
hluta hjónabandsins. Heimili
þeirra var sérstaklega smekklegt.
Þegar Herbert dó fluttu hún í
Gautlandið, þar sem hún undi sér
vel. Hún keyrði bíl þar til honum
var stolið frá henni, þá 90 ára.
Fríður og Herbert áttu marga
góða vini, sem þau ræktuðu vel.
Hún spilaði bridge árum saman.
Hún og móðir mín voru alltaf mjög
samrýndar og var góður vinskapur
þeirra á milli. Ég vann sem ung-
lingur í Optik í 2 sumur og þótti
mér það mjög skemmtilegt. Eftir
að við Axel fluttum til Eyja, þróað-
ist það þannig að þau sendu starfs-
fólk með gleraugnaumgjarðir í
skóbúðina alltaf þegar augnlæknir
kom til Eyja. Var það mikil hag-
ræðing fyrir eyjarskeggja að þurfa
ekki að fara til Reykjavíkur að fá
sér gleraugu. Er svo enn að reglu-
lega kemur Ragnhildur frá Optik í
Axel Ó, þótt aðrir séu orðnir eig-
endur í Eyjum.
Að lokum sendi ég sonum henn-
ar og fjölskyldum þeirra samúðar-
kveðjur og þakka henni samfylgd-
ina öll þessi ár. Hún kvaddi södd
lífdaga. Hvíli hún í friði.
Sigurbjörg Axelsdóttir.
Fríður Á.
Guðmundsdóttir
         
 
   

    
 
    
     
     




Minningar á mbl.is