Morgunblaðið - 23.05.2009, Blaðsíða 8

8 FréttirINNLENT
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. MAÍ 2009
Eftir Gunnhildi Örnu Gunnarsdóttur
gag@mbl.is
RÍKIÐ stendur frammi fyrir þeim vanda, nú þeg-
ar matsfyrirtæki hafa metið virði innlánanna sem
færð voru úr gömlu bönkunum yfir í þá nýju, að
lánardrottnarnir sætti sig ekki við matið. „Hvað
verður þá um nýju bankana?“ spyr Hákon Stef-
ánsson, stjórnarformaður Creditinfo, fyrirtækis
sem miðlar fjárhags- og viðskiptaupplýsingum.
Hann telur að ríkið geti ekki tekið innlánin úr
gömlu bönkunum og sett einhliða yfir í þá nýju
nema með því að greiða það verð sem lán-
ardrottnar krefjast, en náist ekki samkomulag um
verðið þurfi að beita eignarnámi. „Sem þýðir að
hafni kröfuhafarnir því verði sem ríkið er tilbúið
að greiða er það á byrjunarreit í þessu ferli.“
Símafundir með kröfuhöfum
Árni Tómasson, formaður skilanefndar Glitnis,
segir að nú eftir að Deloitte og Oliver Wyman hafi
metið virði lánasafnsins sé reglulega fundað með
kröfuhöfum bankans, síðast hinn 13. maí og síma-
fundur haldinn í fyrradag. Símafundirnir séu
vikulega en skilanefndin og ráðgjafar hennar hitti
kröfuhafana einnig mánaðarlega.
„Við erum að reyna að vinna að úrlausnum í
þessum efnum og engin niðurstaða komin ennþá.“
Enn hilli ekki undir hana.
Hákon bendir á að þrátt fyrir að ríkið hafi feng-
ið óháða aðila til þess að meta virði lánasafnsins
hljóti einhverjir kröfuhafar að hafa áhyggjur af
því að sá sem ætli sér að hirða eignir þeirra sé
einnig sá sem láti meta virði þeirra.
„Gefum okkur að kröfuhafarnir vilji fá meira
fyrir eign sína en matið segir til um. Þá er staða
ríkisins afar slæm. Það hefur þá eytt átta mán-
uðum í matið án niðurstöðu sem orsakar að enn
verður bið á því að efnhaghagsreikningar bank-
anna verði til og þeir viti mátt sinn.“ Hákon líkir
þessu til mikillar einföldunar við að einstaklingur
gangi inn í matvöruverslun, grípi óverðmerkta
kók og drekki. Hann sé þá ekki í stöðu til að semja
um verðið við kassann. „Þetta er staða ríkisins í
dag. Það gaf ekki kröfuhöfum kost á að koma að
matinu með beinum hætti.“ Enginn kröfuhafanna
hafi gefið samþykki sitt fyrir því að veita afslátt,
þeim hafi einungis verið tilkynnt að það yrðu þeir
að gera. Þeir séu ekki skyldugir til að gefa eign
sína eftir. Verði þeir hins vegar þvingaðir til þess
með eignarnámi muni menn ekki taka áhættu á að
eiga í viðskiptum á Íslandi. „Það hjálpar okkur
ekki til að byggja upp viðskiptavildina á ný.“
Árni staðfestir að ágreiningur standi um matið
sem ríkið hafi látið vinna. „Kröfuhafarnir hafa
verið óhressir með það að teknar séu ákveðnar
eignir og skuldir yfir og þær metnar þegar illa ár-
ar – eins og nú.“ Ágreiningurinn snúist því um að
nú sé ekki góður tími til að meta verðgildi eigna.
„Þeir vilja því meina að þeir séu hugsanlega
hlunnfarnir.“
Hann segir einnig, eins og þekkt er,
deilt um það hvernig kröfuhafarnir fái
greitt. „Sjónarmið kröfuhafa eru
mörg mismunandi. Að mörgu er
að hyggja, til dæmis því hvernig
viðskiptaáætlanir nýju bank-
anna líta út og hvort þeir
vilja eignast hlut í bönk-
unum.“ Það vilji sumir en
aðrir ekki. Hins vegar
þurfi að afgreiða alla eins.
Ekki sé hægt að hleypa
einhverjum að sem eig-
endum en gera upp við
aðra á annan hátt. Hákon
líkir stöðu gömlu bankanna
við almennt þrotabú.
Skiptastjóri í slíku geti ekki
selt eignir úr því án án sam-
ráðs við kröfuhafa og veð-
hafa. „Samþykki veðhafar
ekki söluna er þeim gert að
leysa eignirnar til sín á
sama verði. Það er lítið mál
fyrir þá því þeir eiga þessi
veð og þurfa ekki að borga
fyrir eignirnar heldur lækkar
krafa þeirra í þrotabúið sem
nemur matsvirði eignanna.“
Skuldabréf með afföllum
Hákon bendir einnig á enn eina hindrunina
komist kröfuhafarnir og skilanefndinar að sam-
komulagi um virði lánasafnsins. Hann spyr hvern-
ig bankarnir ætli að greiða kröfuhöfunum fyrir
innlánin. Þeir muni krefjast greiðslu í stöðugri
mynt sem þeir geti flutt úr landi. Ríkið hafi að öll-
um líkindum ekki bolmagn til þess. Bankarnir
þurfi því að gefa út skuldabréf sem ríkið ábyrgist.
„Hvers virði er slíkur pappír?“ spyr Hákon.
Lánshæfi nýju íslensku bankanna og ríkisins sé
ekki hátt og skuldabréf þeirra því ekki heldur.
Það sem ekki sé greitt með peningum þurfi að
meta raunvirði greiðslunnar, þ.e. skuldabréfanna
þannig að ljóst sé að virði skuldabréfanna sé það
sama og eignanna: „Þá erum við farin að meta
greiðsluna með möguleg afföll í huga.“ Ríkið
þyrfti því á endanum að borga meira fyrir inn-
lánin en matsverðið segi til um.
Árni metur stöðu kröfuhafanna ekki með þess-
um hætti. Kröfuhafarnir geti ekki gengið að veð-
unum á grundvelli Neyðarlag-
anna og verði innlánin greidd
með skuldabréfum þurfi
skilanefndirnar ekki endi-
lega að selja þau. Þær geti
innheimt þau og greitt
áfram til kröfuhafanna,
með vöxtum. Það
gæti tekið tíu ár.
Reyna að ná sáttum í síma
 Ágreiningur er um lánasöfn bankanna og hvernig kröfuhafar fái þau greidd
 Stjórnarformaður Creditinfo segir kröfuhafana í lykilstöðu gagnvart ríkinu
Hákon
Stefánsson
Árni
Tómasson
Grundarfjörður | Fjármagnsútgjöld
Grundarfjarðarbæjar námu 450
milljónum á síðasta ári. Bæj-
arsjóður var gerður upp með
tæplega 400
milljóna halla
og var eigið
fé bæjarins
neikvætt um
170 milljónir.
„Niðurstaða
ársreikninga
Grundarfjarðarbæjar er skelfi-
leg,“ segir í bókun L-listans sem
er í minnihluta í bæjarstjórn
Grundarfjarðar en hann sakar
meirihluta sjálfstæðismanna um
óábyrga fjármálastjórn. Ekki sé
hægt að skýra slæma stöðu ein-
göngu út frá efnahagshruninu.
D-listi hafnar yfirlýsingum
minnihlutans um ársreikninginn.
Sjálfstæðismenn í bæjarstjórn
hafi staðið fyrir mikilli uppbygg-
ingu á undanförnum árum.
Skerðing þorskkvótans hafi farið
illa með bæjarfélagið. Minnt er á
að allir bæjarfulltrúar hafi sam-
þykkt að taka lán í erlendri
mynt.
Mikið tap hjá
Grundarfjarðarbæ
JÓHANNA Sig-
urðardóttir for-
sætisráðherra
hefur ákveðið
að setja af stað
vinnu við endur-
skoðun á upp-
lýsingalögum í
því augnamiði
að auka aðgengi
almennings og
fjölmiðla að
upplýsingum stjórnarráðsins.
Á næstunni verður skipaður
starfshópur til að vinna að nýrri
löggjöf. Honum er ætlað að taka
mið af löggjöf í nágrannalöndum
og sáttmála Evrópuráðsins um
aðgang að upplýsingum. Hóp-
urinn á að leita eftir viðhorfum
almennings og blaðamanna og
ber að skila tillögum fyrir 1. jan-
úar 2010.
Ákvörðun um að endurskoða
upplýsingalög er í samræmi við
þau fyrirheit sem gefin voru í
100 daga áætlun stjórnarinnar.
Upplýsingalög
verða endurskoðuð
Jóhanna
Sigurðardóttir
KENNARAR sem störfuðu við Iðn-
skólann í Hafnarfirði á tímabilinu
frá upphafi skólaárs 2004 til loka
vorannar 2008 unnu mál sem þeir
höfðuðu fyrir Félagsdómi, en í mál-
inu var tekist á um breytingar sem
gerðar voru á stundatöflu.
Kennararnir töldu að breytingar
á stundaskrá fælu í sér brot á kjara-
samningi. Fyrir dómi hélt skóla-
meistari Iðnskólans í Hafnarfirði því
fram að hann hefði kynnt breyting-
arnar fyrir tilgreindum starfs-
mönnum í skólanum. Félagsdómur
taldi að ekki hefði verið sýnt fram á
að samkomulag hefði tekist með að-
ilum í samræmi við ákvæði kjara-
samningsins.
Það var því mat Félagsdóms að
kennararnir hefðu uppfyllt kennslu-
skyldu sína að fullu samkvæmt
kjarasamningnum og ættu að fá
greitt samkvæmt því. egol@mbl.is
Kennarar Iðnskólans
unnu í Félagsdómi
Unnið af Fornleifa-
fræðistofunni
Í frétt um fornleifarannsóknir í Vogi
í Höfnum sagði að rannsóknin væri
unnin af Fornleifastofnun Íslands.
Þetta er rangt. Það er Fornleifa-
fræðistofan sem vinnur verkið í sam-
vinnu við Byggðasafn Reykjaness og
Háskóla Íslands, en í rannsókninni
taka 15 nemendur þátt og er það lið-
ur í þeirra menntun. Dr. Bjarni F.
Einarsson fornleifafræðingur
stjórnar rannsókninni. Beðist er vel-
virðingar á þessum mistökum.
LEIÐRÉTT