Morgunblaðið - 23.05.2009, Blaðsíða 26

26 Daglegt lífVIÐTAL
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. MAÍ 2009
Eftir Kolbrúnu Bergþórsdóttur
kolbrun@mbl.is
Ó
skar Páll Sveinsson er
ásamt Chris Neil og
Tinatin Japaridze höf-
undur lagsins Is It
True? sem hreppti ann-
að sætið í Evróvisjón þetta árið. Ósk-
ar Páll, sem er 42 ára, hefur starfað
sem upptökustjóri árum saman, bæði
hér á landi og í Bretlandi, auk þess
sem hann hefur samið fjölda laga.
Hann segist ætla í auknum mæli að
snúa sér að lagasmíð.
„Ég gerði mér enga grein fyrir því
hversu gríðarlega mikill áhugi Ís-
lendinga var á þessari keppni meðan
ég var lokaður inni í Evróvisjónkúl-
unni í Moskvu,“ segir Óskar Páll.
„Mér brá við þær höfðinglegu mót-
tökur sem íslenski hópurinn fékk við
heimkomuna, fannst þetta allt skrýt-
ið og óraunverulegt. Daginn eftir fór
ég í búðina til að ná í mjólk og brauð
og þá kom til mín fólk, allt frá ung-
lingum upp í gamlar konur, til að
óska mér til hamingju og þakka fyrir
skemmtunina. Það er gaman að finna
jákvæða strauma frá fólki, ég nýt
þess og er mjög þakklátur. Ég er
ekkert viss um að ég hefði kunnað að
njóta þess fyrir nokkrum árum.“
Of ungur til að staðna
Hvenær vaknaði áhugi þinn á tón-
list?
„Ég ólst upp á Sauðárkróki og
fékk þar gott tónlistaruppeldi. Góð
tónskáld eru í ættinni, Eyþór Stef-
ánsson og Pétur Sigurðsson sem
sömdu mörg gríðarlega falleg söng-
lög. Móðir mín, Ragnhildur Ósk-
arsdóttir heitin, var mikil tónlist-
arkona, spilaði á gítar og söng
einsöng með kórum. Ég fór í tónlist-
arskóla sex ára, lærði á blokkflautu
og síðar á klarinett og píanó, var í
lúðrasveit og unglingahljómsveit.
Sem unglingur var ég harðákveð-
inn í að vinna við músík og vera í
stúdíóvinnu frekar en uppi á sviði að
spila. Ég fékk vinnu sem tæknimað-
ur hjá RÚV 19 ára gamall og lærði
þar öguð og vönduð vinnubrögð. Síð-
an bauðst mér að taka upp plötu,
Samferða, með Mannakornum. Eftir
það stoppaði síminn ekki, ég hætti
hjá útvarpinu og fór að vinna við upp-
tökur. Það var meira en nóg að gera
næstu ár, mikið unnið og lítið sofið.
Ég vann með Bubba og Sálinni og
alls kyns góðum listamönnum í mörg
ár en svo kom að því að mér fannst
ég alltaf vera að gera það sama. Ég
var of ungur til að staðna, mig lang-
aði að freista gæfunnar, fara út í
heim og reyna að ná lengra. Ég fór til
Bretlands árið 1993.
Eftir á að hyggja var það nánast
brjálæði að æða til útlanda og ætla
sér að ganga inn í þennan bransa
eins og ekkert væri. Auðvitað var
þetta ekki auðvelt en ég naut hjálpar
góðra manna. Jakob Frímann Magn-
ússon hjálpaði mér manna mest enda
vel þekktur í Bretlandi. Með aðstoð
hans komst ég í vinnu hjá fyrirtæki
sem upptökustjórinn frægi Trevor
Horn á og þar var lagður grunnur að
velgengni minni. Ég vann sem upp-
tökumaður fyrir stórstjörnur eins og
Seal og Peter Gabriel og þegar slík
nöfn eru komin á ferliskrá manns þá
opnast margar dyr.“
Samningur við Sony
Hvenær byrjaðir þú að semja lög?
„Ég hef verið að semja frá því ég
man eftir mér en var ekkert að flíka
þeim lögum fyrr en ég flutti til Bret-
lands. Þá fór ég að semja með
breskri söngkonu, T.J. Davis. Einn
daginn vorum við á fundi hjá plötu-
fyrirtæki og þar var lögfræðingur,
sem síðar varð lögfræðingur minn í
Bretlandi, sem spurði hvort ég hefði
áhuga á að fá útgáfusamning sem
lagahöfundur. Skömmu seinna skrif-
aði ég undir samning hjá Sony sem
lagahöfundur. Aðalvinna mín í Lond-
on var að semja og sjá um upp-
tökustjórn á eigin lögum og annarra.
Mér telst til að ég hafi samið á þess-
um árum á milli tvö og þrjú hundruð
lög. Ég samdi lög fyrir listamenn um
allan heim. Þeir frægustu voru Rob-
bie Williams og mín gamla hetja frá
unglingsárum, Ian McCulloch,
söngvari Echo and the Bunnymen.
Ég var í skýjunum þegar ég var
beðinn um að semja lag með Ian. Ég
átti að hitta hann í stúdíói klukkan
tólf. Þangað mætti ég á réttum tíma
ásamt skoskum lagahöfundi, John
McLaughlin sem átti að vinna með
okkur. Klukkan varð eitt, tvö og þrjú
og ekki sást til Iana. Klukkan fjögur
fréttum við af honum á krá og fund-
um hann þar afar hressan þrátt fyrir
að hann hefði ekki sofið í tvo daga.
Hann var til í að semja og við röltum
inn í stúdíó og unnum allt kvöldið og
alla nóttina og um morguninn lukum
við við lagið sem fór á sólóplötu hans.
Þetta var með skemmtilegri nóttum
sem ég hef lifað enda er Ian svipmik-
ill karakter, talandi skáld og mikill
gleðimaður. Og lagið okkar, Playgro-
unds and City Parks, finnst mér
þrælgott.“
Svik Robbie Williams
Hvernig var vinnan með Robbie
Williams?
„Ég reið ekki feitum hesti frá því
samstarfi. Eitt síðdegið í september
hringdi umboðsmaður minn og
spurði hvort ég gæti verið tilbúinn
klukkan átta næsta morgun með
grunnhugmynd að jólarapplagi fyrir
Robbie Williams. Í laginu átti að vera
bútur úr gömlu jólalagi og ég lá allt
kvöldið yfir gömlum jólaplötum og
fann bút úr jólalagi með hinum ást-
sæla söngvara Perry Como. Þetta
var bráðfyndinn lítill bútur sem ég
notaði í viðlaginu og spann síðan í
kringum það.
Ég mætti á nálum morguninn eft-
ir, óviss hvernig lagi mínu yrði tekið,
en stórstjarnan var hæstánægð og
byrjaði samstundis að rappa við lagið
mitt. Lagið Walk This Sleigh varð
gríðarlega vinsælt jólalag í Bretlandi
og er enn spilað.
Síðan kom að því að skipta höfund-
arlaununum en þá sögðu Robbie og
félagar að ég væri ekki meðhöfundur
lagsins, hefði einungis veitt aðstoð
sem tónlistarmaður. Ég sagði að
þetta væri ekki rétt en þeim varð
ekki þokað og ég fékk ekki minn
hluta af laununum. Ég átti þann kost
að fara í gríðarlega flókin og dýr
málaferli við EMI en var ráðlagt að
láta málið niður falla, sem ég gerði.
Þetta er ekki skemmtilegasta reynsla
sem ég hef lent í.“
Auðgaðistu af vinnu þinni í Lond-
on?
„Ég varð ekki ríkur en þénaði vel á
köflum. Tvö lög sem ég stjórnaði
upptöku á komust á topp breska vin-
sældalistann og þar var ég með pró-
sentur af sölu og það skilaði pen-
ingum. Annað lagið var með fyrsta
popp-Idoli heimsins, Will Young, og
hitt, Never Had a Dream Come
True, með hljómsveitinni S-Club 7.
Það eru miklar öfgar í þessum
bransa. Það er ekki nóg að selja vel
til að sjá peninga heldur þarf að selja
gríðarlega vel. Ég las einhvers staðar
að af þeim sem næðu að gefa út eina
smáskífu næðu 3 prósent velgengni.
97 prósent ná ekki að pluma sig.“
Myndirðu telja þig í hópi þessara
þriggja prósenta?
„Já, algjörlega. Ég hef náð miklu
lengra en mig dreymdi nokkru sinni
um að ná.“
Ekki hægt að lifa í lygi
Það er oft talað um að mikil óregla
sé í poppbransanum, hefur óregla
truflað líf þitt?
„Um tvítugt áttaði ég mig á því að
ég væri einn af þeim fjölmörgu Ís-
lendingum sem þyldu ekki að drekka
áfengi. Ég hætti í átta ár en byrjaði
svo aftur að drekka en þá einungis í
skamman tíma. Alkóhólistar halda
svo oft að ef þeir taki pásu frá
drykkju geti þeir byrjað að drekka
aftur af því þeir séu læknaðir af sjúk-
dómnum. Þeir gleyma að þetta er
ólæknandi sjúkdómur og þegar þeir
byrja aftur eftir eitthvert hlé þá fara
þeir ekki aftur á sama stað og þeir
hættu á heldur falla neðar.
Í Bretlandi komu tímabil þar sem
ég drakk og önnur þar sem ég drakk
ekki. Ég náði að stjórna drykkjunni
að einhverju leyti þannig að hún kom
ekki mikið niður á vinnunni. En svo
kom að því að drykkjan var farin að
trufla líf mitt það illa að ég gekk í
AA-samtökin í Bretlandi og fór að
vinna af krafti í sjálfum mér. Það má
segja að mér hafi aldrei liði betur á
ævinni en þá, og svo núna.
Óskar Páll Sveinsson lagahöfundur
Lítið kraftaverk að s
Draumastaðurinn „Þegar ég bjó í London dreymdi mig oft sama drauminn. Í draumnum stóð ég við vatn og horfði til fjalla.“