Ný saga - 01.01.1987, Side 28

Ný saga - 01.01.1987, Side 28
„Eigi skal höggva “ Indriöi G. Þorsteinsson Víkingaöldin er íslend- ingum nokkurn veg- inn það sama og trúuðum miðaldamönnum var f rásögn- in af Adam og Evu, höggorm- inum og eplinu. Lengra aftur verður ekki farið í sagnfræði. Einstaka menn vilja þó fara lengra og styðjast þá við arf- sagnir og annað, sem vinir þekkingarinnar vilja kalla hindurvitni vegna þess að ekki hefur verið hægt að kort- leggja sögu fyrir víkingatíma samkvæmt rituðum heimild- um. Saga íslands og íslendinga byrjar að sjálfsögðu um það leyti sem Ingólfur Arnarson kom til Ingólfshöfða og reið gróin héruð, þar sem nú eru sandar, í átt til Reykjavíkur í leit að súlum sínum. En sigl- ing Ingólfs yfir hafið gat allt eins átt sér rætur í mann- flutningum suður í Evrópu, sem hófust á allra fyrstu öld- um eftir Kristsburð. Svo mik- ið er víst að íslenska þjóðveld- ið hafði að fyrirmynd smá- kóngaríki Vestur-Noregs fyr- ir daga Haralds hárfagra og önnur konungdæmi í mótun á Skáni og á dönsku eyjunum. Arfsagnir norrænna manna, eins og í Niflungaljóðum og Bjólfskviðu, svo og ásatrúin sjálf benda til hinnar fyrri óviðurkenndrar sögu og upp- runa íslendinga, og fer þá að skiljast margt í skapgerð landsmanna, bæði á liðnum tíma og í dag, þrátt fyrir út- þynnkun vegna skyldleika- mála og drepsótta. í sjálfu sér mótaði víkinga- tíminn ekki þjóðlíf forn-ís- lendinga heldur arfurinn sem þeir tóku með sér úr Noregi, smákónga-skipulag í mynd goðorða, sem síðar leiddi til falls þjóðveldisins. Miklar lík- ur eru á því að þeir íslend- ingar sem hingað komu hafi að stofni til verið þjóð óskyld frumbyggjum Noregs, en mjög blönduð Skandinövum, og írum þegar tímar liðu. Ekki fór á milli mála að valda- stéttin í landinu var af „rétt- um“ ættum, og að Landnáma- bók er einskonar landeig- endaregistur, þar sem lítið fer fyrir almúga. Þessi aðall lands og sagna hélt völdum óskiptum allt fram til Örlygs- staðabardaga, en þá höfðu völd safnast á svo fárra hend- ur að hægt var að efna til orr- ustu án þess að vafamál réði um það hverjir ættu að stjórna bardaganum eða hverjir yrðu sigurvegarar væri um sigur að ræða. Undir- ritun Gamla sáttmála, skipa- samningurinn, kom svo af sjálfu sér, með þekktum afleiðingum. Þeim sáttmála lauk ekki fyrr en í byrjun þessarar aldar. Og hófst upp- Konungskoman 1907. Friðrik konungur áttundi ásamt fylgdarliöi fer yfir Stóru-Laxá í Hrunamanna- hreppi. 26
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Ný saga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ný saga
https://timarit.is/publication/806

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.