Morgunblaðið - 27.08.2011, Blaðsíða 31

UMRÆÐAN 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. ÁGÚST 2011
Landey ehf. er dótturfélag Arion banka og fer með eignarhald bankans á nýbyggingum og fasteignaþróunarverkefnum.
Nánari upplýsingar hjá söluaðilum: N
ESVEG
U
R
SUÐ
URS
TRÖ
ND
2-8 10-18
KRAFTUR - TRAUST - ÁRANGUR
ÍS
L
E
N
S
K
A
/S
IA
.I
S
/L
A
E
55
05
9
08
/1
1
Hrólfsskálamelur
á Seltjarnarnesi
Hrólfsskálamelur 2, 4 íbúðir.
Hrólfsskálamelur 4, 7 íbúðir.
Hrólfsskálamelur 6, til sölu síðar.
Hrólfsskálamelur 8, til sölu síðar.
Íbúðirnar afhendast fullbúnar án gólfefna.
Hrólfsskálamelur 10-18, byggingarréttur,
um 3.800 brúttó m2 ofanjarðar.
Hátúni 2b | 105 Reykjavík
Sími 594 4200 | Fax 594 4201 | www.landey.is
Íbúðir til sölu
á Seltjarnarnesi
Það er töluvert mál
að skrifa blaðagrein
um flókin og mikilvæg
mál eins og flugvall-
armálið, og því skiptir
máli að fá einhver við-
brögð. Undirritaður
getur ekki kvartað yf-
ir skorti á viðbrögðum
við grein sinni sem
birtist hér í blaðinu
hinn 21. júlí, undir fyr-
irsögninni: Það er búið að kjósa um
flugvöllinn, Ögmundur, því að strax
daginn eftir, 22. júlí, birtust svar-
greinar ekki minni manna en Leifs
Magnússonar, fv. framkvæmda-
stjóra hjá Flugmálastjórn og Flug-
leiðum, og Ögmundar Jónassonar
innanríkisráðherra.
Báðir fjalla um flugvallarkosn-
inguna árið 2001 og finna henni flest
til foráttu. Báðir telja að þátttaka í
kosningunni hafi verið of lítil
(37,2%) og að meirihlutinn sem kaus
flugvöllinn burtu hafi verið of tæpur
til að kosningin teljist marktæk.
Til að taka nýlegt dæmi má benda
á að í kosningunni til stjórnlaga-
þings sl. haust var þátttakan aðeins
35,9% eða minni en í flugvallarkosn-
ingunni. Þótt sú kosn-
ing hafi verið dæmd
ógild, var það út af allt
öðru, og enginn hefur
haldið því fram að
dræm kosningaþátt-
taka ógildi þá kosningu.
Lýðræðið er nú einu
sinni þannig, að meiri-
hlutinn ræður, alveg
sama hve lítill hann er.
Heilu ríkisstjórnirnar
hafa setið út heil kjör-
tímabil á sáralitlum
meirihluta, án þess að
því sé haldið fram að þær hafi ekki
haft lýðræðislegt umboð.
Þessi viðbrögð þeirra Leifs og
Ögmundar eru gamalkunn viðbrögð
manna sem sætta sig ekki við lýð-
ræðislega niðurstöðu kosninga og
vilja endurtaka kosningar þar til
„viðunandi“ niðurstaða fæst. Innan-
ríkisráðherrann leggur til, að lög-
formlegt skipulagsvald sveitarfé-
lagsins Reykjavík verði tekið af
réttkjörnum fulltrúum Reykvíkinga
og sett í þjóðaratkvæðagreiðslu!
Hann telur það þjóna lýðræðinu, af
því að landsmenn eigi höfuðborgina
og landið undir flugvellinum. Sam-
kvæmt lögum þessa lands er skipu-
lagsvaldið yfir borgarlandinu alfarið
í höndum borgarstjórnar og það
skiptir ekki máli hver á landið undir
flugvellinum, skipulagsvaldið er
ótvírætt. Ríkið á að vísu um 30% af
Vatnsmýrarlandinu, en hagsmunir
borgarinnar eru svo miklir, að það
réttlætir fullkomlega að borgin taki
landið eignarnámi eða hafi maka-
skipti við ríkið. Það er með ólík-
indum að það heyrist ekki múkk í
borgarfulltrúum Reykvíkinga, þótt
ráðherrann vilji svipta þá lögbundn-
um yfirráðum yfir dýrmætasta landi
borgarinnar. Hvernig halda menn,
að t.d. Akureyringar mundu taka
því, ef ráðherra í ríkisstjórn Íslands
lýsti því yfir að hann vildi láta lands-
menn alla og þar með talið „Reykja-
víkurvaldið“ ráða tilteknum skipu-
lagsmálum „höfuðborgar Norður-
lands“? Halda menn að Akureyr-
ingar og kjörnir bæjarfulltrúar
þeirra mundu sitja hljóðir undir
slíku?
Í grein eftir undirritaðan, sem
birtist í Morgunblaðinu undir fyr-
irsögninni: „Valdatogstreitan um
borgina loks komin fram í dags-
ljósið,“ er því haldið fram, að allir
landsmálaflokkarnir, fjórflokkurinn,
séu í vissum skilningi gíslar lands-
byggðaarma sinna. Vegna pólitískra
hefða á landsbyggðinni og samstöðu
landsbyggðarmanna í kröfugerð
sinni, með allt að tvöföldu vægi at-
kvæða að vopni, þora forystumenn
flokkanna ekki öðru en að verða við
kröfum þeirra.
Þessir valdaþræðir, sem liggja frá
landsbyggðinni í gegn um lands-
fundi fjórflokksins, ná alla leið inn í
borgarstjórn Reykjavíkur og birtast
m.a. í flugvallarmálinu og vanmætti
borgarfulltrúanna til að taka á því
máli útfrá hagsmunum kjósenda
sinna, borgarbúa. Hagsmunir flokka
þeirra vega þyngra. Getur verið að
þarna sé komin skýringin á þögn
borgarfulltrúanna við tillögu ráð-
herrans að svipta þá skipulagsvald-
inu yfir dýrmætasta landi borg-
arinnar? Er ekki freistandi fyrir
borgarfulltrúa, sem geta ekki sinnt
hagsmunum kjósenda sinna vegna
flokkhagsmuna, að vísa bara málinu
frá sér? Leifur Magnússon virðist
misskilja tilgang flugvallarkosning-
arinnar, því að hann telur það vera
galla á henni að aðeins var spurt
hvort flugvöllur ætti að vera eða
fara úr Vatnsmýrinni, en ekki hvert
hann ætti að fara. Kosningin snerist
ekki um staðsetningu innanlands-
flugsins, heldur um það hvort borg-
arbúar vilji nota sitt dýrmætasta
land, í nokkur hundruð metra fjar-
lægð frá Lækjartorgi, undir flug-
starfsemi, sem fáir nota, eða undir
eðlilega miðborgarbyggð. Og svarið
liggur fyrir. Það hefur alltaf verið
herbragð flugvallarsinna að flækja
þessum tveim málum saman, annars
vegar hvort réttlætanlegt sé að
fórna öllu þessu landi í miðri borg
undir flugvöll og hins vegar hvar
framtíðarstaðsetning innanlands-
flugsins skuli vera. Þetta eru tvö að-
skilin mál, sem heyra undir sitt
hvort stjórnvaldið. Hið fyrra undir
borgarstjórn Reykjavíkur, hið síð-
ara undir samgöngu- og flug-
yfirvöld.
Í næstu grein verður sjúkraflugið
tekið fyrir og sýnt fram á, að sára-
lítil sem engin hagsmunatengsl eru
milli staðsetningar sjúkrahúss og
staðsetningar flugvallar.
Eftir Einar
Eiríksson
Einar Eiríksson
» Þetta eru gamalkunn
viðbrögð manna,
sem sætta sig ekki við
niðurstöðu kosningar og
vilja endurtaka kosn-
ingar þar til „viðunandi“
niðurstaða fæst.
Höfundur er kaupmaður og í stjórn
Samtaka um betri byggð.
Gildar og ógildar kosningar