Teningur - 01.05.1987, Blaðsíða 49

Upphaf áljóSi
Haíði ég það upphaf
aS tala viS mann og aimaim
uppundir kyraugaS
gírugur á sveimi
settist á stein
hugaSur ljóSi
var þaS sem fyrr
aS í hendi greyptur sverSi
stóS uppá þeim stól
meS röddina eina aS vopni
mér var hugaS líf
og kattartungu gefiS í leyni
og haíSi til vegar
aS tala viS mann og annan
stóSu þar úifar
og spúSu regni á gólf
sáttfúsir fuglar
á almannaveiSum
vei þeim vindum
er tak rótt í auga
hvaS ber aS segja á slíkri nóttu
dxeypir í dimman gang
klukkur hljóma ásmegin
fyrir miSju dreginn hringur
létt rykaSur — reikandi
á hrautum úti
vín-andi stígur blóS
aS höíSi bera aS halda
firrist fœrS af fólki
ílýtur á meSan þeS bítur
enn eru augu sem hverfa
hver er ég nema hverfull
aS hugsa ráS sín — hvert aS fara ?
gjöfull göfugur andi
hringja þar klukkur
ýlfra hljóS i vindi
má ég biSja um regn
ragnaráS í dögun ,
blatt, aSan svart
bráSum himinblár
ég skipti. yfir í drauminn
þvi ekki meir — ekki neitt
Amsteidam 17/4 19
47