Húsfreyjan - 01.10.1964, Blaðsíða 51
fyrsti er aðalfjáröflunardagur félagsins. Þá fer
fram merkjasala, kaffisala, hazar og skyndihapp-
drætti. Einnig hefur annáð' kvikmyndahús staðar-
ins gefið okkur barnasýningu, Borgarhíó. Svo höf-
um við hlutaveltu að haustinu (nýafstaðin) og
jólahazar um mánaðarmót nóv.-des. I ár fengum
við í fyrsta sinn að selja sælgæti í tjöldum 17. júní,
og fengum inn talsvert fé fyrir það.
Svo fáuin við einnig styrk frá hæ og ríki, svo
Jietta liefur gengið það vel hjá okkur að við eiguin
húsið alveg skuldlaust, en nú að undanförnu liöf-
um við talsvert unnið að endurbótum á eldri hlut-
anuni, sein farinn var að láta á sjá. llafa sumar kon-
urnar unnið þar að með því að inála í sjálfhoða-
vinnu. Annars hefur verið mikið gert að því af
konunum að vinna sem mest sjálfar við allt, sem
þeirn er unnt að gera fyrir heimilið, t. d. var fyrstu
13 árin alltaf þveginn þvottur lieimilisins af félags-
konum úti í hæ, en svo var okkur gefin þvottavél
og þá var keyplur þvottapoltur og hyrjað ad þvo
þar efra. Minningarsjóður var stofnaður fyrir
nokkrum árum og er ágóðanum varið til að fegra
í Pálmholti. Hcfur verið plantað út talsvert af
reyni, hirki og greni á lóð heimilisins.
Svo höfum við lialdið árlega skemmtikvöld á
afmælisdegi félagsins og sérstök skcmmtinefnd séð
um gleðskapinn, svo sem leikþætti, söng, upp-
lestur, gamanvisur og annað, en fastur liður og
vinsæll er, að dansað er á eftir. Engir karlmenn
eru lioðnir á þcssi skemmtikvöld nema á tugaf-
iiiælum, en þá er ekki eins gaman, segja sumar
konurnar!
Fundir eru haldnir 5 á árinu, og þá rædd ýmis
félagsmál, en Pálmholt er vilanlcga aðalmálið allt
árið, því margt þarf að taka höndum til og húa
allt í haginn fyrir næsta starfstimabil. Svo höfurn
við alltaf einhver smá skemmtiatriði á eftir fund-
unum, félagsvist, skiiggamyndir o. fl.
Mér finnst að i félagið liafi valist alveg sérstak-
lega fórnfúsar og óeigingjarnar konur frá fyrsltt
tíð, félagskonur eru nú 80—90 talsins. Þessi starf-
semi okkar fyrir hörnin í bænum er mjög vel
Iátin, og margar stórar og litlar gjafir tliafa félag-
inu horizt frá einstaklingum og stofnunum, einnig
lalsvcrt í áheituin og minningargjöfum.
Eina skennntiferð liöfinn við farið á liverju
sumri, fyrst voru faruar heils dags ferðir, en nú
á síðari árum hafa kvöldferðir verið mjög vinsæl-
ar. Leika félagskonur á als oddi í slíkum ferðum
og vilja ekki vera án Jieirra.
Þá hefur félagið slyrkt ýmislegt, sem liefur verið
á dagskrá innan bæjarins hverju sinni, svo sem ef
leitað er samskota í einstöku tilefni.
Einnig hefur Hlíf Verið boðin og húin til að
taka á móti sainbandsþingum norðlenzkra kvenna,
Jiegar þau hafa verið haldin á Akureyri, síðari
árin í félagi við önnur kvenfélög hæjarins, eftir
að stofnað var hér Kvcnnasamhand Akureyrar.
Yfirleitt höfum við reynt að fýlgjast með ölluin
máltim, 8em við koma starfsemi kvenfélaganna.
Læt ég svo þessu spjulli lokið og árna öllum
kvenfélögum gæfu og gengis.
Akureyri, 20. sept. 1964.
Jónína Steinþórsdóltir.
Kvenfélag Kirkjubcejarhrepps.
Félagið var stofnað 9. okt. 1935. Valgerður
Helgadóttir, sem þá var húsfreyja að Hólmi,
kvaddi konur saaiun á heimili sínu og þar var
svo félagið stofnað með 14 konum. Var Valgerður
kosin formaður. Því miður naut hennar eigi lengi
við sem formanns, vegna hreyttra ástæðna hennar,
en í félaginu er hún enn í dag, nú heiðursfélugi.
1 fyrstu lögum félagsins segir svo um tilgang
þess og eru þau ákvæði enn í fullu gildi: „Til-
gangur félagsins er aö vekja konur til umhugsun-
ar og skilnings á hlutverki sínu sem starfandi
meðlimir þjóðfélagsins, að sameina konur til átaka
til þess að eflu hvers konar menningu, verklega
og andlega". Þessari stefnuskrá hefur félagið leit-
ast við að fylgja í starfi sínu.
Fyrsta áhugamál félugsins var að fá tóvinnuvélar
lil heimilisiðnaðar. Var þegar á stofnfundinum
samþykkt að kaupa prjónavél til sameiginlegra af-
nola fyrir félagskonur. Síðar var svo keypt spuna-
vél og tvíhreiður vefstóll, ásumt fleiri prjónavél-
um. Vur þessa full þörf, því að fólki var þá tekið
að fækka í sveitum, en nllariðjan enn ekki niður
lögð. Hins vegar voru fæstar koniir svo efnum
liúnar ,að þær gætu keypt vélar liver fyrir sig.
Tekna liefur félagið frá upphafi aflað með ýmsu
móti t. d. hlutaveltum, bögglauppboðum, skenunti-
sumkomum, kaffisölu m. m. Félagskonur leggja
hæði vinnu og fé í allt þctta, gefa t. d. efni í
kökur og alla vinnu við kaffisöluna. Oft liafu
konurnar sýnt þegnskap og fórnfýsi og yfirleitl
ríkt góður andi í félaginu, sem ég tel að hafi liafl
hætundi og þroskandi álirif á okkur, uukið skiln-
ing, 6amúð og vináttu.
Um inargra ára skeið hefur félagiö haft jólu-
skemmtun fyrir hörn og allir sveitungar jafnframt
verið velkomnir. Hefur sú samkoma oft verið sii
fjölmennasta að vetrinum lil. Þá liafa konurnar
veitt af mestu raiisn og gefiö allar veitingar, liuft
fagurt jólatré og gefið hörnunum óvexti. Á félagiö
jólasveinahúningu og ýmis konar jólaskraut.
Við uppsögn hurnaskóluns á vorin er venjulegu
fjölmenn samkomu, þar sem kvenfélagskonur gefa
veitingar öllum viðstöddum að skólauppsögn lok-
inni.
Fjölmörg málefni liafa vcriö rædd á fundum
félagsins og slutt að frumgangi margra þeirra cftir
föngum. Til dæmis gekkst félagið fyrir því, að
fá samþykkta rcglugerð um lieimilishjálp í Kirkju-
hæjarlæknishéraði skv. lögmn fró Alþingi 1952.
Hefur h jálpurstúlka starfaö í liéraðinu í tvo
vetur.
HÚ3PREYJAN
49