Húsfreyjan - 01.10.1964, Blaðsíða 20

liafa valdið livað mestum breytingum í lífi
húsmæðra. Þá fluttist verksvið margra
þeirra í fyrsta sinn út fyrir veggi heimilis-
ins, en aðrir tóku við miklu af þeim fram-
leiðslustörfum, sem höfðu tilheyrt verka-
liring húsfreyjunnar.
S. T. Hinn gamli, fasfmótaði rammi um
verksvið húsfreyjunnar sem livarf á þessari
öld og hún stóð frammi fyrir þeim vanda,
að velja milli ýmissa starfa utan heimilis
og heima.
S. H. Fleiri og fleiri aðilar eru reiðubún-
ir að taka að sér framleiðslustörf fyrir
heimilin, en þeim fjölgar ekki að sama
skapi, sem vilja taka þátt í viðlialdi þeirra.
Þó keppast menn við að safna æ fleiri mun-
um, sem allir þarfnast viðhalds og umhugs-
unar.
S. T. Yirðist ykkur ungar stúlkur al-
mennt hafa mikinn hug á að búa sig undir
sjálfstæð störf, önnur en liúsmóðurstörf?
S. H. Nei, a. m. k. ekki þær, sem koma
í liúsmæðraskóla. Eftirtektarvert er, live
fáar kæra sig um að hefja sérnám í öðr-
um greinum en þeim, sem kalla má kvenna-
störf, svo sem hjúkrun, hárgreiðslu o. s.
frv. Mjög fáar konur verða t. d. málarar,
húsgagnasmiðir eða prentarar, svo nefnd
séu nokkur störf, sem ætla mætti, að kon-
um lientuðu ágætlega. Margar virðast kjósa
að fara í ígripavinnu, þar sem lítillar
menntunar er krafizt.
E. G. Jafnvel þær, sem fara í framhalds-
skóla eftir að skyldunámi lýkur, virðast
því miður rnargar liverjar aldrei hugsa
liærra en að komast á skrifstofu eða í af-
greiðslustörf og híða þar lijónabands. Ég
lield, að tiltölulega fáar niennti sig mark-
visst til þess að fá betri stöður, segjum
t. d. til þess að verða góðir einkaritarar.
Einnig til húsmóðurstarfa er nauðsynlegt
að afla sér góðrar menntunar, og kona, sem
kann vel til heimilisverka mun einnig eiga
auðvelt með að bæta við sig störfum á öðr-
um vettvangi, gerist þess þörf.
S. T. Það hlýtur að vera rnjög óheppileg
afstaða til hjónabands og starfsmenntunar
í senn, að hugsa um hjónaband sem eins-
konar atvinnubótavinnu, sem ekki krefjist
raunhæfrar kunnáttu í neinu starfi. En
sýnist ykkur ekki að góð og hagnýt mennt-
un, bókleg og verkleg, sé sá bezti varasjóð-
ur, sem kona getur aflað sér?
E. G. Engin kona veit fyrirfram liver
verða örlög hennar og ævikjör. Yerði hún
af einhverjum ástæðum að ala ein önn
fyrir fjölskyldu sinni, bætir góð menntun
aðstöðu hennar stórlega. Fari stúlkur í
Verzlunarskólann eða Kennaraskólann
geta þær lokið þar stúdentsprófi, en jafn-
vel þótt þær stöðvist fyrr á námsbrautinni,
öðlast þær ineð verzlunar- eða kennara-
prófi dýrmæt atvinnuréttindi. Með stúd-
entsmenntun að baki geta þær síðar á æv-
inni tekið lil við háskólanám og bætt enn
aðstöðu sína. Helzt ætti það að standa öll-
um opið, að taka stúdentspróf í áföngum.
Iðnnám í starfsgreinum, eins og hárgreiðslu
og kjólasauini, ætti einnig að geta reynzt
konum mjög liagnýtt síðar meir, þótt ekki
sé unnið við það um nokkurt árabil.
S. H. Það gefur vísbendingu um starfs-
val kvenna hvaða lilutfall er á milli pilta
og stúlkna, sem útskrifuðust úr nokkrum
hinna æðri menntastofnana s.l. vor. tír
Háskóla íslands útskrifuðust 12 stúlkur, en
62 piltar, úr Kennaraskólanum útskrifuð-
ust aftur á móti 50 stúlkur og 13 piltar, úr
4. bekk Verzlunarskóla Islands 33 stúlkur
og 39 piltar og úr Iðnskólanum 20 stúlkur
og 206 piltar.
S. T. Hvernig væri að telja stúlkur á það,
að miða menntun sína við það, að þær
muni kannski giftast um tvítugt, eignast
börn og sinna heimilisstörfum nær ein-
göngu þangað lil börnin stálpast, en ef
ástæður leyfi, þá hefji þær nám á ný eða
rifji upp starfsleikni, sem þær höfðu áunn-
ið sér á öðrum vettvangi fyrir hjónaband?
Margar miðaldra konur vilja taka upp
störf utan lieimilis þegar börnin eru farin
að heiman og skyldustörfum þar fækkar.
S.H. Það væri mikil nauðsyn að gefa
konum tækifæri til endurmenntunar, því
margar stúlkur giftast svo ungar, að þær
hafa naumast tíma til að afla sér mennt-
unar. f nokkrum skólum mun vera ákveð-
ið aldurshámark nemenda og ætti að at-
18
HÚSFREYJAN