Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.2009, Qupperneq 10

8
Höskuldur Þráinsson
Árið 1965 hófst kennsla í íslensku við Háskóla Islands samkvæmt nýrri
skipan og Baldur var þá ráðinn lektor í íslenskri málfræði við skólann. Það
kom því að verulegu leyti í hlut hans að móta kennsluhætti og efnistök í
málfræðikennslu innan hins nýja skipulags fyrstu misserin. Hann lagði sig
fram um að kynna okkur nemendunum ýmsar fræðilegar nýjungar í mál-
vísindum, en um leið var ætlast til þess að hann veitti okkur hagnýtan
undirbúning undir kennslu- og leiðbeiningarstörf af ýmsu tagi og það lét
honum vel. I nemendahópnum á þessum tíma voru allmargir sem höfðu
áhuga á málfræði og ég heyrði síðar haft eftir Baldri að þessi ár hefðu verið
meðal þeirra skemmtilegustu á kennaraferlinum. Við nemendurnir vorum
líka tiltölulega stilltir og kurteisir, kennararnir þéruðu okkur og við reynd-
um að þéra þá á móti, þótt fæstum okkar væri það tamt. Þótt Baldur væri
hlýr og vinsamlegur í eðli sínu, naut hann sín líka vel í hinu tiltölulega
formlega umhverfi þessa tíma og hann hefði vel getað verið embættismaður
af gamla skólanum ef slíkt hefði verið í boði.
Síðar kynntist ég Baldri í ýmsum öðrum hlutverkum. Við vorum t.d. her-
bergisfélagar á námskeiði í máltölvun í Svíþjóð sumarið 1972, fýlgdumst um
leið með skákeinvígi þeirra Fischers og Spasskys eftir föngum og fórum í
gönguferðir saman. Það fer ekki hjá því að við slíkar aðstæður kynnist menn
býsna náið og þetta voru skemmtilegir og óformlegir dagar. Nokkrum árum
síðar var ég sumarmaður í rannsóknaverkefni á hans vegum og það var gott
að vinna hjá Baldri og fyrir hann. Um svipað leyti urðum við samkennarar og
á þeim vettvangi sátum við líka saman í ýmiss konar nefndum og mig grunar
að honum hafi þá stundum fundist að ég bæri ekki nægilega mikla virðingu
fýrir hefðum og venjum og nákvæmri embættisfærslu. Það umbar hann samt
allt með mestu þolinmæði og lét mig aldrei gjalda aldurs- eða afstöðumunar.
Baldur sat í ritnefnd Islensks máls ár árunum 1980—1987 og átti drjúg-
an þátt í að móta reglur tímaritsins og leiðbeiningar um frágang handrita.
Þessar leiðbeiningar voru fýrst birtar í 2. árgangi og núgildandi reglur hvíla
að verulegu leyti á þeim. Baldur birti líka greinar í fýrstu árgöngum tíma-
ritsins en þekktust þeirra er grein hans „Um tvenns konar /í-framburð“ í 4.
árgangi tímaritsins (1982). Það er ítarlegasta greinargerð um framburð
þessa hljóðasambands í íslensku og oft til hennar vitnað.
Tímaritið Islensktmál og Islenska málfræðifélagið standa í þakkarskuld
við Baldur fyrir stuðning, ýmiss konar ráðgjöf og þátttöku í starfinu á upp-
hafsárum tímaritsins og félagsins. Nemendur, samstarfsmenn og vinir
minnast hans með þakklæti fyrir vinsemd, hjálpsemi og hlýju fýrr og síðar.
Höskuldur Þráinsson