Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.2009, Qupperneq 13

Indriði Gíslason
11
gefnar út 1989—1993. Á áttunda áratugnum tók hann einnig saman náms-
efni handa nemendum í hinum nýstofnaða Kennaraháskóla. Enn fremur
má nefna að drjúgur tími fór í að ritstýra Skímu, skrifa ýmsa pistla í blaðið
°g þeytast um allt land með ýmisleg námskeið handa kennurum í grunn-
skóla.
Um 1980 fer Indriði að sinna beinum rannsóknum á íslensku máli. Þá
hófu hann og Jón Gunnarsson rannsóknir á máli og máltöku barna. Hér
var um að ræða afar mikilvæga og vandaða rannsókn þar sem framburður
°g myndun fleirtölu voru í brennidepli. Próf voru lögð fýrir um 200 fjög-
urra ára börn og síðan sömu börn tveimur árum síðar þegar þau voru orðin
sex ára. Rannsóknarniðurstöður komu út á bók árið 1986 sem Indriði
samdi ásamt Benedikti Jóhannessyni og Sigurði Konráðssyni. Indriði nýtti
einnig þessar niðurstöður til þess að rita um afmörkuð framburðarein-
kenni eins og einhljóðun tvíhljóða (til dæmis stóll > stoll). Á þessum árum
ritaði hann einnig um íslensku og íslenskukennslu í grunnskólum. Þessar
greinar eru fýrst og fremst pólitískar enda Indriði annálaður baráttumaður
fyrir mikilli og góðri íslenskukennslu á öllum skólastigum. En hann hélt
einnig áfram að sinna um framburð og samdi ásamt Höskuldi Þráinssyni
gagnmerka handbók um íslenskan framburð sem út kom árið 1993 eða um
það leyti sem Indriði lauk störfum í Kennaraháskóla íslands. Þessi bók er
nákvæmasta lýsing á framburði íslenskrar tungu á 20. öld og gildi hennar
mun aukast með tímanum.
Um og upp úr 1990 voru mjaðmir Indriða farnar að gefa sig og hann
atti orðið erfitt um gang. Hann tók þessu bölvanlega og lét fara í skapið á
Ser enda ekkert skrítið því miklar kvalir fylgdu á stundum. En hann hélt
sinu striki, lét skipta um „kúlulegur“ sem hann kallaði svo, lauk sínum
ferli í Kennaraháskólanum og við tók næsti kafli í fræðimennsku Indriða.
Uann hellti sér nú út í rannsóknir sem tengdust átthögum hans og ætt
austur á Héraði. Eftirtekjan af þessum rannsóknum og ritum er umtals-
Verð. Skógargerðisbók ritstýrði hann ásamt öðrum. Hún er um fólk sem á
ættir að rekja til Helga og Ólafar í Skógargerði, stórmerkilegt rit sem
margir telja einstætt í flokki ættar- og landshlutabóka. Indriði tók einnig
saman í félagi við aðra rit um Ekkjufell og Ekkjufellsmenn. Fleira ritaði
hann sem tengdist heimaslóðum hans eystra og sennilega var hann loksins
hominn heim úr langri kaupstaðarferð til Reykjavíkur.
Indriði Gíslason var afar áhugasamur um lýsingarorð og notkun þeirra.
hví er við hæfi að taka upp nokkur þeirra lýsingarorða sem höfð voru um
tt^istarann sjálfan í minningargreinum að honum gengnum: