Vera - 01.04.1999, Blaðsíða 30

C:4WM
Steinunn Eyjólfsdóttir rædir i/id

®**jys*p ' a f ‘ ’lí
Asdísi Jónsdóttur
„Þad er til dæmis alveg
yndislegt ad fódra kindur,
gefa þeim og horfa á þær
éta. Þær eru svo ánægbar
og heimspekilega kyrrlátar.”
úr Steinadal
Höfnum þessari
gatslitnu og
neikvæðu ímynd af
landsbyggdinni
■\fw’ r?

„Ég hef alltaf sagt ad þab sé
hægt ab gera mikilvæga hluti
úti á landi. Fólk þarf ekki ab
flýja landsbyggðina þess
vegna.” Þab er Ásdís Jóns-
dóttir úr Strandasýslunni
sem setur fram þessa skob-
un. Hún byggir á eigin
reynslu því sjálf hefur hún
alla tíb búib á heimaslóbum,
bæbi sem sveitakona og
einnig í launavinnu á Hólma-
vík eftir ab börnin sjö uxu úr
grasi, en frá því um áramót
hefur hún verib við nuddnám
í Reykjavík. Mabur hennar
sér um búib heima í Steina-
dal. Ásdís hefur svipab kaup
fyrir vinnu sína á sjúkrahús-
inu á Hólmavík og venjulegur
saubfjárbóndi hefur út úr
þrjú hundrub kindum, eba um
70.000 krónur á mánubi.
Þab er greinilegt ab hátekju-
menn þvælast ekki fyrir á
förnum vegi, hvorki í bæjum
eba sveitum.
Ásdís í ferð með Sjálfboðaliðasamtökum um náttúruvernd sem stika göngu-
leiðir, búa til göngustíga og hlaða vörður. Hér er hún á Sandsheiði sem liggur
úr Dýrafirði yfir á Ingjaldssand.
30