Vera - 01.08.2001, Blaðsíða 42

Sif Konráðsdóttir
kæru til úrskurðarnefndar lögmanna og síðan fyrir
héraðsdómi."
Pú hefur semsagt fengið vissu fyrir því að framganga þín
gagnvart verjandanum, þar sem þú ert að verja hagsmuni
skjólstæðings þíns, ráði því að þú varst sett út úr þessari
nefnd? Svar Sifjar er stutt og laggott: „Ójá."
Hún kveðst þó fráleitt vilja setja sig í fórnar-
lambsstellingar heldur gefi þetta tilefni til þess að
velta fyrir sér sjálfstæði lögmannastéttarinnar gagn-
vart framkvæmdavaldinu og af því hefur Sif áhyggjur.
„Lögmenn mega ekki vera háðir framkvæmdavaldinu
og þess vegna er illa komið ef þeir þurfa svo mikið
sem að hugleiða hvort það komi þeim vel eða illa að
gæta lögmætra hagsmuna skjólstæðinga sinna."
Öll mál eru mikilvæg
Sif vinnur talsvert fyrir erlenda aðila sem eiga í við-
skiptum hér á landi og þegar ég spyr hvort kynferðis-
afbrotamál séu stór hluti af málum hennar kemur í
Ijós að þau eru aðeins um 10% þess sem hún fæst
við. Ég spyr hvort hún sinni einhverjum ákveðnum
málaflokki meira en öðrum, hvort hún velji úr ein-
hver hjartans mál. Sif hlær við og segir að lögmenn
fáist við svo margvísleg mál. í hennar augum verði
það sem hún fæst við hverju sinni að mikilvægu
máli. Hún viðurkennir þó að hafa mikinn áhuga á
mannréttindum og hefur sinnt þeim málaflokki nokk-
uð. Hún hefur t.d. undanfarin ár farið fyrir hópi laga-
nema sem hafa tekið þátt í málflutningskeppnum á
Norðurlöndunum en þar er rætt um Mannréttindasátt-
mála Evrópu. lafnréttismálin eru Sif hugleikin, ekki sfst í
stétt lögmanna.
Of fáar konur sjálfstætt starfandi lögmenn
Hún segir mér að aðeins 10% sjálfstætt starfandi lög-
manna séu konur. „Mér finnst absúrd," segir Sif, „hve fáar
konur eru sjálfstætt starfandi lögmenn. Og við erum ekki
enn komin á það stig innan stéttarinnar að viðurkenna að
þetta sé vandamál. Það eru kannski fáeinar konur sem
það gera og viðhorf þeirra er álitið þeirra prívat vanda-
mál." Sif hafði lengi þótt hlutur kvenna meðal lögmanna
rýr og rætt það við kollega sína með litlum árangri. Hún
kannaði málið nánar og skrifaði grein um niðurstöður sín-
ar í Lögmannablaðið sl. haust. „Ég sýndi fram á að þótt
konur hafi verið um helmingur þeirra sem útskrifast hafa
úr lagadeild síðustu tíu ár þá hefur ástandið sáralítið lag-
ast. Hlutfall þeirra sem fer í lögmannastétt er of lágt." Á
hinum Norðurlöndunum eru félög lögmanna að skoða
þennan vanda og leita leiða til úrbóta. Sif vonaði að grein
hennar myndi vekja áhuga á málinu hér á landi en hún
segir að engin viðbrögð hafi orðið við greininni þegar hún
birtist. Á nýju ári varð greinin þó til þess þær 30 konur
sem eru sjálfstætt starfandi lögmenn komu saman til
fundar og ræddu hvort grundvöllur væri fyrir því að stofna
sérstakan félagsskap.
„Ég hélt framsögu ásamt öðrum lögmanni sem lýsti
því yfir, ef ég skildi hana rétt, að hún myndi aldrei ráð-
leggja konum að fara \ þessa stétt og teldi raunverulega
að konur ættu ekki heima þar!" Sif mat fundinn svo að
ekki væri mikill vilji fyrir félagsstofnun. „Ég sá hvað sumar
þeirra eru búnar að hugsa þetta skammt. Þær ætla bara
að vera þarna á forsendum karla en átta sig ekki á þvf að
þær búa forsendurnar ekki til sjálfar. Það eru því hefðir og
gildi karlanna sem ráða því hvernig hlutirnir eru, þeirra
túlkanir og skilgreiningar." Sif hefur kynnt sér Félag
kvenna í læknastétt sem stofnað var fyrir um tveimur
árum. „Ungu konurnar sem eru að koma heim frá námi í
útlöndum sjá að staða kvenlækna er vandamál hér heima.
Þær eldri átta sig ekki allar á því. Þær hafa farið áfram á
forsendum karlanna, bara verið duglegar og halda að það
sé það sem gildi."
Stóru lögmannsstofunum ber
að setja sér jafnréttisáætlun
Sif hefur verið óþreytandi við að benda kollegum sínum
og öðrum á að samkvæmt nýju jafnréttislögunum eigi fyr-
irtæki með 25 starfsmenn og fleiri að „setja sér jafnréttis-
áætlun eða kveða sérstaklega á um jafnrétti kvenna og
karla í starfsmannastefnu sinni,” eins og orðrétt segir í
jafnréttislögunum frá síðasta ári. Stærstu lögmannsstof-
urnar falla undir þetta ákvæði og Sif er sannfærð um að
það yrði til góðs fyrir lögmannastéttina ef eftir þessu yrði
farið og þar með auðvitað samfélagið allt. Ég bendi á að
sumum konum sé meinilla við að kenna sig við nokkuð
„Ég sá hvaS sumar þeirra eru búnar að
hugsa þetta skammt. Þær ætla bara að
vera þarna á forsendum karla"