Vera - 01.02.2004, Blaðsíða 35

dal en annars staðar á landinu. Við
höldum líka málþing um eitthvað af
því sem við teljum marka sérstöðu
okkar og svo syngja einhverjir af
kórunum saman. Þetta er mikið
gaman.“
Þegar líður að lokum samtalsins
spjöllum við Svanfríður um fram-
tíðina. Það má segja að Svanfríður
sé kona á tímamótum þar sem nú
tekur við nýr kafli í lífi hennar. Hún
er ekki frá því að stærsta breytingin
hafi orðið nú nýlega þegar yngsti
sonurinn fór að heiman.
„Maður fyllist undarlegri frelsis-
tilfinningu þegar yngsta barnið er
farið að heiman. Það var svo ótrú-
legt að fyrsta hugsun mín var: „Frá-
bært, nú get ég unnið allan sólar-
hringinn!“ Auðvitað er þetta dálítið
klikkað en mér fannst að ég gæti
gert allt sem ég fékk á tilfinninguna
að ég gæti ekki þegar strákarnir
voru yngri. Samt er ég mjög þakldát
fyrir að hafa eignast þá og þeir hafa
gefið mér mjög mikið með tilveru
sinni.“
Heldurðu að þú eigir kannski
það besta eftir?
„Það er svo ótrúlega margt sem
mig langar að gera í framtíðinni.
Eitt af því er að mig langar að skrifa
meira. Til dæmis dreymir mig um
að taka eitthvað saman um
langömmur mínar tvær sem um
tíma bjuggu báðar í Grímsey.
Einnig ýmislegt sem snertir ömmu
mína Svanfríði, svo eitthvað af
þekkingu hennar og reynslu, ekki
síst tengt mat, komist til skila og
varðveitist handa afkomendunum
og öðru áhugafólki.
Já, ég er ekki frá því að ég eigi
það besta eftir. Mér fmnst að mörgu
leyti spennandi að eldast. Lífs-
reynslan gerir það að verkum að
maður skynjar hvað er mikilvægast
og lærir að njóta þess. Mér fínnst
stundum þegar ég horfi til þess þeg-
ar ég var yngri og hélt að lífið væri
svo ofboðslega langt og ég hefði svo
ótakmarkaðan tíma - þá finnst mér
að ég hafi kannski haft tilhneigingu
til að sóa tíma mínum, ekki verið
nógu markviss. Ég var samt alltaf að
gera eitthvað, kenna, stússast í fé-
lagsmálum og þegar ég var með
strákana litla var ég líka alltaf saum-
andi og prjónandi þó að ég væri í
vinnu. Ég skil ekki hvernig ég fór að
þessu - ég hef líklega aldrei haft
tíma til þess að sinna börnunum
mínum því einhvers staðar hefur
þetta komið niður!
Það kom mér þægilega á óvart
þegar ég uppgötvaði að með árun-
um finnst mér rneiri nautn í ýmsum
hlutum vegna þess að ég veit að
tíminn sem ég hef er ekki óendan-
legur. Augnablikin eru afmörkuð
og manni ber að njóta þeirra.“ X
ÉG TEK T.D. ÞÁTT í AÐ SKIPULEGGJA MENNINGARHÁTÍÐ SEM HALDIN ER
ÁRLEGA; SVARFDÆLSKUR MARS, SEM ER TVÍRÆTT HEITI ÞVÍ BÆÐI ER
HÁTÍÐIN HALDIN í MARS OG SVO DÖNSUM VIÐ MARS EÐA TÖKUM MAR-
SINN EINSOG SAGTER
♦
unna
Nánari upplýsingar og skráning
í síma 535 1500 eða á
www.kirkjan.is/leikmannaskoli
Trúin og sporin tólf
Hefst fimmtuddgin
11. mars kl. 20Í00
rÞótt ég fari um dimman dal
Sálmur 23 í sögu og samtíð
Hefst miðvikudaginn
9. mars kl. 18.00
vera / 1. tbl. / 2004 / 35