Vera - 01.02.2004, Page 54

Úlfhildur Dagsdóttir
/ KVIKMYNDIR
Álfadrottning, Englandsdrottning
eða bara ósköp venjuleg (leikjkona?
»Sírenan kallar, er fyrirsögnin á viðtali við Cate Blanchett sem birtist í Vogue,
febrúar 2004. í viðtalinu er mikil áhersla lögð á það hvað leikkonan-sé svöl og
afslöppuð og fullkomlega laus við stjörnustæla. Myndasyrpan sem fylgir leggur
áherslu á þetta; við sjáum leikkonuna í ferskjubleikum silkikjól, gylltum og silfruð-
um háum hælum og með gula gúmmíhanska, standandi við vask fullan af grun-
samlega hreinu uppvaski. Á annarri mynd er hún enn í eldhúsinu, nú íklædd stutt-
um gráum kjól, svörtum hælum og með ofnvettlinga á höndunum: með annarri
reisir hún pönnu á loft og virðist albúin til að slást.
*
Það sem vekur athygli við þetta allt saman er
hið sígilda yfirbragð sem stílistinn hefur búið
leikkonunni, en hún er til dæmis í svörtum
sokkabuxum á báðum myndum (einu sinni
algert nónó með Ijósum fötum, og einfald-
lega ekki lengur í tísku í dag), hárið er hæfi-
lega úfið og svipurinn dálítið fjarlægur, upp-
hafinn. Hún minnir í raun heilmikið á
ákveðnar ímyndir fyrri ára, þær sem sýndu
leikkonurnar sem dularfullar, fjarlægar,
óhöndlanlegar.
( viðtalinu er svo lögð áhersla á það
hversu óútreiknanleg Cate Blanchett sé. Hún
heldur sjálfri sér og einkalífi sínu utan við
sviðsljósið eftir mætti, en mun vera gift leik-
stjóra og saman eru þau að fara að setja upp
leiksýningu í Sydney, en þau eru bæði
áströlsk. Þau eiga eitt barn og þegar viðtalið
er tekið er annað á leiðinni.
The Missing
Og nú er komin fram ný mynd sem Vogue
spáir að muni vekja meiri athygli á leikkon-
unni og rjúfa þann huliðsblæ sem hún hefur
hjúpað sjálfa sig innan dægurmálapressunn-
ar. Það er myndin The Missing (2003) sem
hefur þegar vakið heilmikla athygli enda er
hér á ferðinni leikstjóri sem þykir lofa afskap-
lega góðu, Ron Howard, sem er þekktastur
fyrir Óskarsverðlaunamyndina A Beautiful
Mind. I myndinni, sem er einskonar vestri,
leikur Blanchett unga konu sem á í stirðu
sambandi við föður sinn en verður samt að
kalla á hann til aðstoðar þegar dóttur hennar
er rænt. Tommy Lee Jones leikur föðurinn og
það sem ég hef séð úr myndinni Iftur vel út.
í inngangi viðtalsins spyr Vogue lesandann:
Það er engin spurning um að Cate Blanchett
er hæfileikarík leikkona, en hversu margar
myndir fyrir utan Elizabeth og Lord of the
Rings hefur þú í raun og veru séð? Ég gat
ekki annað en tekið þessari áskorun og velt
svolítið fyrir mér þeim myndum hennar sem
ég þekki.
Eiizabeth og Galadriel
Ég sá Cate Blanchett fyrst i Elizabeth (1998),
eins og svo margir. Þar lék hún þessa sögu-
frægu drottningu af innsæi sem gat ekki
annað en hrifið; hún var bæði svöl, drottn-
ingarleg og viðkvæm, stundum allt í senn.
Hún bar myndina uppi og hélt algerlega sínu
innanum fjölda sterkra leikara. Það þurfti því
ekki að koma á óvart að sem Galadriel var
hún ógleymanleg. Það þarf ekki að fara
mörgum orðum um hin fáu og smáu kven-
hlutverkin í Hringadróttinssögu (2001-
2003) sem Jackson gerði þó sitt besta til að
auka við, en með leikkonu eins og Blanchett
í hlutverki hinnar göldróttu álfadrottningar
virðist hlutur kvenna ekki lengur eins lítill.
Hún náði að skapa persónu sem setur mark
sitt á allar myndirnar og í minningunni virð-
ist hlutverk hennar hafa verið mun meira en
það í raunninni var.
Saklaus stúlka,
miðill og léttlynd ástkona
En hvað gerði hún í millitíðinni? Myndina
The Talented Mr. Ripley (1999) en þar leik-
ur hún lítið hlutverk ríkrar stúlku sem fellur
fyrir Ripley, á fölskum forsendum að sjálf-
sögðu, með afdrifaríkum afleiðingum. Þarna
býður Blanchett okkur upp á frekar saklausa
stúlku sem er fullkomlega ómeðvituð um
hlutverk sitt innan atburðarásarinnar. Svo sá
ég hana ekki fyrr en í The Gift (2000) eftir
Sam Raimi sem ég hef fjallað stuttlega um
hér í Veru. Þar leikur hún miðil í suðurríkjun-
um og er í leit að morðingja. Sérstakt andlit
hennar er mikið i mynd og hún þolir það vel
og ber myndina upþi með, að því er virðist,
nokkuð átakalausum eða eiginlega kyrrlát-
um leik.
Ekki alls fyrir löngu sá ég svo á vídeó
myndina Bandits (2001) og þar er hún enn í
furðulega ólíklegu hlutverki sem fremur létt-
lynd ástkona og félagi bankaræningja. í
þeirri mynd sýndi Cate að hún hefur líka
hæfileika sem grínleikkona, en almennt hef-
ur hún þó haldið sig við drama. Meira hef ég
ekki séð, en af öðrum myndum má nefna
Charlotte Gray (2001) og Veronica Guerin
(2003), og svo er hún væntanleg sem Kathar-
ine Hepburn í The Aviator (2004).
Og afhverju ákvað hún að taka þátt í
Hringadróttinssögu? Hún varð svo hrifin af
álfaeyrunum að hún bara varð að fá að prufa.
Svo fékk hún að eiga eyrun.
54 / 1. tbl. / 2004 / vera