Vera - 01.02.2004, Blaðsíða 37

Tónlistartími barnanna og Vísnabókin
Þeir Islendingar sem komnir eru á miðjan aldur muna glöggt
Tónlistartíma barnanna í útvarpinu á árunum um og uppúr
1960 þar sem Jórunn Viðar og Þurfður Pálsdóttir söngkona
fluttu þjóðlög og þulur, meðal annars alla Vísnabókina í út-
setningum Jórunnar. Þessar hljóðritanir varðveittust í safni út-
varpsins og hafa komið út á tvöföldum geisladiski, Fljúga
hvítu fiðrildin (Smekkleysa 2001). Þar er til dæmis að finna
lag Jórunnar við þuluna Það á að gefa börnum brauð, þar sem
hún hitti svo nákvæmlega á hinn þjóðlega tón að flestir halda
að þetta lag Jórunnar sé þjóðlag.
Nýjasti diskurinn með verkum Jórunnar Viðar er Man-
söngur (Smekkleysa 2003) þar sem Sinfóníuhljómsveit (s-
lands leikur ballettana Eld og Ólaf Liljurós, en sjálf þótti Jór-
unn efnilegur dansari á sínum tíma og segir að verk sín séu
full af dansi.
Jórunn Viðar hefur áður hlotið viðurkenningar fyrir störf
sín að tónlistarmálum. Má þar nefna Riddarakross hinnar ís-
lensku fálkaorðu árið 1988 og heiðurslaun Alþingis sem hún
hefur notið frá árinu 1989. Árið 1999 var hún útnefnd Borgar-
listamaður Reykjavíkur. Um svipað leyti kvaddi hún hátíðar-
samkomu í tilefni áttræðisafmælis síns með hinum fleygu orð-
um: „Ég er sko ekki hætt". Það stendur heima. Jórunn Viðar er
enn að semja, orðin áttatíu og fimm ára.
ié
I
s k o ð a / ð u
borgardagatalið á
www.reykjavik.is
reykjavik.is vefur Reykjavikurborgar
Það má teljast furðulegt hve fá afþessum ffamúrskarandi
einsöngslögum Jórunnar Viðar heyrast að jafnaði. Ég þori
að fullyrða að íslenska einsöngslagið á 20. öld rísi vart
hærra en í þessum perlum hennar [...] Þetta eru snilldar-
lega samsett lög, ómótstæðilega grípandi og ættu að vera
þekkt um allan heim. Reyndar er sama hvar gripið er nið-
ur, öll lögin vekja aðdáun og gleði yfir frjórri sköpunar-
gáfu tónskáldsins
Valdemar Pálsson - umsögn um Únglínginn í skógin-
um, geislaplötu 11. des. 1998 (MBL).