Vera - 01.06.2004, Blaðsíða 3

+
NORÐURLANDARÁÐ
fyrir að samþykkja að skora á aðildarlönd sín að vinna
gegn klámi á almannafæri og hrinda af stað herferð
gegn því að klámblöð og -myndbönd séu til sýnis í
verslunum. Kynvæðing opinberra staða og klámvæð-
ing fjöldamenningar var þema sumarfundar ráðsins
og var samþykkt að hvetja til baráttu gegn klámi á al-
mannafæri. Vonandi munu íslensk stjórnvöld ekki láta
sitt eftir liggja í herferðinni.
VERSLUNARMANNAFÉLAG REYKJAVÍKUR
fyrir auglýsingaherferð þar sem bent er á að miðaldra
fólk sé ekki síðri vinnukraftur en þau sem yngri eru.
Nýlegar rannsóknir sýna að starfsfólk sem komið er
yfir fimmtugt er hraustara og ábyggilegra en hin
yngri og hafa oft mikla starfsánægju. Ekki veitir af að
vinna gegn æskudýrkuninni í samfélaginu.
SKÁKSAMBAND ÍSLANDS
fyrir að kjósa Guðfríði Lilju Grétarsdóttur sem for-
mann Skáksambandsins en það er í fyrsta skipti sem
kona stýrir þessu 80 ára gamla sambandi þar sem
karlar hafa verið einráðir. VERA óskar Guðfríði Lilju til
hamingju.
RÍKISSTJÓRN ÍSLANDS
fyrir að brjóta endurtekið gegn eigin jafnréttisáætlun
þar sem kveðið er á um að jafna skuli hlut kynjanna í
nefndum og ráðum á vegum ríkisstjórnarinnar, og
skipa síðan ítrekað hreinar karlanefndir þegar taka
þarf á „stóru" þjóðfélagsmálunum. Fyrst var það fjöl-
miðlanefndin margfræga og síðan fimm karla starfs-
hópur um þjóðaratkvæðagreiðslu.
KNATTSPYRNUSAMBAND ÍSLANDS
fyrir að mismuna kynjunum svo mjög í styrkveiting-
um í Landsbankadeildinni í knattspyrnu. Gífurlegur
munur er á verðlaunafé sem sigurliðið í karlaflokki fær
miðað við sigurliðið í kvennaflokki. Munurinn er svo
mikill að karlaliðið sem fellur úr úrvalsdeildinni fær
200.000 kr. hærri styrk en sigurliðið í kvennadeildinni.
ÍSLENSKIR BANKAR
fyrir þann mikla launamun sem er á kynjunum innan
bankakerfisins og kom fram í nýlegri launakönnun.
Konurnar, sem eru meirihluti starfsmanna bankanna,
hafa bara rúmlega 60% af launum karlanna. Karlarnir
raða sér í betur launuðu störfin á toppnum. Hvaða
gildismat skyldi ráða því?
Fjölbreytnin auögar
Barátta mannkynsins við að koma á jöfnuði hefur verið löng
og ströng og hún er síður en svo á enda. Ef við lítum á heim-
inn í heild er ójöfnuðurinn hróplegur og mikið verk að vinna
en ef við horfum á okkar litla land má segja að verkefnið sé
viðráðanlegra. Jafnrétti fyrir alla er þemaefni þessa blaðs og
tengist umræðu í samfélaginu um að víkka út umræðuna um
jafnrétti þannig að hún vísi ekki bara til kynjajafnréttis. Jafn-
rétti á að ríkja milli allra hópa í samfélaginu, samkvæmt
stjórnarskrá (slands og það er verðugt verkefni að fylgja þeirri
hugsun.
Fyrir 25 - 30 árum var mikið rætt um jafnrétti fatlaðra og þátt-
töku þeirra í samfélaginu og voru fulltrúar þeirra sýnileg á
vettvangi baráttunnar. Þannig var það t.d. á stóru Norrænu
kvennaráðstefnunum Nordisk Forum, 1988 og 1994. Fatlaðar
konur voru með í íslenska hópnum og hittu konur fá hinum
Norðurlöndunum til skrafs og ráðagerða. Þær lögðu áherslu á
að þær væru ekki fötlunin, heldur manneskjur sem vildu fá að
taka þátt í lífinu eins og við hin. Samfélagið lærði að horfa á
manneskjuna á bak við líkamlega eða andlega fötlun og þeim
áfanga má ekki týna niður í samkeppnisanda þeirrar einstak-
lingshyggju sem nú ríkir.
Sama barátta hefur átt sér stað meðal samkynhneigðra sem
stofnuðu ekki baráttusamtök hér á landi fyrr en árið 1978,
þrjátíu árum seinna en samkynhneigt fólk á hinum Norður-
löndunum. Það tók tíma fyrir samfélagið að læra að líta á
manneskjuna en ekki kynhneigðina og vinna gegn fordóm-
um sem komu víða fram, t.d. varðandi atvinnu, húsnæðismál
o.fl. Enn finnst mörgum samkynhneigðum erfitt að þola
þöggun og dulda fordóma en víst er að nú er mun auðveld-
ara að lifa sem opin, samkynhneigð manneskja heldur en fyr-
ir tíu eða fimmtán árum. Nýlegar skoðanakannanir sýna að
fordómar gagnvart samkynhneigðum eru á undanhaldi hér á
landi þar sem mikill meirihluti vill að samkynhneigt fólk fái að
gifta sig.
Málefni innflytjenda er nýjasti málaflokkurinn því það er svo
stutt síðan þeim fjölgaði verulega. Um 10.000 manns hafa
sest að hér á landi og fengið dvalarleyfi á grundvelli atvinnu
eða giftinga. Þessir nýju íbúar auðga mjög menningu okkar
og fjölbreytileika en stjórnvöld verða að aðstoða þau til fullr-
ar þátttöku í samfélaginu með því að bjóða ókeypis nám í ís-
lensku. Við höfum séð marga útlendinga verða gefandi sam-
félagsþegna sem hafa auðgað mannlífið í stað þess að vera
mállaus vinnudýr í þeim störfum sem (slendingar vilja ekki
lengur vinna. Vonandi berum við gæfu til að gefa sem flest-
um þann möguleika.
Það einsleita samfélag gagnkynhneigðrar kjarnafjölskyldu
með norrænt yfirbragð, sem hér ríkti nær alla síðustu öld, hef-
ur breyst og þær breytingar munu efla samfélag okkar og
dýpka ef okkur tekst að laða fram það jákvæða sem þær hafa
í för með sér. Ef við gerum það hins vegar ekki er nokkuð víst
að mörg ný vandamál munu skapast - vandamál sem eru
óhjákvæmileg afleiðing fordóma og skeytingarleysis.