Akranes - 01.04.1957, Blaðsíða 19

Sigríður hefur sjálfsagt getað verið
þeim þung í skauti, sem henni líkaði
ekki við. Það fólk hefur sjálfsagt ekki
haldið upp á hana, enda mun hún ekki
hafa haft það lengur í starfi en nauðsyn
krafði. Það fólk, sem henni líkaði vel
við, gat hún hins vegar allt gert fyrir
sem frekast stóð í hennar valdi-
Landar hennar áttu þar
hauk í horni.
Þegar frk. Helgason hafði hlotið þá
veglegu stöðu, að verða ráðskona Frið-
riksspítala, fékk hún auðvitað sæmileg
laun eftir því sem þá gerðist, en auk
þess glæsilega fjögurra herbergja íbúð,
sem lá út að tveimur götum i hjarta
Kaupmannahafnar. Shk aðstaða kom
mörgum íslendingi að góðu haldi, og
þar urðu þeir margir skjólstæðingar
hennar, bæði skyldir og • vandalausir.
Hafnarstúdentar voru heimagangar
hjá henni, en af því leiddi svo í mörgum
tilfellum ævilanga tryggð og vináttu,
löngu eftir að öllum lærdómi var lokið,
þ. e. eftir að heim var komið, og við-
komandi orðinn embættismaður á Is-
landi, eða í Danmörku. Þannig sendi
Matthías Jochumsson henni alltaf við og
við stúlkur til náms eða starfs og leið-
beiningar. Hjá henni leigðu og lengi 3
dætur Matthíasar.
Það mun ekki ofsagt, að íslenzkir
stúdentar hafi átt þar annað heimili-
Þar spiluðu þeir og tefldu, lásu og léku
sár. Þáðu góðgerðir, svo um miðjan dag
sem siðla. Á jólum bjó hún þeirn veizlu,
þar sem hún tók þátt í gleðskap þeirra,
en gætti vitanlega hófs í öllum efnum,
því að hún var ströng og siðavönd í
mesta máta. Einu sinni mun hún þó
hafa reiðzt þessum skjólstæðingum sín-
um verulega. Hún hafði búið þeim góða
AKRANEC
veizlu eitt aðfangadags- eða jólakvöld, en
að því loknu höfðu sumir þeirra farið á
einhverja knæpu út í borginni. Þetta gat
liún ekki fyrirgefið þeim. Það var langt
fyrir neðan virðingu gesta hexrnar frá
hennar sjónarmiði.
1 hópi stúdenta frá þessum árum, sem
voru skjólstæðingar hennar, voru ýmsir,
sem síðar urðu þjóðkunnir eða frægir
menn. Meðal þeirra má nefna skáldin
Einar Benediktsson og Þorstein Erlings-
son, er báðir lágu þungar legur á spitala
þessum, þar sem Jónas Hallgrímsson
hafði löngu áður dáið.
Þama nutu þessir ungu menn ekki
aðeins húsaskjóls og góðra leiðbeininga
gagnmerkrar konu, því að hún var þeim
sem móðir og ráðgjafi, en einnig fjár-
hagsleg hjálparhella, er þeirra eigið iskot-
silfur þraut, en ekki mun hún hafa eitt
tíma í bókhald um þessa hluti-
Einn þeirra manna, sem naut stuðn-
ings og leiðsögu frk. Sigríðar Helgason,
var hinn ungi, glæsilegi Islendingur,
Bertel E. Ó. Þorleifsson. Honum var
margt til lista lagt, gáfaður, og sjálfsagt
efni í gott skáld. Það má vel vera, að
Bertel hafi borið í brjósti hulda harma,
í sambandi við ástamál. Hafi svo verið,
er sá sem bezt mátti um það vita, horf-
inn af sjónarsviðinu, en það mun hafa
verið Hannes Hafstein, sem var náinn
vinur Bertels. Hitt telja kunnugir óþarft,
og lengra gengið en góðu hófi gegnir, að
bera það á þessa hjálparhellu hinna
imgu manna, og að auki hefðarkonu í
strangasta skilningi, að hún hafi verið
í leynilegu ástamakki við einn eða annan
þessara skjólstæðinga sinna. T- d. í þessu
tilfelli mann, sem var meira en 12 árum
yngri en hún sjálf, og liðsinnt hafði ekki
aðeins honum, heldur fjölda annarra
manna.
Það er ljóst dæmi um hvernig þessir
87