Akranes - 01.04.1957, Blaðsíða 15

Akranes - 01.04.1957, Blaðsíða 15
Þetta datt mér í hug, er ég hafði lesið hina afburðasnjöllu ritgerð Kristjáns Al- bertssonar í Morgunblaðinu 30. apríl s. 1., Um Brekkukotsatnnál og sitthvað fleira. Kristján er svo víðlesinn, að ekkert sem verulegu máli skiptir í blöðum eða bókmenntum heima eða heiman fer fram hjá honum. Hann er jafnan prúður og faguryrtur, með viðfeðma innlifun og aðdáun á töfrum tungunnar. Skýrmæltur er hann og skorinorður, er hann bendir sóðum eða sjálfbyrgingum á það sem hjá þeim skyggir á þennan töfrasprota hins gamla norræna máls. Skapheitur er hann, þegar hann segir mönnrnn til syndanna, er þeir vaða á örgustu rosabullum inn í þennan helgidóm. Þó er hann svo spakur að viti, að ekki er lengra gengið, en að hvert orð hittir i mark, og verður að heil- steyptri sókn eða öruggri vöm, sem auð- velt er að dæma eftir. Allaf er ísland efst í huga, á oddinum til sóknar eða varnar. Fjærri Islandi, en þó öllum stundum þar. I lífi og starfi, i máli og mennt- Verjandi land og þjóð, sækjandi fram fyrir þess hönd og heiður. Ekkert land í víðri veröld er undir slíkri heillastjömu sem fsland. Fjaður- magnaðir fullhugar og vitrir menn fleiri og færri lifandi og starfandi á hverri öld. „Veit þá enginn, að eyjan hvíta átt hefir sonu fremri vonum“ — „Veit þá enginn, að eyjan hvíta á sér enn vor, ef fólkið þorir Guði að treysta, hlekki hrista, lilýða réttu, góðs að bíða? Fagur er dalur og fyllist skógi og frjálsir menn, þegar aldir renna; skáldið hnígur og margir í moldu með honum búa,— en þessu trúið!“ Þessi trú og tignu töfrar, veitir þann styrk, sem verður að sigurafli í lífi þjóð- arinnar og starfi. Það varðar veginn, svo að henni veitist létt að veita öðrum þjóð- um ekki minna en til þeirra er sótt. — Islendingar þurfa ekki að vera neinir ölmusumenn, ef öfund og argaþras gerir þá ekki að óvirkri þjóð og athlægi gagn- vart umheiminum. Mér þykir rétt að þessi kveðja og þakk- arorð fylgi hér mynd af Kristjáni Al- bertssyni, sem átti að fylga næst síðasta hefti, er hanns var minnst í sambandi við Albertshús. Þinn vinur, Öl. B. Björnsson. 83 AKRANES
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Akranes

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Akranes
https://timarit.is/publication/865

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.