Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1897, Blaðsíða 49

sínu til þjóðarinnar, ef á þyrfti að halda, því hanifc
var ekki í efa um, að hún mundi þegar flokkast um
sig og heimta að hann hjeldi völdum. Hann var orð-
inn svo vanur því, að hún hlyddi honum mótmæla-
laust; en hann gætti þess ekki, að það var ekki gert
af eintómri ást, svo það varð hjer ofan á sem tianu
vænti allra sízt: Furstinn gaf honum þegar lausn og-
kvaddi sjer annað ráðaneyti, og í stað þess að þjóðiiv
flyktist utan um hann, þá fagnaði hún falli hans eins.
°g »frelsi sínu«.
Nú dundi yfir Stamhúlow alt þaðhatur, sem lengi
hafði safnazt fyrir í kyrþey; en hann varði sig eins og-
hetja. Yöldin voru nú farin, og ekki annað en penn-
inn fyrir sig að hera móti öllum árásum. Hann spar-
aði ekki hlað sitt á furstann og stjórn hans og gekk
þar svo hart að, að menn fóru að gruna hann um.
græzku, og rússneski flokkurinn, sem nú var kominrt
til virðingar með Klemens biskup í broddi, sagði það-
skýlaust, að hann væri að brugga landráð og æsa.
þjóðina til byltingar. Skríllinn flyktist æpandi sam-
an fyrir utan hús hans, brá bonum um svik, fjárdrátt
og morð og hrópaði á hefndir, og stjórnin ásetti sjer
að heygja hann til fulls, og skipaði nefnd af mönnum,,
sem ekki voru vinir hans, til að rannsaka allar hans.
gjörðir. Margir af vinum hans rjeðu honum fastlega
til að fara úr landi meðan á þessu stæði og læknir
hans kvað honum lífs nauðsyn að vera við böð um
tíma. Hann bað þá furstann orlofs að fara, en honum
var svarað því, að slíkt yrði ekki veitt meðan á rann-
sókninni stæði. Hann varð því að vera þar sem hanu
var kominn og átti ekki góða æfi. Hann fjekk dag-
lega nafnlaus brjef sem hótuðu honum dauða og kvöl-
um, og hann varð þess var, að fólk flýði hurt úr hús-
unum í nágrenninu, og bjóst nú við á hverri stund,,
að einhver vítisvjelin sprengdi sig og fólk sitt í loptr.
upp. Hann trúði því statt og stögugt, að þess konar
morðtæki yrði sjer að grandi. Við byssur eða morð-
kuta var hann alls ekki hræddur. En hjer varð sem
fyr, að þetta rættist ekki.
Það sem fram fór á einni af höfuðstrætum Soffíu-
borgar 15. júlí í fyrra sumar, mun verða í minni haft-
Stambúlow hafði farið á fund í fjelagi einu og ók.
(39)