Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1897, Blaðsíða 36
aS nefna níSingsverkm. En Búlgaría var alt of nærri,
svo nærri, að' jafnvel blöðin urðu allt í einu glaðvak-
andi og sjálfur Rússinn haföi ekki í fullu trje.
Hvorttveggja þetta verða menn að hafa í huga
til aS geta skilið tíSindi þau, sem gerzt hafa í Búlg-
aríu hin síðvistu ár, og aS þessum mönnum gat orSiS
svo mikið ágengt.
Fyrir tuttugu árum má svo segja, sem enginn
maður nefndi Búlgara eSa land þeirra. Búlgaría er
einn af þeim bitum, sem teknir hafa veriS af Tyrkjan-
um. Landið er dálítil spilda austur við Svartahaf.
Itennur Dóná íyrir norðan eins og breiður vogur, en
fyrir sunnan rísa hnúkar og kambar Balkanfjalla. Þar
er sagt ágæta fagurt víða og landkostir góðir. Lands-
fólkið er blendingur af finskum þjóðum, sem Tyrkir
teljast líka til, og af rivssneskum. Búlgarar hinir fornu
bjuggu forðvim fyrir norSan Svartahaf, en settust
snemma á öldum á óðul Bússa í landinu og blönduS-
ust við þá, en hjeldu nafninu. Þar stóS lengi vel
voldugt konungsríki og sátu y'msar ættir að völdurn,
en stundum lutu þeir Miklagarðskeisara. Loks tóku
Tyrkir allt saman árið 1393; voru þeir þá komnir til
Evrópu á sigurför sinni. Þessa húsbændur höfSu nú
Bvilgarar haft nær um fimm hundruð ár, og ekki allt
af átt við góS kjör aS búa. Loks tókst valdsmönnurn
Tyrkja að þröngva svo að þjóðinni, að hún þoldi eltki
við lengur og reis upp árið 1876 öll sarnan, sem einn
maður, og rak af höndum sjer böðlana tyrknesku.
Tyrkjum tókst reyndar bráðum að gjöra enda á þvf
og hugsuSu sjer að láta ekki svo hættulega syki fær-
ast lengra yfir hjörðina. Tyrkir eru niðurskurðarmenn.
Þeir brendu nær sjötíu borgir og þorp, píndu tildauða
og myrtu um fimmtíu þúsundir manna, mest konur
og böm. Ungar konur og rneyjar drógu þeir saman í
dyngjur, settu á uppboð og seldu í þrældóm og sví-
virðingu eSa fluttu þær til kvennabúra sinna. Af
prestum og heldri mönnum tóku þeir höfuðiS eða ljetu
þá rotna lifandi í svartholum sínum.
Af því þetta fór fram fyrir augunum á stórveld-
nnum, sem allt af hafa mannúð, rjettlæti og guðsótta
á vörunum heima fyrir, hvað sem þau eru að láta
vinnumennina hafast að í verinu, þá gátu þau ekki
(26)