Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1931, Qupperneq 44

vígur henni eða stefnum hennar í greinum sínum;
fór svo, að hann var rekinn úr embætti sínu í ráðu-
neytinu (1866). Sinnti hann nú þaðan af engu öðru
en áhugamálum sínum. Gerðist hann ritstjóri blaðs,
er Heimdallur (»HeimdaI«) hét (1869—72), síðan
annars blaðs, »Dansk Ugeblad« (1873—4), en ritaði
jafnframt í önnur blöð (»Fædrelandet«) um bók-
menntir o. fl.., og frá 1871 vann hann að ýmsum
fræðiritum fyrir þjóðmenningarfélagið danska (»Folke-
oplysningsselskabet«).
Rosenberg var sjaldgæfur hugsjónamaður og var
allur í málefnum þeim, sem hann aðhylltist, og
þókti sumum kenna ofsa á stundum og einhæfis i
guðmóði hans, en jafnan var hann einlægur og
fölskvalaus. Frelsismóður hans undi ekki þeim stefn-
nm, er stjórnmálin tóku heima fyrir, og í þjóðmál-
um fekk hann ekki beitt sér og hlaut lítið fylgi,
komst t. d. ekki á þing, þótt hann gæfi kost á sér
til þingsetu. En þess meir gaf hann sig þá við öðr-
um áhugamálum sínum, þjóðernismálum og samein-
ingu Norðurlanda, og hafa fáir lagt meira á sig en
hann til þess að færa þær þjóðir saman og efla
kynni þeirra. Norrænn andi var honum öllu æðri,
sem gætir nálega i öllum ritum hans, og upptaka
hans vildi hann leita í fornritum íslendinga. Rosen-
berg varð aukakennari í dönskum bókmenntum í
háskólanum 1884, en naut eigi lengi 1 þeirri stöðu,
andaðist 3. decbr. 1885.
Fáir eða engir hafa lagt betur til íslenzkra mála
en Rosenberg né haft meiri mætur og trú á íslenzkri
þjóð. Mun starfsemi hans að því leyti nánara getið
i tveim síðustu höfuðþáttum sögu Jóns Sigurðssonar.
Pó er ekki þar með talið allt það gagn, er hann
vildi vinna íslandi. Hann lagöi út á dönsku mörg
merk kvæði islenzkra skálda á siðari tímum, og
gerði það af þeirri snilld og þeim skilnÍDgi og alúð,
að engum útlendingi hefir betur tekizt. Og ekki nóg
(40)