Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1931, Blaðsíða 75

milli þeirra, fyrr en Sigurður prestur, faðir peirra,
kæmi til, og myndi hann pá gæta til með húskarli
sínum. Dettur svo Gísla i hug, að snjallast muni að
segja Sæmundi, að ekki sé hjá þeim blek, og muni
faðir peirra hafa lokað pað niður i skrín sitt; biðja
pví bónda að bíða; faðir sinn muni koma á hverri
stundu, og sé þess ekki langt að bíða. Bónda gremst
petta mjög, er hann fyrir hvaðvetna vilji heim kom-
ast, en myrkur standi að og yfir vötn sé að fara, en
komið að nóttu, og spyr, hvort eigi megi blek fá
á öðrum bæjum par í kringr En sveinarnir segja, að
pað ekki var. Vill þá Sæmundur fá Filpus húskarl
með sér að Dufþekju; par sé blek nóg, og skuli þeir
par rita sáttmála sinn. En húskarl neitar, að hann í
óleyfi húsbónda síns vilji fara af bænum. Og verður
svo ekki af þessu. Sæmundur bíður par svo, en
mjög svo ókyrr, pví að honum leiddist, að ekki sá
til prests, og varð svo eigi fullkomnaður gerningur-
inn við Fiipus. Loksins að áliðnu kveldi kemur
prestur. Er pá Sæmundur staddur úti á stétt og
fagnar honum, en segir pó, að hann sé orðinn leið-
ur að biða hans, og hafi pað bagað sig, er hann
ekki kom heim fyrri. Sigurður prestur tók vel kveðju
hans og býður honum með sér inn í stofu og spyr
hann tíðinda, en hinn segir, að iitt var nýmæla, og
kemur par niður, að hann segir presti af erindum
sinum og hver málavöxtur sé, að hann eigi, en ekki
Filpus bóndi, kúna, þá sem særð var af húskarli
hans, og það með, að hann nú sé búinn að tala við
pann, sem óliappaverk petta vann á Rauðhyrnu, og
séu þeir búnir að sættast á málin, og segir honum,
með hverjum kostum sú sætt sé ráðin, og fleira tala
peir hér um. Sigurður prestur snýst að honnm vin-
gjarnlega og segir, að gott sé í efnum, er peir séu
sáttir orðnir, og biður hann vera par um nóttína,
par of seint sé að leggja yfir vötnin; og pað þekkist
Sæmundur. Sofa peir svo af um nóttina.
(71)