Freyr - 01.04.1949, Blaðsíða 4

20. gr.
Allt fé ,norðan Siglufjarðargirðingar, skal merkt með bláum lit á
bæði horn.
21. gr.
Á svæðinu frá Eyjafjarðargirðingum austur að Skjálfandafljóti skal
allt fé vera ómerkt.
22. gr.
Á svæðinu milli Skjálíandafljóts og Jökulsár á Fjöllum sunnan Gæsa-
fjallagirðingar, skal merkja féð með hvítum lit á hægra horn.
Allt fé á svæðinu norðan Gæsafjallagirðingar skal vera ómerkt.
23. gr.
Á Hólsfjöilum, Axarfirði og Núpasveit, sunnan Sléttugirðingar, skal
merkja féð með grænum lit á hægra horn.
24. gr.
í Presthólahreppi og Svalbarðshreppi, norðan Sléttugirðingar, skal
merkja féð með krómgulum lit á bæði horn.
25. gr.
í Sauðaneshreppi og Múlasýslum báðum skal merkja féð á bæjum þar
sem garnaveiki hefir orðið vart, með bláum lit á bæði horn.
26. gr.
Kollótt fé skal merkt á hnakka, hægri eða vinstri kjamma, eftir því
sem við á.
27. gr.
Merkja skal greinilega, þannig, að mála hornin bæði aftan og fram-
an, en forðast þó að mála yfir brennimörk.
28. gr.
Öllum fjáreigendum er stranglega bannað að litarmerkja fé á haus
eða hornum öðruvísi en að framan greinir.
Framkvæmdarstjóri getur þó leyft litarmerkingar, þar sem sérstak-
lega stendur á.
29. gr.
Gamlar litarmerkingar, sem brjóta í bága við framanskráð fyrirmæli
skal afmá.
30. gr.
Hreppstjórar eru beðnir að sjá um, að fyrirmælum þessum verði fram-
fylgt.
31. gr.
Undanbrögð eða brot gegn fyrirmælum þessum varða sektum sam-
kvæmt lögum nr. 44 frá 9. maí 1947.
Reykjavík, 12. marz 1949.

V
Sauðfjársjúkdómanefnd.