Freyr - 01.04.1949, Blaðsíða 14

112
PREYR
Hann mundi vera afarlangt frá að vera
samkeppnisfær viS fiskiveiðar annarra
þjóða. En ekki yrði fiskimiðunum um það
kennt.
Tillaga greinarhöfundar, um flutning
eða tildrátt bændastéttarinnar á beztu
svæði landsins, verður aldrei framkvæmd
enda óframkvæmanleg meðan frelsi og
átthagatryggð eru í heiðri höfð.
íslenzkir bændur munu heimta rétt sinn
til fjármagnsins, með þeim kjörum, sem
aðrir fá það og með þeirri festu, sem
bændastétt hæfir og öruggri vissu um góð-
an sigur. Þá mun koma í ljós með hve
miklum glæsileik hægt er að reka land-
búnað á íslandi.
Ólafur Sigurðsson,
Hellulandi.
GUÐMVNDUR GISLASON:
Nautgripir og sauðfjársjúkdómar
i.
Garnaveiki hefir fundizt með vissu í 12
kúm hér á landi, sex í Hreppum og Skeið-
um, þremur í Skagafirði og þremur á Aust-
urlandi. Auk þess hafa án efa komið fram
allmörg sjúkdómstilfelli, sem ekki voru
staðfest.
Leitað hefir verið upplýsinga um dauða-
orsakir og sj úkdómseinkenni allra naut-
gripa, sem drepizt hafa eða verið felldir
2 Hreppum og Skeiðum í Árnessýslu árin
1940—’45, en á þeim tíma var ekki farið að
veita nautgripunum neina verulega athygli
í þessu sambandi.
Það hefir komið í ljós, að á þessum ár-
um hafa verið felldar fjórar kýr með ein-
kennum, sem bent gætu á, að um garna-
veiki hafi verið að ræða.
ítarlegar skýrslur um þetta atriði hafa
ekki fengizt nema úr þessum þremur sveit-
um, en lýsingar hafa borizt af einstökum
sj úkdómstilfellum og að minnsta kosti af
tveimur greinilega garnaveikum kúm.
Mörg sýkingartilfelli hafa fundizt sunn-
an lands. Nautgripafjöldinn er þar mestur,
og þar hefir einnig mest verið leitað að
sjúkum gripum.
Erfitt er að áætla, með nokkurri vissu,
hve margar kýr hafa sýkzt af garnaveiki
á öllu landinu, en ekki er ólíklegt, að þær
skipti nú þegar tugurn.
Eftir að garnaveiki var fyrst uppgötvuð
í kúm 1945 (sjá grein í júlíblaði Freys
1946), hefir verið reynt að fylgjast með
nautgripaflutningum víðs vegar um land-
ið. Aðaláherzla var lögð á það til að byrja
með að fá upplýsingar um þá nautgripi, sem
seldir höfðu verið úr sveitum, þar sem
garnaveiki hafði fundizt í sauðfé, á staði,
sem voru algjörlega lausir við veikina. Síð-
an var fylgzt með þessum nautgripum,
framkvæmdar húðprófanir og blóðprófan-
ir, en sumir felldir, og gerð innyflaathug-
un, ef ástæða þótti til. Jafnframt voru
settar reglur um nautgripaflutninga til
þess að hindra útbreiðslu veikinnar.
Ekki hefir enn komið fram neinn grun-
ur um, að garnaveikin hafi breiðzt út um
landið með nautgripum, en hættan er fyr-
ir hendi og sízt má draga úr þeirri varúð,
sem beitt hefir verið undanfarin ár.
Það er engum efa bundið, að garnaveik-
in hefir borizt úr sauðfénu í kýrnar. Til
þessa hefir ekki fundizt nein sjúk kýr,