Freyr - 01.10.1958, Blaðsíða 39
FREYR
335
þetta afrek sitt á sviði trjá- og skrúðgarða-
ræktar, enda mun h.ún ekki eiga aðra j afn-
ingja þar en frú Schiþth á Akureyri og
séra Sigtrygg Guðlaugsson á Núpi í Dýra-
firði.
Ævistarf Guðtajargar í Múlakoti varð
bæði mikið og langt, en garðyrkjustörfin
voru léngst af unnin í hjáverkum. Hún
veitti fjölmennu heimili forystu nær fram
til síðustu ára, með mikilsverðri aðstoð frú
Láru Túbals tengdadóttur sinnar. Inntu
þær stórkostleg störf af höndum eftir að
gestakoman fór að aukast og Múlakot varð
gisti- og greiðasölustaður. í ætt þeirra Tú-
bals og Guðbjargar hafa lengi verið list-
rænir hæfileikar, sem oft hafa komið fram
í snilldar handbragði við öll dagleg störf.
Tóvinna var til dæmis mikið stunduð á
heimili Guðbjarðar og þótti með afbrigð-
um falleg. Til þess að geta orðið góð og
hagsýn húsmóðir þurfti íslenzka bónda-
konan ekki sízt að kunna „að koma ull í
fat og mjólk í mat“, eins og þeir gömlu
orðuðu það. Sjálfur má ég minnast þess,
því að í nær tvo áratugi var ég mest í föt-
um, á vetrarferðum mínum fyrir Búnað-
arfélag íslands, sem Guðbjörg í Múlakoti
hafði kembt og spunnið í og ofið var á
hennar heimili. Hefur mér ekki verið
hlýrra eða liðið betur í öðrum fötum en
þeim.
Nú hefur Guðbjörg í Múlakoti lagt frá
sér ullarkambana og rokkhjólið hennar
snýst ekki lengur. Þann 18. júlí í sumar
var hún lögð til hinztu hvíldar, við hlið
manns síns, í grafreit, sem hún hafði sjálf
látið útbúa þeim fyrir nokkrum árum,
þegar Túbal dó. Þar fær hún nú vel for-
þénta hvíld eftir mikið starf langrar ævi,
en þroskavænleg tré, reynir, björk og barr-
fellir skýla reitnum fyrir næðingum og
veita skrautblómum skjól. Mikill mann-
fjöldi fylgdi Guðbjörgu til grafarinnar.
Það var sveitin og héraðið og landið allt,
sem vildi sýna henni hve mikils störf
hennar voru metin og þakka henni og
börnum hennar fyrir allt gott, fyrr og síð-
ar. Hún var orðin hálf níræð og þurfandi
fyrir hvíldina þegar hún lézt og hafði ver-
ið rúmföst síðasta árið.
Margir sem þekktu Guðbjörgu munu
sakna hennar og minnast hennar lengi.
Ég vil svo enda þessi kveðjuorð mín með
þremur vísum, sem langafi minn, séra Páll
skáldi orti fyrir 115 árum, um bóndakonu,
sem þá bjó í Múlakoti, því mér finnst að
þær geti alveg eins átt við Guðbjörgu vin-
konu mína. Þær eru svona:
Von er þó að vífsins hver
vinur sorga kenni,
því hann missti mikið hér
og mátti finnast, svo sem er,
eftirsjón og söknuður að henni.
Þó vil ég hugga þar með öld:
— þess er reynslan borgun. —
Rauður ofan í Ránartjöld
röðullinn sem fór í kvöld,
kemur skærar skínandi upp á morgun.
Svo mun aftur saumabrík
sú er héðan deyði,
endurlifna elskurík
englum Guðs að háttum lík
á efsta morguns upprisunnar skeiði.
Ragnar Ásgeirsson.
Aðalfundur NBC á fslandi næsta sumar.
Næsti aðalfundur Norræna bændasambandsins verður
haldinn á Islandi sumarið 1959. Var þetta ákveðið á
aðalfundi NBC í Helsingfors í ágúst s.l. Jafnframt var
Sveinn Tryggvason framkvæmdastjóri kosinn forseti
bændasamtakanna, en Sæmundur Friðriksson, fram-
kvæmdastjóri, var kjörinn ritari þeirra.
Hávaxið grænmeti.
Fyrir skömmu var sagt frá því í Moskvuútvarpinu, að
Rússar hefðu fundið upp lyf, sem hefði þau áhrif á vöxt
gulróta, að þær yrðu allt að 1 metra á lengd, og á kál-
tegundir hefði það svipuð áhrif. Leyndardómurinn við
þetta var, að sögn rússnesks vísindamanns í lífrænni
efnafræði, svepptegund ein, sem hefur slík hvetjandi áhrif
á vöxt gróðursins, að ekki þekkjast dæmi ti! slíks áður.
Fimm grömm af þessu lyfi, dreift yfir 700 m2 nægir ti!
að fá þetta risagrænmeti. Ekkert var getið um bragðið
á grænmetinu í tilkynningunni.