Freyr - 01.02.2001, Blaðsíða 20

Tafla. 2
Túnspildur Jarðvessefnasreininsar Hevefnaoreininií
Fjöldi Sýrus- P-tala K-tala Ca-tala Fjöldi K, g/kg
sýna pH sýna þe.
Fíflatún 3 5,63 11,3 1,0 18,0 4 20,8
Önnur tún 19 5,54 11,3 0,8 15,3 8 14,3
Tafla. 3 -
Túnspildur .íarðvegsefnasreininear Hevefnaereinine
Fjöldi Sýrus- P-tala K-tala Ca-tala Fjöldi K, g/kg
sýna pH sýna
Fíflatún 6 5,67 9,7 0,7 15,8 4 15,8
Önnur tún 35 5,66 9,5 1,1 14,9 6 20,7

Tafla. 4
Liður Áburður Fíflar 1996 Jarðveesefnaereinine 1996
kg/ha N Hlutdeild af Sýrustig P-tala K-tala Ca-tala
gróðri pH
A 0 3,8 5,4 22,0 2,7 14,0
B 120 1,8 5,4 17,6 1,7 14,5
í Kjama
C 120 0,8 4,7 21,2 2,8 7,5
í Stækju
Tafla. 5
Svæði .Tarðveesefnaereininear
Sýrustig, pH P-tala K-tala Ca-tala
Húsgarður 5,57 23,0 2,7 15,9
Kirkjugarður 6,14 4,3 1,2 23,6
fíflum þar sem K-talan og Ca-talan
eru hærri, en þar er reyndar einnig
P-talan hærri. Þetta sýnir að
fíflamir eru yfirleitt í frjósömum
túnum í mjög góðu næringarstandi.
Tún í Villingadal
í Villingadal í Eyjafjarðarsveit em
til handbærar jarðvegsefnagreiningar
í fíflatúni (spilda 5) ffá ámnum 1983,
1990 og 1998, og var efnamagn
hennar borið saman við meðaltal
annarra túna. Heyefnagreiningamar
em erfiðari viðfangs, vegna þess að
yfirleitt er ekki tekið sýni úr heyi af
einstökum túnum. f Villingadal vom
notaðar heyefnagreiningar frá
ámnum 1995, 1996 og 1999 og þar
var hey úr neðri hluta ljóshlöðu og
hey úr rúllum af spildu 5 borið saman
við annað hey. Niðurstöður á
meðaltölum em þessar (tafla 2).
Enginn munur er á P-tölu jarð-
vegs þessara tveggja túnhópa, en
K-tala og Ca-tala (og sýrustig)
jarðvegs em heldur hærri og K-
innihald gróðurs hærra í fíflatúnun-
um. Þetta er í samræmi við erlendu
niðurstöðumar.
Tún í Þríhyrningi
í Þríhymingi í Hörgárdal hafa fífl-
ar í langan tíma verið ríkjandi í
tveimur samliggjandi túnum, fremur
þurrlendum móatúnum sem nefnd
em Gamlatún (nr. 8) og Efstatún (nr.
9). Fíflamir hafa oftast náð að
mynda biðukollur þegar þessi tún
em slegin, og fræin verið til mikilla
vandræða með flugi sínu í
þurrheyshlöðunni, en það vandamál
hefur reyndar horfið með rúlluvæð-
ingunni. Fyrir um 10 ámm var úðað
gegn túnfífli í hluta túnsins og bar
það nokkum árangur, og hluti af
Gamlatúninu var endumnninn fýrir
15 ámm. Handbærar em tölur um
heysýni frá ámnum 1996, 1999 og
2000 og jarðvegssýni frá 1976,
1984, 1992 og 1998. Niðurstöðumar
em þessar (tafla 3).
Hér kemur það hins vegar fram
að kalíuminnihaldið er aðeins
lægra bæði í jarðvegi og heyi í
túninu þar sem fíflamir ríkja. Þessi
tún em allfjarri útihúsum og fá
sennilega ekki minni búfjáráburð
en þau sem nær eru. Hér virðist því
kalíumtalan ekki ekki ráða
hlutdeild fífla.
Tilraun á Akureyri
Við Þóroddur Sveinsson tilrauna-
stjóri mátum árið 1996 gróðurfar í
gamalli tilraun á Akureyri, þar sem
reyndur er mismunandi köfnunar-
efnisáburður, og þar hafði jarðveg-
ur einnig verið efnagreindur. Við
skoðun á þessari tilraun, tilraun 5-
45, eins konar íslenskri Rotham-
stead-tilraun, sem hefur hlotið
sömu áburðarmeðferð síðan 1945,
má sjá áhrif næringarástands á hlut-
deild fífla (tafla 4).
Við samanburð á hlutdeild fífla í
töflunni (liður B og A) sést að þeim
fjölgar við hækkun á K-tölu (og
einnig P-tölu) við óbreytt sýrustig
(og nær óbreytta Ca-tölu). Fíflum
fjölgar einnig við hækkun á sým-
stigi jarðvegs (og einnig Ca-tölu)
við nær óbreytta K- og P-tölu (sam-
anburður á liðum C og A). Þetta er
í samræmi við fyrrgreindar erlend-
ar rannsóknir, lækkun K-tölu og
sýrustigs í jarðvegi eyðir fíflum, en
P-talan og Ca-talan hafa sömu áhrif
og má því almennt segja að fíflar
fylgi frjósemi jarðvegs.
16 - FR€VR 1/2001