Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1946, Qupperneq 139

ÞINGTÍÐINDI
117
^eynst örðugleikum bundið, eða jafnvel
°kleift, að fá íslenskukennara, og má
ekki við svo búið standa. Þingið í .fyrra
lagði ríflegri fjárstyrk til fræðslumál-
anna en nokkru sinni áður, og er sjálf-
sagt, að félagið styðji þau mál fjár-
hagslega, eftir því sem nauðsyn ber til.
En það er eigi nóg að leggja fram fé
döildunum til styrktar í fræðslumálum,
framkvæmdir verða engar í þá átt
vagna kennaraleysis. Á því verður með
einhverjum hætti að ráða bót, og væri
fWausnin, ef til vill, sú, að félagið réði
°S launaði, í samráði og samvinnu við
hhitaðeigandi deildir, farkennara í ís-
iensku, er ferðaðist um milli þeirra til
úess að hafa umsjón með kenslunni og
annast hana, eftir því sem þörf krefur
°8 ástæður leyfa. Eg vík þessari hug-
^ynd til væntanlegrar þingnefndar í
fræðslumálum. Það eitt er víst, að alt
^app veÆur að leggja á það af hálfu
Pingsins og stjórnarnefndarinnar, að
sem flestar deildir geti starfrækt laug-
ardagsskóla í íslensku og að þeir verði
sem best sóttir, en vitanlega verður það
^erk sérstaklega að hvíla á herðum
elldanna sjálfra, enda er þar um að
l£Gða hið ágætasta og verðugasta verk-
efni þeirra.
Undanfarið hefir allmikið verið rætt
01 stofnun kennarastóls í íslenskum
^sðurn við háskólann i Manitoba, og
ekk málið nýjan byr í seglin við hina
^nfðunglegu gjöf Ásmundar P. Jóhanns-
°n byggingamejst;ai.a síðastliðið sumar.
r 6r um tinnabært og mikilvægt þjóð-
^knismál að ræða, enda hafði Þjóð-
ý^knisfélagið það á starfsskrá sinni
saman; stjórnarnefnd félagsins
^ ddi þag einnig á fundi sínum nú í
j ausf>_tjáði sig með opinberri yfirlýs-
6.®u fúsa til samvinnu við aðra hlutað-
gendiir og reiðubúna til að leggja það
* Þetta þjóðræknisþing. Með tilliti
þeirrar samþyktar stjórnarnefndar-
llrnar> ,°S minnugur þess, að félagið tel-
vj aer e11 þau mál viðkomandi, er varða
v Uam íslenskrar tungu og menningar-
ti/ m®ta í landi hér, vil eg leggja það
sk’ .^etta mal verði tekið upp á dag-
m þingsins.
sambandi við fræðslumálin þykir
mér einnig fara vel á því að geta þess,
sem eg raunar hefi vikið að á öðrum
stað, að ævifélagi vor, dr. Helgi P. Briem,
aðalræðismaður íslands í New York,
hefir sýnt félaginu þá miklu vinsemd að
gefa bókasafni félagsins og bókasöfn-
■um deilda þess, hverju um sig, eintak
af hinni fögru og vel sömdu bók sinni,
Iceland and the Icelanders, einmitt með
það fyrir augum, að hin yngri kynslóð
vor hefði með þeim hætti sem mest not
af henni. Fyrir þessa ágætu og kær-
komnu gjöf þakka eg innilega í nafni
íélagsins.
Samvinnumál við ísland
Þau hafa að óvenjulega miklu leyti
verið fólgin í því af vorri hálfu að taka
á móti góðum og kærkomnum gestum
heiman um haf, og verður þeirra heim-
sókna getið ítarlega í frásögn um sam-
komuhöld þau, er félagið hefir staðið
að, en óþarft er að fjölyrða um það, hve
koma slíkra gesta treystir böndin við
ættjörðina.
Með það í huga, má oss vera það sér-
stakt fagnaðarefni, að á þessu þingi,
eins og undanfarið, eigum vér því láni
að fagna að hafa vor á meðal ágæta
fulltrúa íslands, þar sem eru þau góð-
kunnu merkishjón Ingólfur Gislason
læknir og frú Oddný Vigfúsdóttir. Býð
eg þau í nafni félagsins hjartanlega
velkomin og vona, að þeim verði dvölin
eins ánægjuleg og eg veit, að koma
þeirra verður oss. En eftir hádegið í dag
flytur Ingólfur læknir kveðjur ríkis-
stjórnar Islands og heimaþjóðarinnar;
einnig verður hann aðalræðumaður á
“Fróns” -mótinu annað kvöld.
Þá er oss það mikið ánægjuefni, að
staddur er hér á þinginu félagsbróðir
vor, herra Niels G. Johnson, dómsmála-
ráðherra í Norður Dakota, og býð eg
hann innilega velkominn i hópinn. —
Hann ávarpar þingið nokkrum kveðju-
orðum eftir hádegið, en annars er hann
sérstaklega hingað kominn sem gestur
“Icelandic Canadian Club” og flytur
ræðu á samkomu þess félagsskapar í
kvöld.
Að því er varðar samvinnuna við Is-
land, er það annars sérstaklega eitt mál,