Vísir - 24.12.1939, Blaðsíða 9

VÍSIR
3
ÚSKAKLETTUR

'Nrr*t
EFTIR
KRISTMANN GUÐMUNDSSON
Jiún við aðra, eins oí< húsmóðir liennar. Eitt liið mesta
yndi liennar var að sitja i gluggakarminum á lier-
öergi sínu á lvvöldin, er kyrð var fallin á og liorfa
yfir Dóná og landið í kring. Einluun i tunglskini [icg-
ar valnsflöturinn glitraði eins og fljótandi flök af
silfri og liinir geigvænlegu liamrar Öskalvletts end-
urspegluðust i ánni.
Öskaklettur var snarhrattur hamralinúkur liinu
megin við Dóná, ókleifur talinn, með urðum all í
kring. En uppi á honum var lítil í'löt, þar sem uxu
dásamlega l'ögur livit blóm: Oskahlómin. IJað var
gönnd trú, að hver sá er klifrað gæti u]jp á hnúkinn
og sótt þessi blóm, gæti fengið eina óslc upjjfylta. Að
eins e i n a ósk, en Inin rættist liver svo sem hún var,
jafnvel [)ólt Jæðið væri um konungsdóm. Margir voru
þeir er freistað liöfðu að komast upp á hnúkinn, en
þeir fundust flestir með brotin J)ein i urðunum. Fá-
um var áskapað að ná óskablónrunum hvítu. Einnig
á dösum ungu greifynjunnar liöfðu ýmsir reynt að
klifa Óskaklett; og nökkurir af
biðlum liennar liöfðu endað líf
silt þar undir hömrunum. Al-
wara lún slolta lét sig það engu
skifta. En gamalt fólk sagði
sögur um unga menn, er l)rot-
ist liöfðu aiJa teið upp á Imúk-
8-j inu sinni bjó ung og fögur greifynja i stórri
riddaraliöll við Dóniá. Hún Jiét Alwara,
og var víðfræg fyrir fegurð sína og glæsi-
leilca. Allir ungir riddarar i landinu þráðu að
vinna ástir hennar; en hún var kaldlmga kona
og einræn, hún virtist fyrirlíta alla karlmenn.
Margir urðu til að biðja liénnar, en liún rak [)á
alla frá sér með liörðum og háðulegum orðum.
Við þjónustufólk sitt var hún einnig Iiörð og
köld, svo lífið i höllinni var fremur dauflegt. Bæði
þjónar og þernur óttuðust greifynjuna og höfðu
ýmigust á henni, allir nema herbergismær
hennar, ungfrú Wína. Hún var eina manneskjan
sem elskaði þessa undarlegu konu, er var fögur
eins og gyðja, en virtist hafa ísklump i hjarla stað.
Ungfrú Wína var einnig fríð sinum; þeir voru
meir að segja til, er héldu þvi fram, að hún va'ri
eins fögur og húsmóðir hennar. Þær voru jafn-
öldrur, og liöfðu verið leiksystur í æsku. Greif-
ynja Alwara var ljóshærð og hávaxin, en Wina var
dökk á brún og brá, grannleg og íull af yndis-
þokka, bliðlynd og draumlynd. En fáskiftin var