Árbók VFÍ/TFÍ - 01.01.1996, Side 140

138 Árbók VFÍ/TFÍ 1994/95
Mynd 9 Varmajafnvœgi í Nesjavallavirkjun.
6 Framleiðsla vatns
Fyrir byggingu virkjunarinnar voru á Nesjavöllum gerðar tilraunir með upphitun og afloftun
vatns frá Grámel. Einnig voru í Reykjavík gerðar tilraunir með upphitun vatns og blöndun við
lághitavatn. Niðurstöður gáfu til kynna, að ekki myndu myndast útfellingar við blöndun
hitaveituvatns frá lághitasvæðum og hitaðs ferskvatns við lágt sýrustig (1). Reyndin var önnur
og urðu verulegar truflanir á rekstri Hitaveitunnar vegna magnesíumsilikatútfellinga. Því hafa
frá janúar, 1991, verið rekin tvö aðskilin dreifíkerfi, þar sem tryggt er að þessar tvær vatns-
gerðir blandist ekki saman. Vatn frá Nesjavöllum er dreift til notenda í Kópavogi, Garðabæ,
Hafnarfirði og á Alftanesi. Auk þess er vatni frá Nesjavöllum dreift til notenda í nokkrum
hverfum í Reykjavík hluta ársins.
Heitt vatn frá Nesjavöllum er nú framleitt samkvæmt skilgreindum gæðum. Það á að vera
82°C heitt, þegar það fer frá virkjunni. Það kólnar um minna en 2°C á leiðinni og er um 80°C
heitt, þegar það kemur í dreifikerfi. Styrkur brennisteinsvetnis í vatninu, þegar það fer frá
Nesjavöllum á að vera 0,4-0,5 ppm, en lækkar í 0,2-0,3 ppm við að eyða súrefni, sem kemst í
vatnið í miðlunargeymum á Reynisvatnsheiði. Sá styrkur tryggir að vatnið er súrefnissnautt,
þegar það kemur til notenda. Litlu magni af jarðhitagufu, sem inniheldur brennisteinsvetni og
kolsýru, er blandað í vatnið eftir afíoftun eins og lýst er að framan. Sýrustig (pH) vatnsins á
að vera yfir 8,6 til að minnka sem mest möguleika á tæringu á rörum og öðrum búnaði. Hægt
er að hafa áhrif á sýrustigið með mismunandi suðu í aflofturum og með íblöndun gufu. Fylgst
er reglulega með öllum þessum breytistærðum.
Mynd 9 sýnir varmajafnvægi og mynd 10 efnajafnvægi fyrir virkjunina þann 26. október
1995.