Fréttablaðið - 04.02.2012, Side 82

4. febrúar 2012 LAUGARDAGUR50
Úlfur, er hugmyndin um litla
skrímslið komin frá þér? „Já, en
það eru þrjú og hálft ár síðan svo
ég man ekki skýrt hvernig hún
varð til. Ég held samt að það hafi
verið út af fæðingu litlu systur
minnar. Ég sagði mömmu sögu
um strák sem eignaðist litla syst-
ur sem var skrímsli og vildi éta
mömmu sína og pabba.“
Þótti þér ekki vænt um þessa
systur þína? „Jú, jú, þegar ég var
búinn að venjast því að eiga hana.
Hún er þriggja ára og við erum
alveg góðir vinir í dag.“ Finnst
þér gaman að leika við hana?
„Já, þegar við erum í stuði. Við
leikum okkur stundum þannig
að hún þykist vera skrímsli
sem eltir mig og á kvöldin leik
ég kannski trúð og þá hlær hún
rosalega.“
Ertu búinn að fara á æfingar á
leikritinu í Norræna húsinu?
„Ég hef pínulítið fylgst með.
Bæði mamma og amma eru að
vinna við það og ég hugsa að ég
fari á frumsýningu, þá er allt
orðið tilbúið.“
Hvað langar þig að verða þegar
þú verður stór?
„Mig langar að vinna eitthvað
í kringum kvikmyndir. Ég
er mikið fyrir tölvutækni
og að leika mér með forrit.
Mig langar kannski að verða
kvikmynda leikstjóri eða
leikari.“
Hefur þú leikið? „Ekki í kvik-
mynd en í skólanum var ég í
hlutverki Gátta þefs þegar allir
í bekknum léku jóla sveina í
Salnum í Kópa vogi. Svo hef
ég líka leikið í kirkju. Það var
atriði úr Biblíu sögunum.“
Kanntu vel við þig á sviði?
„Svona ágætlega. Ég er pínu
feiminn en ég reyni að einbeita
mér að leikritinu og skila því
vel.“
Í hvaða skóla ertu? „Ég er í
Waldorf-skólanum í Lækjar-
botnum. Byrjaði í 1. bekk í
Langholtsskóla en skipti svo.“
Ferðu í rútu í skólann?
Já, En við förum aldrei strax
inn í kennslustofuna um leið og
við mætum heldur byrjum öll á
morgunsöng.“
Hvert er uppáhaldsfagið þitt?
„Það er tálgun. Mér finnst hún
skemmtilegust. Ég er núna að
tálga skeið og ég er búin að gera
hreyfil sem snýst.“
Eruð þið mörg í bekk? „Við
erum sextán því fjórða og
fimmta bekk er blandað saman.
Þetta eru krakkar víða að af
höfuðborgarsvæðinu, sumir
eiga heima í Kópavogi, aðrir
í Mosfellsbæ og nokkrir eiga
heima nálægt mér í Voga-
hverfinu.“
Hefur ekki verið mikill snjór í
Lækjarbotnum í vetur? „Jú, jú.
En við höfum alveg lifað af.“
krakkar@frettabladid.is
50
Ég sagði
mömmu
sögu um strák sem
eignaðist litla systur
sem var skrímsli og
vildi éta mömmu sína
og pabba.“
Þú getur sent brandara til krakkar@frettabladid.is
HTTP://WWW.NAMSGAGNASTOFNUN.IS/KRAKKASIDUR/
er síða þar sem krakkar finna margt forvitnilegt, meðal annars um dýrin í
náttúrunni.
Móðirin: „Óskar, þú átt að biðja
fólk að rétta þér fatið, en ekki
teygja þig þvert yfir borðið eftir
kökunum. Ertu ekki með tungu
í munninum, drengur?“
„Jú, jú, en handleggurinn er
lengri.“

Móðirin: „Andri minn, af hverju
er litli bróðir þinn að gráta?“
Andri: „Af því að ég vil ekki
gefa honum af namminu
mínu.“
Móðirin: „Er nammið hans
alveg búið?“
Andri: „Já, og hann fór líka að
grenja þegar ég át það.“
„Trúir þú á endurholdgun?“
„Já, og í næsta lífi ætla ég að
verða dýna.“
„Dýna? Af hverju í
ósköpunum?“
„Þá get ég legið í rúminu allan
daginn.“
Spilið Svarti Pétur er fyrir tvo til tíu spilara og
hentar vel börnum.
Öll 52 spilin í stokknum eru notuð nema
laufgosinn, sem tekinn er úr, en spaðagosinn er
nefndur Svarti Pétur.
Einn gefur og spilararnir byrja á að finna
samstæður í sínum spilum, tvær fimmur, tvo
kónga og svo framvegis og leggja til hliðar á
borðið. Ekki má samt nota spaðagosann í sam-
stæðu, heldur fleygja rauðu gosunum saman.
Svo draga spilararnir hver af öðrum, eitt spil í
einu og freista þess að fá samstæðu. Sá sem
er á vinstri hönd við þann sem gaf er í forhönd
og dregur spil af þeim sem gaf. Ef hann fær
við það samstæðu tekur hann hana frá. Síðan
dregur sá næsti eitt spil af honum og þannig
koll af kolli. Enginn má sjá spilin hjá öðrum
því Svarti Pétur (spaðagosinn) á að fara huldu
höfði.
Spilið gengur út á að losna við öll spilin en
sá sem er með spaðagosann á hendi í lokin
verður Svarti Pétur.
Svarti Pétur síðastur
STUNDUM ÞYKIST HÚN VERA
SKRÍMSLI SEM ELTIR MIG
Þegar Úlfur Elíasson var fimm ára og nýbúinn að eignast litla systur skáldaði
hann sögu um strák sem eignast systur er reynist vera skrímsli. Nú er sagan orðin
að listrænu leikverki sem verður frumsýnt í dag í Norræna húsinu.
Mig langar að vinna við eitthvað í kringum kvikmyndir. Ég er mikið fyrir tölvutækni og að leika mér með forrit,“ segir Úlfur
Elíasson nemandi í Waldorfskóla. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI