Heimilisritið - 01.02.1948, Qupperneq 39

Sky-ni-amar stúlkur komá
oftast sinu jram —
l>að' sannar jicssi litla
S.lfí.4 EFTIU DAHLJA GORDOS
MeS samþykki föður síns
l’ETER Perkins, einkasonur
Perkins verksmiðjueiganda, stóð
á miðj.u gólfi og snéri sér undan
bjarmanum frá arninum. Xú var
hann ekki líkt því eins ánægður
með lífið og hann hafði verið á
meðan foreldrar hans dvöldu í
Prakklandi. Allan þann tíma
hafði hann livað eftir annað
reynt að hugsa sér, hvernig hann
ætti að haga máli sínu, þegar
þessi stund rynni upp — en nú
virtist honum allar liorfur á því,
að hann léti hugfallast.
Hann leit óstyrkur á holdugt
andlit föður síns. Það var líkast
eldhnetti, á bak við kvöldblaðið.
I'ndarleg óheppni, hugsaði Pet-
er, að kauphallarverðbréfin
skyldu endilega þurfa að hrapa
svona í dag.
Faðir hans átti sem sé ínikilla
.hagsnnma að gæta í því sam-
bandi.
Og móðir hans .. . hún virtist.
gi’ipin fullkominni örvæntingu.
— Adele, herbergisþerna henn-
ar, hafði bætt gráu ofan á svart
með-því að fara í dag.
Móðir hans varpaði öndinni
og faðirinn fletti blaðinu. Svo
loks sagði Peter:
— X'ú, þið ætlið þá að fara í
mánaðarferðhlag til Skotlands á
þriðjudaginn. Það verður gaman
fyrir ykkur.
Rauðglóandi höfuðið á Perk-
ins eldra kom í ljós upp undan
dagblaðinu:
— Móðir þín fer hreint ekki
til Skotlands, sagði hann stutt-
lega.
— Hvers vegna? spurði Peter
forviða.
— Þú vilt þó víst ekki, að ég
heimsæki kastalann í Balluch, án
}>ess að hafa stofuþernu með
mér, snökti móðir hans. — Og
HEIMILISRITIÐ
37