Heimilisritið - 01.02.1948, Qupperneq 43
X.ESTI mánuður var heil ei-
lífð fyrir Peter. Það var eina af-
þreying hans að skrifa Peggy
eða lesa bréfin frá henni, sem
hann fékk á hverjum degi. Hann
þráði að hitta hana aftur, og
kvöldið, sem liann lagði af stað
iieimleiðis til Lundúna, ætiaði
liann aðeins að kastn kveðju á
móður sina, svo ætlaði liami að
hlaupa strax heim til Peggy.
Hann hitti móður sína í sól-
skinsskapi.
— Það er langt síðan þú hef-
ur litið svona vel út, mamma —
varð honum að orði.
— Ég hef fengið þá fyrir-
myndar þernu, sagði móðir hans
og ljómaði af ánægju. Hefurðu
tekið eftir hárinu á mér núna?
Það var hún, sem ráðlagði mér,
að láta það leggjast svona niður
yfir annan vangann. Sérðu ekki,
hvað ég er unglegri fyrir bragð-
ið? Ekld ein einasta [éeirra hef-
ur látið sér detta þetta í hug. Og
hörundslitur minn. Já, vel á
minnst. Ilún hringdi á þjóninn:
— Viljið þér biðja fröken Smith
að koma?
Pétt á eftir var bankað létt
á dyr, og ung kona gekk inn.
— Ó, fröken Smith, eruð þér
búnar að fá áburðinn frá frú
Iíudenoff? spurði frú Perkins.
-— Sendillinn var að koma
með hann, frú, svaraði „fröken
Smith“.
Peter hafði gengið út að
glugganum, en þegar hann heyrði
röddina sneri hann sér skyndi-
lega \'ið. Hann var rétt að því
kominn að reka upp undrunaróp,
er hann leit í hin fögru augu
ungu konunnar sinnar, en 4calt
og ákveðið augnaráð hennar
stöðvaði hann á síðustu stundu.
X.róðir hans stóð brosandi upp.
— Það er bezt ég taki nudd hjá
yður núna, fröken Smith, áður
en ég skipti um föt fyrir kvöld-
verðinn. Já, svo borðar þú auð-
vitað heima í kvöld, Peter.
A næsta augnabliki var hún
farin út úr stofunni, og Peter var
einn eftir hjá Pegg}'. Hún bar
fingur að vörum sér til merkis
um, að hann skyldi þegja.
— Klukkan hálf tíu, hjá
Marmarabrúnni, hvíslaði hún.
Svo fór hún á eftir húsmóður
siimi ...
— En hvernig í fjáranum
fórstu að þessu, Peggy? spurði
Peter, þegar þau sátu saman úti
í lystigarði seint um kvöldið.
Hann varð að fá skýringu á
þessu öllu saman.
— Þetta var ósköp auðvelt,
svaraði Peggy brosandi. Mamma
þín auglýsti eftir þernu, og ég
lagði tilboð inn. Þar sem ég hafði
áður unnið hjá frú Rudenoff var
auðvelt fyrir mig að fá góð með-
mæli frá henni. Það hafði ekki
lítið að segja. Ég komst að.
HEIMILISRITIÐ
41