Heimilisritið - 01.02.1949, Qupperneq 15

Sally hallaði sér aftur á bak.
„Er þér það ljóst, Mike, að það
er þrefaldur merkisdagur hjá
okkur núna. Það eru nákvæm-
lega tveir mánuðir síðan hiisa-
leigan hefur verið greidd, mán-
uður síðan ég hef fengið kaup,
og vika síðan ég hef borðað mig
sadda. Skilurðu svo, að við erum
neydd til að hafa Burrowsmál?"
„I eitt skipti fyrir öll, stúlku-
kind: samvizka mín, sem heið'-
arlegs málflutningsmanns, knýr
mig til að segja Burrows sann-
leikann. Við höfum látið efna-
greina sýnishorn úr námunni
hans af færustu sérfræðingum,
og þeir eru sammála um, að
samsetning sýnishornanna svari
nákvæmlega til gengis hluta-
bréfanna . . . Burrows nagar sig
í handabökin fyrir að hafa
keypt skakkt landsvæði, en því
getur jafnvel ekki duglegasti
málflutningsmaður breytt“.
„Það er nefnilega spumingin“,
sagði Sally. „Finnst þér ekkert
undarlegt, að námumar rétt fyr-
ir sunnan, austan og vestan,
skulu gefa stórkostlegan arð,
meðan hann einn ber sáralítið úr
býtum?“
Carson skeytti ekki orðúm
hennar en tók að lesa blaðið,
sem hann hafði lagt frá sér.
„Iíefurðu lesið um þetta póst-
morð? IJndarlegt mál. Hann
fannst skotinn gegnum höfuðið,
en allur pósturinn kom til skila,
svo ekki er um rán að ræða. Og
einkalíf hans gefur ekki heldur
neina vísbendingu um atburð-
• «
mn . . .
Sally teiknaði mannsmyndir á
þerriblað.
„Miké minn blessaðúr“, sagði
hún ísmeygilega, „nú mátt þú
ekki reiðast, en ég hringdi til
Burrows og bað hann að láta
senda sér nýtt sýnishorn í flug-
pósti. Ég sagði, að hann skvldi
ekki láta námuverkfræðinginn
vita um það, og fá það sent
heim til sín, svo það vitnaðist
ekki heldur í slcrifstofunni. Viltu
spyrja hann, hvort það sé kom-
ið? Þá gerir þú meira gagn en
með því að brjóta heilann um,
hver hafi myrt póstinn“.
Carson tók símann. „Bur-
rows? Þér fenguð' sýnishornið í
morgun? Jæja. Nei, ekkert nýtt.
Já, við hringjum, ef eitthvað
gerist. Þakka. Sælir“.
„Hvað sagði hann fleira?“
spurði Sally.
„O, það kom fyrir slvs í nám-
unni. Gamall skólabróðir hans,
skildist mér“.
Sallv spratt á fætur og tók um
höfuðið. „Hvað höfum við eig-
inlega verið að hugsa? Hvar býr
Burrows? Við 27. götu, vestur-
frá Og hvar var pósturinn skot-
inn? f 25. götu. Og Burrows
hefur misst mann af námuslysi
HEIMILISRITIÐ
13