Heimilisritið - 01.02.1949, Side 46

„Góðaji daginn hér!“ þrumaði
hann glaðlega. „Og ég óska þér
til hamingju, stúlka mín“. Hann
rétti henni stóran böggul. „Eg
vona, að þú verðir ánægð með
gjöfina. Þú tókst svo nærri þér
í gær, þegar þér varð á að
brjóta kínverska vasann, en nú
þarft þú ekki að gráta lengur —
ég er búinn að leita um alla
borgina til þess að finna annan
svipaðan. Og hugsaðu þér bara,
mér tókst það sannarlega! En
góða mín — ertu ekki góð?“
„Jú, auðvitað, Henri!“ Lucile
neyddi sig til að brosa. Hún
skotraði augunum til Janette,
sem hafði snúið sér undan, og
svo lagði hún hendurnar um
liáls honum.
„Eg vona, að hann endist
þangað til við höldum gullbrúð-
kaup“, sagði hún hraustlega.
ENDIR

Góður sölumaður
— Hi'eniig finvsi yður, frú?
44
HEIMILISRITIÐ