Heimilisritið - 01.02.1949, Side 47

Krýningarathöfnin
Sjálfsœvisaga hertogans
af Windsor — 7. þáttur
Mér til mikillar undrunar
sé ég, að í dagbókinni minni frá
þessum tíma stendur eftirfar-
andi:
„Trén eru að byrja að
blómstra og höllin er yndis-
leg . . . Fór með Wigram maj-
ór, Bertie og Harry í reiðtúr
í morgun . . . Hjálpaði Mary
að' koma flugdreka á loft . . .
Mamma sagði mér, að búið
væri að ganga frá því, að
Reveistoke lávarður ætti að
bera kórónu mína við krýn-
inguna ...“
W:
Windsor er fallegur staður og
þar er eitt fegursta útsýni á öllu
Englandi, yfir Thamesdalinn,
með skógi og ökrum. Við Mary
systir fórum á reiðhjólum um
nágrennið, og ég stundaði nám
og las með' kennurum mínum
undir trjánum. Hér leið æslca
mín, undir þessum gráu, gömlu
veggjum, án þess að ég veitti
því eftirtekt, hvaða tímamót
voru í ævi minni.
Sokkabandsorðan
I júní var mikið um dýrðir við
krýningu föður míns og einnig
er ég var settur inn sem prins af
Wales. Eftir það varð ég var við,
í ríkari mæli en áður, hvaða
skyldur hvíldu á mér. Fyrsta
heiðursmerkið, sem ég fékk, var
Sokkabandsorðan. I dagbókinni
stendur um þann atburð:
U). júní 1911.
„. . . Pabbi og mamma fóru
upp í Sokkabandsorðusalinn.
Ég beið í Rubenssalnum.
Arthur frændi minn (hertog-
inn af Connaugh) og annar
aðalsmaður, komu að sækja
mig. Ég gekk á milli þeirra
inn í salinn og hneygði mig
þrisvar. Því næst setti faðir
minn á mig silkiband Sokka-
bandsorðunnar og stjörnuna,
en ég gekk umhverfis borðin
og tók í höndina á riddurun-
um. Eg kyssti á hendur bæði
pabba og mömmu . .
HEIMILISRITIÐ
45