Heimilisritið - 01.06.1949, Síða 15

45 stiórnardagar Badoglios
hershöfðingja og vopnahléð við
Bandamenn. Hersveitir nazista
flvðu norður eftir endilangri
Ít’alíu og Marie José flúði til
Svisslands með' börn sín.
t 620 mánuði dvaldi hún bar,
st.öðugt undir eftirliti. aldrei
friáls. Einu sinni var henni levft
að fara í heimsókn í fangabúðir,
]jar sem ítalskir hermenn, sem
höfðu flúið til Svisslands. eftir
að konungur beirra hafði yfirgef-
ið ])á. voru í lialdi. Hún æt'laði
að skipta giöfum milli hermann-
anna. En hver einasti neitaði
að taka við giöf frá henni.
Þannig komst hin lýðræðissinn-
aða. belgiska prinsessa enn einu
sinni að sannléikanum. að flestir
ttalir vantrevstn og iafnvel höt-
uðu Sávov-ættina.
Það var við betta tækifæri.
sem blaðámaður riokkur vék að
bví við nrinsessiina. að ólíklegt
invndi, að' sonur henna)1 ætti
eftir að erfa konugdóm á ftaini.
..Það skintir en.gn máli“, sasði
hún hitalaust. ,-Honum bykir
gariian að vélum. Hann ætlar sér
að verða verkfræðingur".
f lok apríl 1045. hurfu iafnvel
Þióðveríarnir frá Norður-fbalíu,
og um leið lauk útlegð Marie
■Tosé. Hún sneri aftur til ffóin.
En bar biðu henn'ar nv von-
lnágði. Síðasti báttur raunasögu
hennar hófst.
TTm það' levti stóð baráttan í
Róm á milli konugssinna og
beirra, sem voru á móti konung-
inum. Fasisminn var dauður.
Nefnd Bandamanna revndi að
stjórna, en tókst það miður.
Rómaborg Var fyrsti hvíldar-
staður Bandamanna, eftir bar-
dagana við Miðiarðarhafið, og
hermenn bandamanria fylltu
götur Rómar og stóðu fyrir
svarta markaðs verzlun og ann-
arri spillingu.
Enginn ítah kunni við betta
ástand, en engir tveir ftalir virt-
ust geta komið sér saman um,
hvort Savovættin skyldi vera
áfr am við völd eð'a hætta.
Marie José var nú nærri fer-
tug. Hún hafði brevzt enn í út-
Ibi. Mvktin var horfin. hún var
föl og tekin á svin Ósigrar henn-
ar og barátta. ein og óstudd,
höfðu seti sinn svin á framkomu
hennar. Hún virtist hafa srefist
unn og dregið sig í hlé. Erá bví
að hún sneiá aftnr til Rómar frá
Svisslandi. lét hún ekkert til sín
taka í hinum hröðri atburðum
sögunnar.
Þannig liðu brettán mánuðir.
Jafnvel nú hefði hún getað fund-
ið stuðning hiá manni sínum.
En TTmberto hugsaði um bað
eit.t að revna að' biarga kon-
ungsætt. sem var löngu dæmd.
Hann hafði ekkert að seaia konu
sinni og æskuást til huggunar.
BEIMILISRITIÐ
13